ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα παζάρια

Γρηγοριάδης Κώστας

Με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών συναντήθηκαν χτες οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Σούπερ Μάρκετ Ελλάδας (ΣΕΣΜΕ). Οσον αφορά στην επίσημη ενημέρωση γύρω από το πραγματικό περιεχόμενο της συνάντησης το τοπίο είναι «θολό». Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Γ. Κανελλόπουλος περιορίστηκε στη λακωνική δήλωση ότι συζητήθηκαν θέματα φορολογικά. Ο ΣΕΣΜΕ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ενημερώνει ότι η συνάντηση είχε εθιμοτυπικό χαρακτήρα και βεβαιώνει ότι όλοι μαζί, κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες του λιανεμπορίου, συμφώνησαν για την «αναγκαιότητα συγκράτησης του πληθωρισμού».

Το ενδεχόμενο να υπάρχει ...σύγχυση μεταξύ των συμμετασχόντων στη συνάντηση γύρω από το λόγο για τον οποίο συναντήθηκαν είναι μάλλον απίθανο. Αυτό που μπορεί κανείς εύκολα να συμπεράνει είναι ότι μάλλον «παίζουν» και τα δύο θέματα. Δηλαδή, η κυβέρνηση που με την πολιτική της πυροδοτεί το νέο κύμα ανατιμήσεων και αναζωπύρωσης του πληθωρισμού από Γενάρη, παζαρεύει θορυβημένη με τους μεγαλοεπιχειρηματίες για συγκράτηση των ανατιμήσεων, οι οποίοι, με τη σειρά τους, εκβιάζουν, ζητώντας φορολογικές και διάφορες άλλες «διευκολύνσεις». Το σίγουρο σε κάθε περίπτωση είναι ότι οι εργαζόμενοι τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν από τέτοιες συναντήσεις...

Το «πολυάσχολο» Στέιτ Ντιπάρτμεντ...

Σε οργασμό εργασίας φαίνεται ότι βρίσκεται στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τελευταίως, παρά το γεγονός ότι ο πολιτικός επικεφαλής του είναι κλινήρης λόγω εγχείρησης. Εκτός από τις διπλωματικές επαφές και ανακοινώσεις που σχετίζονται με τα «ανοιχτά μέτωπα» των ΗΠΑ ανά τον κόσμο, το αμερικανικό ΥΠΕΞ έχει επιδοθεί στη δημοσίευση αλλεπάλληλων εκθέσεων και απόψεων επί παντός του επιστητού.

Ετσι, στην τελευταία του έκθεση για τις θρησκευτικές ελευθερίες το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επισημαίνει ότι στην πρώτη θέση της λίστας των χωρών που παραβιάζουν τις θρησκευτικές ελευθερίες βρίσκονται (τι περίεργο...) χώρες όπως η Κούβα, η ΛΔ Κορέας, το Βιετνάμ κλπ. ενώ ακολουθούν οι περισσότερες χώρες της Μέσης Ανατολής. Το συμπέρασμα είναι, προφανώς, ότι στην Κούβα ή στη ΛΔ Κορέας καταπιέζονται περισσότερο τα «θρησκευτικά πιστεύω» του λαού απ' ό,τι παραδείγματος χάρη στη Σαουδική Αραβία ή στο Ιράν που έχουν θρησκευτικό καθεστώς και βασικός νόμος είναι ο ισλαμικός...

... και τα ανακλαστικά των ΜΜΕ

Πέραν της προφανούς γελοιότητας και σκοπιμότητας τέτοιου είδους εκθέσεων, για να είμαστε δίκαιοι, αυτή η ξαφνική «θρησκευτική ευαισθησία», δεν εμπόδισε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να εκφράσει άποψη και για το αποτέλεσμα της δίκης της «17Ν» στην Ελλάδα, εκφράζοντας την ελπίδα ότι οι καταδικασθέντες θα εκτίσουν το σύνολο της ποινής τους. Και πέρα από τις εύλογες απορίες, που προκάλεσε η προαναφερόμενη δήλωση, αφού είναι αδύνατο να εκτίσει κάποιος ολόκληρη μια ποινή, όταν η τελευταία συμπεριλαμβάνει και 21 ισόβιες καθείρξεις, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ θεώρησε σκόπιμο να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο της αίτησης έκδοσης, παρ' ότι η ελληνική νομοθεσία υποτίθεται πως δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.

Και σε ό,τι αφορά στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, βέβαια, κάνει τη «δουλιά» του. Τα δικά μας ΜΜΕ, για ποιον ακριβώς λόγο θεωρούν απαραίτητο να αναφέρονται με τόση σοβαρότητα και τόση δουλικότητα σε κάθε παρέμβασή του, δημιουργώντας την εντύπωση ότι αν δεν υπήρχε αμερικανική παρέμβαση, η εκάστοτε είδηση δε θα είχε, από μόνη της, αξία και αξιοπιστία;

Φτιασίδωμα

Φάτνες, δέντρα

και στολίδια

έλαμψ' όλη η Αθήνα,

με γιρλάντες

και φτιασίδια

τη γριά κάναν ...Φαντίνα,

της εκρύψαν

τα κουσούρια

για να μοιάζει

σαν καινούρια.

