ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνταξιούχοι με δάφνες στο συμβιβασμό

Μετά από αλλεπάλληλες αναποτελεσματικές προσπάθειες να χτυπηθεί το αγωνιστικό ταξικό κίνημα των συνταξιούχων, οι μηχανισμοί του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού προωθούν εδώ και καιρό την ίδρυση της Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδας. Πρόκειται για ένα μόρφωμα που διατείνεται ότι εκπροσωπεί συνταξιούχους από τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες και σύμφωνα με τους ιδρυτές της «καλύπτει ένα μεγάλο κενό διότι ήμασταν η μόνη χώρα της ΕΕ χωρίς τριτοβάθμιο θεσμικό συνδικαλιστικό όργανο συνταξιούχων». Βέβαια, οι πραγματικές στοχεύσεις της συνταξιουχικής παρασυναγωγής (το ιδρυτικό της συνέδριο ξεκινάει αύριο) καταγράφονται με ιδιαίτερα αποκαλυπτικό τρόπο στο καταστατικό της, το οποίο διαπερνά η λογική του κοινωνικοεταιρισμού και του συμβιβασμού. Οι ίδιοι οι πρωτεργάτες του εγχειρήματος είναι θεματοφύλακες αυτής της λογικής. Το μαρτυρά ο πρότερος συνδικαλιστικός τους βίος σαν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.

Για τις μεθοδεύσεις ίδρυσης της Συνομοσπονδίας, αξίζει, επίσης, να αναφερθεί η καταγγελία των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Ομοσπονδιών, που εκφράζουν το αγωνιστικό συνταξιουχικό κίνημα: Παρά την ομόφωνη απόφαση του Πανελλήνιου Συλλόγου των Συνταξιούχων ΕΛΤΑ να μη συμμετέχουν σ' αυτό το μόρφωμα, αυτοί επιμένουν να τους παρουσιάζουν σαν μέλη τους, που αποδεικνύει την πλασματική δύναμή τους. Αυτά και άλλα πολλά συνθέτουν την εικόνα της Συνομοσπονδίας που «εγκαινιάζει» αύριο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού πρώτα τους πήραν υπό τη σκέπη τους η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ο αρχιεπίσκοπος...

«Μαύρο... περιστέρι»

Γρηγοριάδης Κώστας

Μιλώντας στον πανηγυρικό γιορτασμό της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Δημ. Περιστεράς, προϊστάμενος του 1ου Γραφείου της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας, κατέφυγε στον αντικομμουνισμό, αναφέροντας ότι «ο ελληνικός στρατός αγωνίστηκε στο Γράμμο και στο Βίτσι για ν' αποκατασταθεί η δημοκρατία...».

Οτι υπάρχουν κάποιοι που πάσχουν από την ανίατη «ασθένεια» του αντικομμουνισμού το ξέρουμε και, εν πολλοίς, τους ξέρουμε. Οσο, βεβαίως, κρατούν την «αρρώστια» για τον εαυτό τους, δεν αξίζει ν' ασχοληθεί κανείς με δαύτους. Οταν, όμως, επιχειρούν να «μολύνουν» κι άλλους, τότε χρειάζεται ν' αντιμετωπίζονται όπως τους αρμόζει: Σαν επιθετικά «καρκινώματα» που είναι ανάγκη να αφαιρεθούν για να μη μολύνουν την κοινωνία.

Πολύ περισσότερο που ο εν λόγω αντικομμουνιστής προέρχεται από το χώρο της Εκπαίδευσης και, μάλιστα, κατέχει και πόστο. Τέτοιου «φυράματος» εκπαιδευτικοί δεν είναι μόνο «οπισθοδρομικοί» και «γραφικοί». Είναι και επικίνδυνοι, καθώς έρχονται σε επαφή με νέους ανθρώπους και απειλούν να τους «δηλητηριάσουν». Αλήθεια, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας τι λέει για το «μαύρο... περιστέρι» της Λάρισας;

Στο σπίτι του κρεμασμένου...

Ο ΣΥΝ - κατά τον πρόεδρό του Αλ. Αλαβάνο - έχει την υποχρέωση να προβάλει «την εναλλακτική πολιτική πρόταση και το δρόμο διεξόδου από τον σημερινό ασφυκτικό δικομματισμό», κάτι που δεν μπορεί να κάνει το ΚΚΕ διότι «είναι κλεισμένο σε μια πολιτική διαιρετική για τον χώρο της αριστεράς και των δυνάμεων της εργασίας που είναι στήριξη στο σύστημα». Η υποχρέωση αυτή του ΣΥΝ υπογραμμίζεται από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, όπου - πάντα κατά τα λεγόμενα του προέδρου του - φάνηκε ότι η αντιπαράθεση με τον δικομματισμό μπορεί να είναι νικηφόρα και μάλιστα εντυπωσιακά.

Επισήμανση πρώτη: Τα εντυπωσιακά νικηφόρα αποτελέσματα τα οποία επικαλείται ο Αλ. Αλαβάνος ως δικαίωση της πολιτικής του ΣΥΝ οφείλονται κυρίως στον εναγκαλισμό του με τον κατά τα άλλα «ασφυκτικό δικομματισμό». Επισήμανση δεύτερη: Το κατά πόσο ο ΣΥΝ αποτελεί απειλή για το σύστημα προς όφελος των δυνάμεων της αριστεράς και της εργασίας, το ομολογεί ένας εκ των βασικών πυλώνων του δικομματικού συστήματος, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που δεν κουράζεται να του απευθύνει προτάσεις συνεργασίας, τις οποίες - σημειωτέον - η ηγεσία του ΣΥΝ αποφεύγει να τις αποκρούσει με σαφήνεια. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί, αλλά αν επιμένουν κακό του κεφαλιού τους...

