Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Μαρία Αθνάρ μια μέρα μετά τη βομβιστική επίθεση κατά του κτιρίου του ΟΗΕ στη Βαγδάτη (στην οποία σκοτώθηκε και ένας Ισπανός πλοίαρχος) τόνισε σε ανακοίνωσή του ότι «η ανάγκη ενίσχυσης της διεθνούς συνεργασίας κατά της τρομοκρατίας γίνεται τώρα ακόμα πιο επιτακτική». Ο Αθνάρ στην ίδια ανακοίνωση έσπευσε επίσης να υπογραμμίσει ότι μια από τις προτεραιότητες της κυβέρνησής του είναι η πάταξη της εσωτερικής τρομοκρατίας (δηλαδή τόσο της οργάνωσης ΕΤΑ, αλλά και όλων των ριζοσπαστών Βάσκων αυτονομιστών).

Το θέμα φυσικά δεν είναι ότι ο τρομολάγνος Αθνάρ άντλησε αυτά τα συμπεράσματα από την πρόσφατη επίθεση. Αλλωστε, ο ρόλος του στον πόλεμο και στην παραπλάνηση των Ισπανών για τα «όπλα μαζικής καταστροφής» του Ιράκ είναι καλά καταγεγραμμένος. Το θέμα είναι ότι την ίδια στιγμή που η ισπανική κοινή γνώμη στη μεγάλη πλειοψηφία της αντιτίθεται στη συμμετοχή της χώρας στην κατοχή του Ιράκ, η κυβέρνηση έχει ήδη στείλει στην περιοχή περίπου 1.000 στρατιώτες. Πόσο ακόμα θα μπορεί να μιλάει ο Αθνάρ για την «ανάγκη πάταξης της τρομοκρατίας», αν αρχίσουν να υπάρχουν απώλειες μεταξύ των Ισπανών στρατιωτών;