«Η διεύρυνση του ωραρίου δε γίνεται για να ζημιώσει τους εργαζόμενους» δήλωσε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης, Δ. Σιούφας. Και, προκειμένου να... πείσει και τους πλέον δύσπιστους, συμπλήρωσε: Η εργατική νομοθεσία είναι εδώ και δεν αλλάζει. Εχουμε συνεννοηθεί με το υπουργείο Απασχόλησης, για την ένταση των ελέγχων...

Τώρα, μάλιστα, οι μεγαλοεργοδότες θ' αρχίσουν να βλέπουν εφιάλτες κι από τη Δευτέρα δε θα καταπατούν τα ωράρια, θα πληρώνουν κανονικά τα μεροκάματα και τις υπερωρίες, κλπ., κλπ. Ασε, που θα τρέξουν όλοι και θα ασφαλίσουν όσους εργαζόμενους τους απασχολούν τώρα ανασφάλιστους...

Η συνέχιση της απεργίας και η τυχόν ικανοποίηση των αιτημάτων των τραπεζοϋπαλλήλων θα σημάνει τον αφανισμό των επιχειρήσεων και μαζική ανεργία, κραυγάζουν τις μέρες αυτές οι κάθε λογής οπαδοί των «νόμων της αγοράς» και των καπιταλιστικών αντιδραστικών αλλαγών, που προωθεί η κυβέρνηση. Κι αν αναρωτιέστε, γιατί θα αφανιστούν οι επιχειρήσεις, αφού είναι γνωστά τα μέχρι σήμερα τεράστια κέρδη των τραπεζών, όπως η Εθνική, έχουν έτοιμη την απάντηση: Πρώτον, γιατί μια σειρά από τράπεζες πληρώνουν ήδη πολύ χαμηλότερα ασφάλιστρα και, επομένως, έχουν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια κερδών (η «προεργασία» που είχαν κάνει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για τα όσα γίνονται σήμερα). Και, δεύτερον, γιατί αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλιστικός ανταγωνισμός ή - όπως συνήθως το λένε - αυτό απαιτεί «η σημερινή εποχή των μεγάλων μεταρρυθμίσεων και των κοσμοϊστορικών αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία».

Με άλλα λόγια, ομολογούν ότι η επίθεση στα εργασιακά, οικονομικά και κάθε λογής δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού αποτελεί μια βασική ανάγκη επιβίωσης του συστήματος και γι' αυτό θα είναι συνεχής και εντεινόμενη. Οπως, ακριβώς, συνεχής και εντεινόμενος είναι κι ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός. Και δεν το λένε, βέβαια, αλλά αναδείχνεται από τα πράγματα: Μόνη διέξοδος για τους εργαζόμενους είναι η ανατροπή του συστήματος και η ριζική αλλαγή πορείας.

Αναρωτιέστε, μήπως, ποιος είναι ο απολογισμός του έργου της Νομαρχίας Αθηνών, στα τρία περίπου χρόνια από τις προηγούμενες εκλογές; Η απάντηση στο ερώτημα, σύμφωνα με το νομάρχη Αθηνών, Γ. Σγουρό, είναι η εξής: Εργα συντήρησης δρόμων και αντιπλημμυρικής προστασίας, κατεδαφίσεις επικίνδυνων κτιρίων, έκδοση διαβατηρίων, ελέγχοι σε καταστήματα για την ποιότητα των τροφίμων, μεταστέγαση υπηρεσιών σε σύγχρονα κτίρια, έκδοση οδηγού υπηρεσιών της Νομαρχίας σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, κλπ.

Οπως καταλαβαίνετε, η ανεργία, οι απαράδεκτοι μισθοί, μεροκάματα κι ακόμη περισσότερο συντάξεις, η αυξανόμενη φτώχεια και ακρίβεια, οι εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, η ανασφάλιστη («μαύρη») εργασία, τα εντεινόμενα συνεχώς προβλήματα στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, κλπ, και, με δυο λόγια, τα πλέον σοβαρά και οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, δε συμπεριλαμβάνονται στην ατζέντα της Νομαρχίας. Ή, όσο συμπεριλαμβάνονται, εφαρμόζει τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης. Η λογική, που θέλει τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση να λειτουργεί ως διεκπεραιωτικός μηχανισμός - και, μάλιστα, με μπόλικα προβλήματα - της κυβερνητικής πολιτικής είναι τόσο έντονη, που αναρωτιέσαι ποια είναι η διαφορά από την εποχή που οι νομάρχες διορίζονταν. Και, βέβαια, ίδια είναι η κατάσταση και στις άλλες νομαρχίες, είτε είναι «γαλάζιες», είτε «πράσινες» και «ροζ». Κι έτσι θα μείνουν τα πράγματα, όσο υπάρχουν οι σημερινοί συσχετισμοί.