Δε γλυκαίνει με τίποτε!

Σύσκεψη με θέμα την τροφοδοσία των νοσοκομείων με ελληνικό μέλι έγινε χτες στο υπουργείο Υγείας, στην οποία πήραν μέρος ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αλ. Κοντός, ο υφυπουργός Πρόνοιας, Γιώργος Κωνσταντόπουλος, καθώς και εκπρόσωποι του κλάδου παραγωγής και διακίνησης ελληνικού μελιού.

Ελα, όμως, που είναι τόσο σκληρός ο φετινός προϋπολογισμός για την Υγεία, που κι όλο το ελληνικό μέλι να μπει στα νοσοκομεία δεν πρόκειται να ...γλυκάνει τις «ανθυγιεινές» συνέπειές του!

Χωρίς επανάπαυση

Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως ο περίφημος «διάλογος» της κυβέρνησης για τις αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας θλιβερός μονόλογος. Αυτό απέδειξε και η μάζωξη που διοργάνωσε το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (ΕΣΥΠ) στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης με 13 Ελληνες πανεπιστημιακούς που εργάζονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, οι οποίοι κλήθηκαν να υποστηρίξουν τις αναδιαρθρώσεις. Αξιοποιώντας το «κύρος» των ιδρυμάτων τους, εμφάνισαν λίγο ως πολύ τα ελληνικά πανεπιστήμια ως «παλαιολιθικά»... γιατί η κρατική χρηματοδότηση μοιράζεται εξίσου σε όλα τα ιδρύματα και τις επιστήμες, γιατί δεν έχουν βάλει ακόμα εταιρείες «σεκιούριτι», γιατί ακόμα ψηφίζουν οι φοιτητές για πρύτανη... Οπως ήταν αναμενόμενο, βέβαια, δεν απασχόλησε τους 13 «σοφούς» το πόσα εκατομμύρια χρειάζεται πια μια εργατική οικογένεια στην Ελλάδα για να σπουδάσει τα παιδιά της, ούτε μας είπαν πόσα παιδιά εργατών καταφέρνουν να σπουδάσουν στα ...υψηλού κύρους ιδρύματα του εξωτερικού από τα οποία προέρχονται και υπηρετούν.

Η υποστήριξη που ήρθαν να δώσουν στις κυβερνητικές θέσεις οι 13 «σοφολογιότατοι», παρά την προβολή που είχαν οι θέσεις τους, δε φαίνεται να έχει θετική ανταπόκριση στην κοινή γνώμη. Και ήδη ο Τύπος συνδέει πλέον άμεσα την προώθηση τελικά των αναδιαρθρώσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση με τις εκλογές. Εφόσον η συντριπτική πλειοψηφία της ακαδημαϊκής κοινότητας και ευρύτερα τμήματα των εργαζομένων συνεχίζουν να αντιτίθενται σθεναρά στο νέο νόμο - πλαίσιο και στην αναθεώρηση του άρθρου 16, το σενάριο προώθησης των όποιων αλλαγών από τη «νέα» κυβέρνηση (ενδεχόμενα μετά από πρόωρες εκλογές) εμφανίζεται όλο και πιο συχνά στις εφημερίδες.

Ανεξάρτητα, όμως, από το πότε θα κατατεθεί στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο, οι συνέπειες από την πολιτική που ήδη προωθείται στην εκπαίδευση είναι ορατές. Είναι ορατές στην τσέπη των λαϊκών οικογενειών, αλλά και στην ανασφάλεια και στην αγωνία των αποφοίτων, που το πτυχίο δεν τους αρκεί για τίποτε πλέον. Γι' αυτό και δεν μπορεί να υπάρχει καμιά επανάπαυση, ότι τάχα δε θα περάσει ο επίμαχος νόμος πριν τις εκλογές. Οι διαπιστώσεις των «σοφών» ότι τα ελληνικά ιδρύματα υπολείπονται από τα διεθνή ...πρότυπα δεν αναιρούν πως με διάφορες μορφές εδώ και χρόνια η ιδιωτικοποίηση προχωράει ήδη μέσα στα ιδρύματα.

Αυτή η κατάσταση, που δεν ικανοποιεί κανέναν σήμερα, θα γίνει πολύ χειρότερη αν περάσουν οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση για το νόμο - πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Οι σπουδές στην Ανώτατη Εκπαίδευση θα γίνουν μακρινό όνειρο για τα παιδιά της εργατικής τάξης, ενώ κάθε απόφοιτος θα είναι «κομμένος και ραμμένος» στις τρέχουσες ανάγκες των επιχειρήσεων. Ο φραγμός σ' αυτό το εφιαλτικό μέλλον πρέπει να χτίζεται από τους αγώνες του σήμερα, με τις πολύμορφες κινητοποιήσεις μέσα στις σχολές, με τη συνάντηση και συμπόρευση του φοιτητικού και του εργατικού κινήματος, με την αντίσταση σε κάθε αντιδραστικό μέτρο που περνάει μέσα στα πανεπιστήμια (περικοπές στη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων, προϋπολογισμοί πείνας, προσπάθειες περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων, κ.ά.) ακόμα και χωρίς να έχει προηγηθεί νόμος.