ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Βόρειοι και νότιοι...

Είτε γιατί το πολιτικό σύστημα ψάχνει τους δρόμους για την ανασύνθεσή του, είτε γιατί εντείνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της αστικής τάξης, ή, ακόμα κι αν αυτό επιβάλλουν κάποιοι εκλογικοί σχεδιασμοί, γεγονός είναι ότι τόσο η ομάδα που ηγείται στη σημερινή αστική κυβέρνηση, όσο και οι ομάδες που φιλοδοξούν να πάρουν τη σκυτάλη, δεν θα μας αφήσουν να πλήξουμε. Το δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» έχει πλέον φάει τα ψωμιά του. Οι «διαφορές» για την επαναδιαπραγμάτευση ή «κούρεμα» του χρέους έχουν επίσης αμβλυνθεί. Δύσκολα ξεχωρίζεις αν διατυπώνονται θέσεις από στέλεχος της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιου από τα υπό εκκόλαψη νέα σχήματα. Γίνεται φανερό ότι η πολιτική διαπάλη θα τείνει να απογειωθεί σε θέματα έως και εξωτικά.

Κατά την επίσημη εκδοχή ο Αντ. Σαμαράς πήγε στη Μάλτα και στην Ιταλία για τη μετανάστευση. Η αρθρογραφία, όμως, στον φιλικό προς την κυβέρνηση Τύπο αναφέρει ότι μέσω Μάλτας στέλνεται μήνυμα στο Βορρά της Ευρώπης ότι ο Νότος συγκροτεί συμμαχία και δεν δέχεται άλλα μέτρα. Μήνυμα που προκαλεί μια κάποια ταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς βλέπει να χάνει ένα ακόμα από τα συνθήματα. Ολο το προηγούμενο διάστημα επιχειρούσε να πείσει ότι υπάρχει εναλλακτική λύση σε μια κρίση που ενώ είναι καπιταλιστική κρίση, αυτός την εμφανίζει ως πρόβλημα διαχείρισης γύρω από το οποίο συγκρούονται τα συμφέροντα του σκληρού νεοφιλελεύθερου Βορρά με τον δήθεν πιο ανοιχτόμυαλο Νότο. Βεβαίως, το ζήτημα δεν είναι γεωγραφικό ή δεν είναι ζήτημα ταμπεραμέντου. Πίσω από το πλαστό σχήμα «Βορράς - Νότος» βρίσκονται καπιταλιστικές οικονομίες διαφορετικού μεγέθους και σε διαφορετική φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ο Σαμαράς «οργανώνει το νέο σήριαλ για να κερδίσει πολιτικό χρόνο», ψελλίζει αμήχανα η χτεσινή «Αυγή», την ώρα που το «Εθνος» βεβαιώνει πως βασικός στόχος των επισκέψεων Σαμαρά είναι «να προωθήσει τη συνεργασία των χωρών της περιοχής σε μια προσπάθεια απεμπλοκής από τις εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας».

Η γραμμή της πολιτικής διαπραγμάτευσης, είτε τη «συμμαχία του νότου» την συγκροτήσει ο Σαμαράς, είτε ο Τσίπρας, από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού είναι μια απάτη. Οπως σημειώναμε χτες σε άλλο άρθρο, αυτό που βρίσκεται πράγματι σε διαπραγμάτευση είναι ποιο τμήμα του κεφαλαίου θα χάσει περισσότερα ή λιγότερα και κατά συνέπεια ψάχνουν ποια πολιτική εξυπηρετεί αυτό το στόχο. Για το λαό το γεγονός είναι ένα: Σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, είτε βρίσκονται στην ύφεση, ή εμφανίζουν σημάδια ανάκαμψης, είτε στο νότο είτε στο βορρά, οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και προωθούν οι κυβερνήσεις του. Η διαμάχη για τη διαχείριση εκφράζει σύγκρουση συμφερόντων στο εσωτερικό της αστικής τάξης. Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να παλεύει κάτω από ξένη σημαία είτε «βόρεια» είτε «νότια». Τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα μπορεί να τα υπερασπίσει μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της οικονομίας, ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος. Κάτω από αυτή τη σημαία αξίζει η μάχη.