* * *

Μπράβο, όμορφη

φαντάζει

η ντυμένη θεατρίνα,

μα στο Μπίθουλα,

στο Γκάζι

εκεί σπάει η βιτρίνα

κι ό,τι φαίνετ'

από πίσω

είναι μόνο

για να φτύσω!

Ο οίστρος

Αλλη μια φορά για την «ενότητα»

Στόχοι όπως η ενότητα και η κοινή δράση, η συνεργασία και η συμμαχία αποτελούσαν ανέκαθεν για το ΚΚΕ προτεραιότητα, τόσο που η προώθησή τους συνοδευόταν πάντα από την ένδειξη «κατεπείγον». Η επίτευξή τους φυσικά δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση. Κυρίως γιατί ζητούμενο δεν ήταν ποτέ το άθροισμα δυνάμεων, αλλά η συσπείρωση με περιεχόμενο και προσανατολισμό τέτοιο που να απαντά κάθε φορά στις συνθήκες που γεννούσαν την ανάγκη της ενότητας. Αλλωστε απόσταγμα της 85χρονης εμπειρίας του ΚΚΕ είναι και η γνώση πως τέτοιοι στόχοι μπορεί να αποβούν μπούμερανγκ, πως το περιεχόμενό τους ή η έλλειψή του είναι καθοριστικός παράγοντας για το αν θα δράσουν ως τροχοπέδη για το λαϊκό κίνημα ή ως όχημα που θα οδηγήσει τις λαϊκές συνειδήσεις σε μια πορεία ριζοσπαστικοποίησης και τους λαϊκούς αγώνες σε ανάταση.

Στις σημερινές συνθήκες του μονοπωλιακού καπιταλισμού το ΚΚΕ όχι μόνο δεν απεμπολά το στόχο της ενότητας, αλλά αντίθετα πιο αποφασιστικά από ποτέ και με αυταπάρνηση θέτει όλες του τις δυνάμεις στην επίτευξή του. Και είναι αυτές ακριβώς οι συνθήκες και όχι η «ξεροκεφαλιά» του ΚΚΕ που υποδεικνύουν και το περιεχόμενο που πρέπει να έχει σήμερα η ενότητα και η συμμαχία. Περιεχόμενο αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό. Αυτού του είδους την ενότητα χρειάζεται και ο λαός και ο τόπος. Και είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι δυνάμεις που πίνουν νερό στο όνομά της αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να μιλήσουν για το περιεχόμενο και την κατεύθυνσή της. Να απαντήσουν στο πώς είναι δυνατόν μια συμμαχία που δε θίγει την κύρια αιτία ύπαρξης και όξυνσης των λαϊκών προβλημάτων να ανοίγει προοπτική προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Το πώς είναι εφικτό να συνυπάρχουν αρμονικά τα μονοπωλιακά κέρδη και η ευημερία των εργαζομένων.

Στο κρίσιμο ερώτημα λοιπόν για το περιεχόμενο, την ταυτότητα της ενότητας, το ΚΚΕ έχει απαντήσει προ πολλού. Προτείνει συσπειρώσεις και μέτωπο πάλης λαϊκό για λαϊκή εξουσία και οικονομία. Και δεν είναι διατεθειμένο να αρνηθεί το κύριο, την ουσία χάριν μιας ενότητας συγκυριακής, αθροιστικής, που δεν ανοίγει καμία διέξοδο και αποτελεί θρίαμβο του συμβιβασμού με τη σημερινή τάξη πραγμάτων. Η πρότασή του αποτελεί συμπύκνωση της γνώσης πως τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού είναι όχι απλώς ασυμφιλίωτα με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, αλλά υπονομεύονται από πολιτικές επιλογές που προάγουν τα δεύτερα. Επιλογές όπως το Μάαστριχτ, η ΟΝΕ, η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και τόσα άλλα τα οποία οι διάφοροι θιασώτες της ενότητας κάνουν «γαργάρα», όταν δεν τα υπερασπίζονται φανατικά.

Αυτή του η πρόταση για κάποιους συνιστά απομονωτισμό, άρνηση, δογματισμό. Το ΚΚΕ ωστόσο ποτέ δεν καθόρισε την πολιτική συμμαχιών του με βάση το πόσο αρεστή αυτή ήταν. Δεν έθεσε ούτε θέτει ως προϋπόθεση την πλήρη συμφωνία για την επίτευξη της ενότητας. Πιστεύει όμως ακράδαντα πως αυτή δεν μπορεί παρά να οικοδομηθεί σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Και θα οικοδομηθεί γιατί είναι απαίτηση των καιρών, θα αποτελέσει το «ώριμο τέκνο» διεργασιών που ήδη υπάρχουν μέσα στο λαό, τη συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων που θα βρει την έκφρασή της και στο πολιτικό επίπεδο.