Οταν τελείωσε ο Αϊβαλιώτης, σειρά πήρε το έτερο πολιτικό ήμισυ, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β. Παπανδρέου. Απευθυνόμενη στον βουλευτή του ΚΚΕ Α. Τζέκη είπε ότι «παραβιάζετε τη λειτουργία της δημοκρατίας, δεν τη σέβεστε όταν λέτε ότι δεν σέβεστε το Σύνταγμα αλλά είστε εδώ γιατί το επιτρέπει το Σύνταγμα». Αφήνουμε κατά μέρος την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να βιάσει κατάφωρα την πραγματικότητα, όταν ακόμα και τα συνδικαλιστικά του εξαπτέρυγα (για να μην πούμε για τους βουλευτές του) κραυγάζουν συχνά - πυκνά για την αντισυνταγματικότητα πολλών από τις ανατροπές που προωθεί η κυβέρνηση, μη θέλοντας βέβαια να ορθώσουν καμιά επί της ουσίας αντίρρηση στην ουσία των μέτρων. Αλλού είναι η ουσία της «απειλής» που εκτόξευσε η Β. Παπανδρέου. Για λογαριασμό του αστικού πολιτικού συστήματος, πασχίζει να επιβάλλει στις λαϊκές συνειδήσεις ότι δημοκρατία σημαίνει επιβολή των αντιλαϊκών νόμων. Να υποτάξει λαϊκές δυνάμεις στο θυσιαστήριο των κατακτήσεών τους με την πολιτική που εφαρμόζουν υπέρ του κεφαλαίου ως υπέρτατη αρχή. Να απεμπολήσουν κάθε δικαίωμα διεκδίκησης. Γι' αυτό χτυπούν το ΚΚΕ. Εκεί θέλουν να το πάνε το πράγμα, για να δημιουργήσουν αντιδραστικά αντανακλαστικά και να σώσουν το τομάρι της πολιτικής τους και του συστήματος που υπηρετούν. Οσες προβοκάτσιες κι αν στήσουν, όσες κραυγές και αν βγάλουν τα πολιτικά συνεταιράκια, το σάλιο τους θα πάει στράφι. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να το τρομάξουν, δεν πρόκειται ποτέ να το βάλουν στο χέρι. Και δε θα κάμψουν το ταξικό αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων.
Με μια «φωνή», όπως ακριβώς και όταν υπερψηφίστηκε το μνημόνιο με την τρόικα, έτσι και στο Ασφαλιστικό και το Εργασιακό, τα αστικά ΜΜΕ έχουν στρατευτεί στον πόλεμο της πλουτοκρατίας κατά της εργατικής τάξης και του λαού. Πειθαρχημένα και μαχητικά «επιχειρηματολογούν» υπέρ της αναγκαιότητας και του μονόδρομου, λειτουργώντας ως η βασική δύναμη κρούσης για τη δημιουργία κλίματος ανοχής και υποταγής στα λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικά, για του λόγου το αληθές, ένα σταχυολόγημα από τη χτεσινή αρθρογραφία των αστικών εφημερίδων. Τα «Νέα» στο κύριο άρθρο τους υπερθεματίζουν για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στο Δημόσιο στα 65 χρόνια. Συμπληρώνουν ότι «πρέπει να εξασφαλίζονται για τις γυναίκες διευκολύνσεις» για την περίοδο που είναι μητέρες, απλά και μόνο για να περισώσουν κάποια προσχήματα «κοινωνικής ευαισθησίας». Η «Ελευθεροτυπία», στο δικό της άρθρο, εξαντλεί την παρέμβασή της, ζητώντας «να αρθούν οι ακρότητες στο Εργασιακό», δίχως βέβαια να προσδιορίζει, σκόπιμα, ποιες θεωρεί ως τέτοιες. Τέλος, το «Εθνος» υπερασπίζεται την ψήφιση «των αλλαγών (!) στις εργασιακές σχέσεις από τη Βουλή, ώστε όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους». Εννοείται ότι δεν έχει αντίρρηση με τις «αλλαγές»... Ακόμα μια φορά, οι εργαζόμενοι έχουν την ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο των αστικών ΜΜΕ: Για τη σύγχυση, δηλαδή, και τις αυταπάτες που δημιουργούν και τελικά για το πόσο είναι εχθρικά απέναντι στα δικαιώματά τους και τις ανάγκες τους.