ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ωμές ομολογίες

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα προσχήματα τέλειωσαν και επισήμως. Η απάνθρωπη και φιλοπόλεμη ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ ομολογείται ωμά και ανοιχτά, πλέον, από την ίδια την ηγεσία τους. Αναφερόμαστε στο νέο στρατιωτικό δόγμα των ΗΠΑ, όπως αυτό εκφράζεται στην πρώτη, ετήσια έκθεση του Τζ. Μπους προς το Κογκρέσο, που φέρει τον τίτλο «Στρατηγική για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ» και δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.

Τέσσερα είναι τα κύρια στοιχεία της έκθεσης: Πρώτον, η δημόσια διακήρυξη του «δικαιώματος» των ΗΠΑ, να επιφέρουν στρατιωτικά χτυπήματα, οπουδήποτε στον πλανήτη. Δεύτερον, η επιδίωξη των ΗΠΑ, να χτυπήσουν πρώτες τους εχθρούς τους και η ανάδειξη του προληπτικού χαρακτήρα των χτυπημάτων, ως βασικού στοιχείου της αμερικανικής πολιτικής. Τρίτον, η διατήρηση της σαφούς υπεροπλίας έναντι οποιασδήποτε άλλης χώρας και η υποχρέωση των πιθανών αντιπάλων, να παραμείνουν σε υποδεέστερα επίπεδα. Τέταρτον, η εκμετάλλευση της αμερικανικής στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος, προκειμένου να «βοηθήσουν στη δημιουργία ελεύθερων και ανοιχτών κοινωνιών» σε όλο τον κόσμο. Με άλλα λόγια, η με κάθε τρόπο και μέσα επιβολή των αμερικανικών συμφερόντων.

Αραγε, τι περισσότερο πρέπει να πει η ηγεσία των ΗΠΑ, για να καταλάβει ο καθένας, πλέον, πόσο ζοφερό διαμορφώνεται το μέλλον;

Το χρέος της κυβέρνησης και...

Οι ωμές αυτές ιμπεριαλιστικές και πολεμόχαρες ομολογίες, βέβαια, δε σκιάζουν μόνο τον πλανήτη, με βαριά και μαύρα σύννεφα. Ούτε μόνον αποτελούν μια πραγματική καμπάνα συναγερμού για τους εργαζόμενους και τους λαούς όλου του κόσμου, πρώτα και κύρια, για τα αντιπολεμικά και φιλειρηνικά κινήματα, τα συνδικάτα και τις κάθε λογής μαζικές και κοινωνικές οργανώσεις. Αποτελούν, ταυτόχρονα, κι ένα κρίσιμο τεστ, για τις κυβερνήσεις όλων των χωρών -μαζί και της δικής μας- τις κάθε λογής πολιτικές δυνάμεις και κόμματα.

Η κυβέρνηση της χώρας μας έχει χρέος να τοποθετηθεί δημόσια και με καθαρότητα, έναντι των κυνικών αυτών διακηρύξεων. Κάθε άλλο παρά χρυσός είναι η σιωπή σ' αυτές τις περιπτώσεις. Το ίδιο και τα μισόλογα. Και όχι μόνο να τοποθετηθεί, ανταποκρινόμενη στα αντιπολεμικά αισθήματα της συντριπτικά μεγάλης πλειoψηφίας του ελληνικού λαού, αλλά και να προχωρήσει στις ελάχιστες αντίστοιχες ενέργειες: Να κάνει ξεκάθαρη την αντιπολεμική στάση της Ελλάδας στις διεθνείς οργανώσεις, όπου μετέχει ως μέλος (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, κλπ.). Να μην πάρει μέρος η Ελλάδα, με οιονδήποτε τρόπο, στους προετοιμαζόμενους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς της Ουάσιγκτον, είτε στο Ιράκ, είτε αλλού (αποχώρηση όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από τις κάθε λογής «ειρηνευτικές» αποστολές και άμεση επιστροφή τους, αναστολή λειτουργίας των αμερικανικών και ΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα, μη παροχή «διευκολύνσεων», κλπ.).

... η πρακτική της

Κι αν νομίζετε ότι τα παραπάνω έχουν θεωρητική και μόνο σημασία ή δεν έχουν επείγοντα χαρακτήρα, κάνετε μεγάλο λάθος. Σήμερα και αύριο, για παράδειγμα, πραγματοποιείται στη Βαρσοβία το Ατυπο Συμβούλιο Υπουργών Αμυνας στου ΝΑΤΟ, προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για την επίσημη σύνοδο της λυκο-συμμαχίας στην Πράγα, στις 21 Νοέμβρη. Και, βέβαια, τόσο σήμερα όσο και το Νοέμβρη, οι προαναφερόμενες, πολεμόχαρες θέσεις της Ουάσιγκτον, θα κυριαρχούν στις θέσεις της αμερικανικής αντιπροσωπείας. Ποια είναι η θέση, λοιπόν, που θα πάρει ο Ελληνας υπουργός Αμυνας; Τι θα πει για το νέο δόγμα των ΗΠΑ; Τι θα πει για την απαίτηση των ΗΠΑ να μετατραπεί το ΝΑΤΟ σε στρατιωτικό μοχλό της παγκόσμιας «αντιτρομοκρατικής» τους εκστρατείας; Τι θα πει για τον προετοιμαζόμενο πόλεμο ενάντια στο Ιράκ και τους τεράστιους κινδύνους, που αυτός συνεπάγεται για όλη τη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή;

Οχι, δε γνωρίζουμε τι συγκεκριμένα θα πει ο Γ. Παπαντωνίου. Κρίνοντας, πάντως, από τις μέχρι τώρα θέσεις της κυβέρνησης δε θα πει το «όχι» που λέει κατηγορηματικά η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας.