Χύνουν δηλητήριο κατά των μεταναστών

Εχουμε 1,5 εκατομμύρια ανέργους και 1,5 εκατομμύρια μετανάστες. Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός της χώρας επιχείρησε να συνδέσει εμμέσως πλην σαφώς την ανεργία με την ύπαρξη μεγάλου αριθμού μεταναστών στη χώρα μας. Αναπαράγοντας τη γνωστή αντιδραστική θεωρία ότι για την ανεργία φταίνε οι μετανάστες, χύνει το αντεργατικό του δηλητήριο, επιχειρεί να διαιρέσει τους εργάτες σε ξένους και γηγενείς. Προκλητικά κρύβει τις βαθύτερες αιτίες της ανεργίας, από την οποία χειμάζονται όλες οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλες τις φάσεις του κύκλου της και παίρνει καταστροφικές διαστάσεις σε περιόδους κρίσης και αυτό σε όλες τις χώρες, είτε έχουν είτε δεν έχουν μεγάλο αριθμό μεταναστών. Την ανεργία δεν την προκαλούν οι μετανάστες, αλλά ο άναρχος καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, το κυνήγι των καπιταλιστών για μεγαλύτερο κέρδος, ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων, η ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων από τη μια χώρα στην άλλη για την αναζήτηση φθηνής εργατικής δύναμης. Αλλωστε τα ίδια τα επίσημα στοιχεία διαψεύδουν απερίφραστα την προπαγάνδα του πρωθυπουργού. Σύμφωνα με το ΙΚΑ και τις περιοδικές δηλώσεις των επιχειρήσεων οι 9 στους 10 μισθωτούς ασφαλισμένους στον Οργανισμό το 2012, έχουν Ελληνική υπηκοότητα! Συγκεκριμένα στο σύνολο των μισθωτών ασφαλισμένων το 90,68% έχουν ελληνική υπηκοότητα, το 1,63% έχουν υπηκοότητα άλλης χώρας της ΕΕ και μόνο το 7,69% είναι υπήκοοι χώρας εκτός ΕΕ. Επιπλέον σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το δεύτερο τρίμηνο του 2013, ενώ το μέσο εθνικό ποσοστό ανεργίας ανέρχεται στο 27,1%, το ποσοστό ανεργίας των Ελλήνων είναι 26,1% όταν στους μετανάστες το ποσοστό ανεργίας είναι 38,3%. Αυτή είναι η πραγματικότητα που τόσο προκλητικά διαστρεβλώνει ο πρωθυπουργός για να δικαιολογήσει την αντεργατική του πολιτική και τον πόλεμο που έχει εξαπολύσει κατά των μεταναστών.

... για το ποιος είναι πιο φανατικός υποστηρικτής της ΕΕ

Ας σταθούμε όμως στην αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εμφανιστεί ως δύναμη υπεράσπισης της ΕΕ, εκφράζοντας μάλιστα τη λύπη του που αυτή αποδομείται από τις πολιτικές της Μέρκελ, τις οποίες ακολουθεί και η ελληνική κυβέρνηση.

Η δε ΝΔ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι την υποψηφιότητα Αλ. Τσίπρα στηρίζουν «αντιευρωπαϊκά» κόμματα. Εδώ όμως η ΝΔ αδικεί το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρει ότι το ΚΕΑ - όπως και τα άλλα ευρωκόμματα - έχουν ως βασική αρχή την υπεράσπιση των θεμελιωδών συνθηκών της ΕΕ, προκειμένου να αναγνωριστούν ως τέτοια; Δε γνωρίζει η ΝΔ ότι μέσα στο ΚΕΑ συμμετέχουν κόμματα όπως το Γαλλικό ΚΚ, η Die Linke της Γερμανίας κ.ά. που όχι μόνο υποστηρίζουν με νύχια και με δόντια την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, αλλά έχουν κατά καιρούς πάρει μέρος στην κυβερνητική διαχείριση (το γαλλικό ΚΚ την περίοδο της κυβέρνησης Ζοσπέν, το Die Linke σε κυβερνήσεις διαφόρων ομοσπονδιακών γερμανικών κρατιδίων) με εξαιρετικά αποτελέσματα όσον αφορά την παραγωγή αντιλαϊκού έργου;

