Βέβαια, όλοι εναντίον της είναι... Αλλά μόνο στα λόγια και μόνο στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Μόλις ξεγελάσουν τους εργαζόμενους και κλέψουν τις ψήφους τους, συναγωνίζονται μεταξύ τους, για το ποιος είναι ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος εκφραστής της, προωθώντας τα συμφέροντα των πολυεθνικών και της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων.
ΥΓ: Κάθε ομοιότητα της σύγχρονης γαλλικής πραγματικότητας με την αντίστοιχη ελληνική και τα πολύμορφα «ανοίγματα» των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ προς την Αριστερά, ενόψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, αποτελεί αποκλειστικά και μόνο σύμπτωση...
«Δε θέλω να αναφερθώ εδώ, σήμερα, στις σχέσεις της ΕΔΑ με το ΚΚΕ. Θα αποτελέσουν αντικείμενο της ιστορικής ημερίδας στο πλαίσιο του γιορτασμού. Οι σχέσεις ήταν δύσκολες. Θα ήταν, όμως, άδικο να μην πω ότι, χωρίς τη συμμετοχή των κομμουνιστών και την ηρωική τους δουλιά, το θαύμα της ΕΔΑ θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί, κυρίως στον οργανωτικό τομέα». Είναι ένα μικρό απόσπασμα από την προχτεσινή ομιλία του Λ. Κύρκου (σπολλάτη του...) στις εκδηλώσεις για τα 50χρονα της ΕΔΑ. Εκδηλώσεις, οι οποίες αποφασίστηκαν από την ηγεσία του ΣΥΝ και αφού δρομολογήθηκαν, κάποια στιγμή, προσκλήθηκαν και οι κομμουνιστές, για να προσφέρουν το απαραίτητο άλλοθι. Κι επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να παίξουν αυτόν το ρόλο, ο Λ. Κύρκος έχει το θράσος να δηλώνει πως «είναι αξιοθρήνητο γεγονός ότι η ηγεσία του ΚΚΕ φρόντισε να είναι απούσα από τη χθεσινή εκδήλωση», όπως έκανε χτες στο κρατικό ραδιόφωνο.
Δεν περιμέναμε τίποτε διαφορετικό. Πάμπολλα τα ανάλογα παραδείγματα από την πολιτική του ιστορία. Από την εποχή της ΕΔΑ ακόμη...
Ωστε όλος αυτός ο θόρυβος για την κεντρική κρεαταγορά στου Ρέντη έγινε για να αναδειχτεί το «καλό» πρόσωπο της ΕΕ και να εμφανιστούν οι Βρυξέλλες «δύναμη εκσυγχρονισμού»; Αυτό συνέβη, αν πιστέψουμε τον εκδότη του «Βήματος» Στ. Ψυχάρη, ο οποίος στο κυριακάτικο σχόλιό του αποφαίνεται ότι «τα μέτρα για να διασφαλιστεί η δημόσια υγεία θα ληφθούν κάτω από τις εντολές που θα έρθουν από τις Βρυξέλλες»(!). Με αφορμή ότι επιθεωρητές της ΕΕ «αποκάλυψαν» το πρόβλημα στην κρεαταγορά (σ.σ. λες και δεν το ήξεραν «οι δικοί μας»...) αναγορεύει «τα όργανα της ΕΕ δύναμη εκσυγχρονισμού». Προφανώς τον βολεύει να ξεχνάει ότι η ΕΕ και τα όργανά της είναι αυτά που πρωτοστάτησαν για την απελευθέρωση της αγοράς των τροφίμων και της κατάργησης κάθε ουσιαστικού ελέγχου, ο οποίος μάλιστα επαφίεται με ειδικές «οδηγίες» στον... «πατριωτισμό» των πολυεθνικών. Ξεχνάει ότι με την ανοχή, αν όχι ενθάρρυνση, των Βρυξελλών, η κυβέρνηση Σημίτη έχει ξεχαρβαλώσει κάθε αρμόδια κρατική υπηρεσία ελέγχου (επόπτες υγείας, αντίστοιχες υπηρεσίες στα υπουργεία, κ.ο.κ.). Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να προέλθει κάτι καλό για τη δημόσια υγεία από ένα σύστημα που λατρεύει τα κέρδη των πολυεθνικών.
ΥΓ: Ο εξωραϊσμός της ΕΕ είναι ολοφάνερο ότι εξυπηρετεί το πέρασμα των νέων αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται μέσω Βρυξελλών, π.χ. Ασφαλιστικό...
«Σαν πολλά νέφη ξαναμαζεύονται κ. Πανταγιά μου! Υγεία, Παιδεία, Σαρωνικός, Αγροτικό, Ελληνοτουρκικά, 2004! δεν κάνουμε κάνα Συνέδριο να τα αντιμετωπίσουμε; κάναν Ανασχηματισμούλη;
Εκτος κι αν αρκούν οι Δημοτικές Εκλογές (για να λύσουμε το πρόβλημα Υγείας ή της Παιδείας) - οπότε πάσο!...».
Του Στάθη από το χτεσινό «Ναυτίλο» του.
Τι κι αν εμπήκαμε
στην «ευρωζώνη»,
τίποτε, κόσμε,
δεν τελειώνει,
πάλι αφαίμαξη
θα 'χεις και «κούρα»
και νέα βάρη
πα' στην καμπούρα.
*
Τι κι αν αλλάξαμε
πλέον το χρήμα,
πάλι κοσμάκη
θα είσαι θύμα,
το νέο φράγκο,
το νέο κέρμα,
στα βάσανά σου
δε βάζει τέρμα.
*
Νέοι θα μπούνε,
καινούριοι στόχοι,
μόνιμα θα 'σαι
μες την απόχη,
άπειροι θα 'ρθουν,
θα φύγουν χρόνοι
και θα πληρώνεις
την «ευρωζώνη»
για να πλουτίζουν
κι άλλο οι βαρόνοι!
Ο ιμπεριαλιστικός «καημός» για την «κλιμακούμενη βία» ξεκινά, όταν οι Παλαιστίνιοι στις συνθήκες που τους έχουν επιβάλει κάνουν «την καρδιά τους χειροβομβίδα» και αρνούνται να υποταχτούν. Τότε είναι που οι διάφοροι περί τον Μπους αλλά και οι σύμμαχοι - συνένοχοι διεθνώς βρίσκουν «δικαιολογημένα» τα ισραηλινά αντίποινα. Μ' αυτό τον τρόπο στέλνουν μήνυμα και προς όλους τους λαούς να μην περιμένουν κανένα άλλο «δίκαιο», παρά μόνο να υποταχτούν στις ιμπεριαλιστικές επιθυμίες.