Το κόστος και τα κέρδη

Ανάμεσα στα 100 και 200 δισ. δολάρια (35 έως 70 τρισ. δραχμές) εκτιμά το κόστος ενός ενδεχομένου πολέμου ενάντια στο Ιράκ, ο κ. Λ. Λίντσεϊ, οικονομικός σύμβουλος του Τζ. Μπους. Σημειώνουμε το δυσθεώρητο αυτό νούμερο, ώστε να έχετε μια γεύση των κερδών, στα οποία προσδοκούν οι πολυεθνικές των όπλων και το πολεμικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα γενικότερα.

ΥΓ.: Θυμίζουμε ότι ο πόλεμος του Κόλπου είχε κοστίσει 58 δισ. δολάρια, από τα οποία τα 48 βάρυναν τους συμμάχους των ΗΠΑ, ενώ ο πόλεμος του Αφγανιστάν έφθασε τα 10 δισ. δολάρια.

Από εμάς εξαρτάται!

Με την ολοκλήρωση της κατάρτισης των συνδυασμών την περασμένη Κυριακή, η μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών μπήκε στην τελευταία και αποφασιστική φάση. Καθώς πλησιάζουμε στην 13η του Οκτώβρη, επανέρχονται, με τη βοήθεια των «δημοσκοπήσεων» και των μέσων ενημέρωσης, τα γνωστά διλήμματα για το ποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, άρα ποιος από τους συνδυασμούς τους είναι καλύτερος, ή λιγότερο κακός. Για τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, το ερώτημα που τίθεται είναι: «Πειθαρχία, υποταγή και συμμόρφωση στην κυρίαρχη πολιτική ή αντίσταση και αντεπίθεση;».

Σ' αυτήν τη μάχη απευθυνόμαστε σε όσους δε θέλουν να χρησιμοποιηθεί η ψήφος τους από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για να συνεχιστεί η ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Σε όλους εκείνους, που συμφωνούν μαζί μας στο ρόλο που πρέπει να παίξουν οι εκλεγμένοι σε ένα θεσμό που χρησιμοποιείται σήμερα ως το μακρύ χέρι του κράτους, των επιχειρηματιών.

Αυτούς καλούμε να ψηφίσουν μαζικά τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ με άλλες δυνάμεις, όπως το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, τοπικές δυνάμεις και κινήματα, πρόσωπα που ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα, όμως συναντηθήκαμε μαζί στους αγώνες, στην κοινή δράση.

Στις εκλογές αυτές, τα κριτήρια ψήφου πρέπει να είναι: Το καθεστώς της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων, που πάει παρέα με τα αλλεπάλληλα μέτρα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων. Το αγροτικό πρόβλημα και το πρόβλημα των ΕΒΕ. Το πρόβλημα της γης και της ιδιοκτησίας, η πλήρης εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας. Το μείζον ζήτημα των δημοκρατικών ελευθεριών, που απειλούνται στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Η κατάσταση που διαμορφώνεται στο Αιγαίο και στην περιοχή, οι ΝΑΤΟικές αμφισβητήσεις, τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία που κάνουν κουμάντο στην Ελλάδα σε θέματα συνόρων, άμυνας κλπ., είναι το Κυπριακό, ο επικείμενος πόλεμος του Ιράκ. Είναι τα μεγάλα τοπικά λαϊκά προβλήματα, είναι η ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών μέσω της ΤΑ.

Σ' αυτήν τη μάχη δεν πρέπει να χαθεί ούτε μέρα, ούτε ώρα, ούτε λεπτό. Σε ποιο βαθμό θα υπάρξουν θετικά αποτελέσματα, εξαρτάται, πάνω απ' όλα, από τη δική μας δουλιά, τη δουλιά όλων των κομμουνιστών, των φίλων, οπαδών, του Κόμματος και της ΚΝΕ. Να μην επιτρέψουμε στους εταίρους του δικομματισμού, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία και τους συνοδοιπόρους των «κεντροαριστερών» και «κεντροδεξιών» σεναρίων, να πανηγυρίσουν στις 13 και τις 20 Οκτώβρη για τον επανεγκλωβισμό των λαϊκών δυνάμεων στην πολιτική τους.

Για να γίνουν αυτές οι εκλογές η αφετηρία για τους νέους αγώνες για την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής, στην προοπτική της συγκρότησης του Κοινωνικοπολιτικού Μετώπου του Λαού.