Τα γνωρίζει όλα αυτά, όμως επιμένει να αποδίδει στο ΣΥΡΙΖΑ θέσεις που δεν έχει, με διπλή στόχευση: Από τη μία να παίξει το παιχνίδι του νέου διπολισμού και από την άλλη να ενοχοποιήσει την πολιτική θέση για αποδέσμευση από την ΕΕ και ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, προωθώντας σταθερά και συστηματικά τη θεωρία των άκρων.

Ο λαός να βγάλει τα συμπεράσματά του και να απορρίψει τους λάτρεις της ΕΕ, που στήνουν ένα ακόμη δικομματικό παιχνίδι στις πλάτες του λαού.

Αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ...

Η πρόταση του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) για την υποψηφιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, ως υποψηφίου προέδρου της Κομισιόν, πυροδότησε ένα νέο επεισόδιο στην αποπροσανατολιστική δικομματική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ.

Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ - όπως λέει ο ίδιος - αναδεικνύει «τον ισχυρό πολιτικό συμβολισμό αυτής της υποψηφιότητας σε μία περίοδο που η ΕΕ αποδομείται από τις πολιτικές της λιτότητας». Επίσης αναδεικνύει την αναγνώριση εκ μέρους του ΚΕΑ της συμβολής του ΣΥΡΙΖΑ στο ίδιο το ΚΕΑ και στις λαϊκές αντιστάσεις σε όλη την Ευρώπη.

Η δε ΝΔ και διάφορα ΜΜΕ που πρόσκεινται στην κυβέρνηση επικεντρώνουν στο ότι αυτοί που στηρίζουν την υποψηφιότητα Τσίπρα είναι κόμματα μαρξιστικά, αναρχικά, πρώην σταλινικά, τροτσκιστικά, εξτρεμιστικά και προπαντός αντιευρωπαϊκά.

Τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, όπως π.χ. η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, κάνουν μάλιστα λαθροχειρία, με το να εμφανίζουν τον Αλ. Τσίπρα ως υποψήφιο πρόεδρο της GUE (ευρωομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο που λειτουργεί ως συνομοσπονδία και στην οποία συμμετέχει και το ΚΚΕ), θέτοντας μάλιστα το ερώτημα τι θα κάνει το ΚΚΕ. Η πραγματικότητα βέβαια είναι διαφορετική. Ο Αλ. Τσίπρας είναι προτεινόμενος υποψήφιος πρόεδρος από το ΚΕΑ και όχι από την GUE, ανεξάρτητα αν υπάρχουν κάποια κόμματα που συμμετέχουν και στα δύο. Και φυσικά το ΚΚΕ δε στηρίζει αυτήν την υποψηφιότητα, όπως και καμία άλλη για πρόεδρο της Κομισιόν.

Αφήνουμε κατά μέρος τη διαδικασία ανάδειξης του προέδρου της Κομισιόν, που είναι ένα ατελείωτο παρασκήνιο διαβουλεύσεων και συμβιβασμών, μεταξύ χωρών και ευρωκομμάτων, προκειμένου να εξισορροπηθούν οι ανταγωνισμοί στα πλαίσια της ΕΕ. Οπως επίσης και το γεγονός ότι η υποψηφιότητα Τσίπρα για πρόεδρος της Κομισιόν και ο ισχυρός πολιτικός συμβολισμός, όπως λέει ο ίδιος, είναι μία ακόμη απόδειξη της πίστης και υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ, που δήθεν μπορεί να εξανθρωπιστεί εάν αλλάξει η σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου, αν επικρατήσουν οι «δυνάμεις του Νότου» και πολλά ακόμη «εάν», προκειμένου να κρύψουν από τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς τον αντιδραστικό, απάνθρωπο και βαθιά ταξικό χαρακτήρα αυτής της λυκοσυμμαχίας.