ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η εκδοχή της τουρκικής πλευράς...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οπως είναι γνωστό, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου έχουν, με βάση διεθνείς συμφωνίες, καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης. Η χρησιμοποίηση των νησιών αυτών σε οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων και των ΝΑΤΟικών ασκήσεων, συνιστά παραβίαση του καθεστώτος αποστρατιωτικοποίησης. Δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να επιτρέψει κάτι τέτοιο... Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συνεχώς υπερέβαινε τα σχέδια και τις οδηγίες του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία γνωστοποιώντας συνεχώς τις παραβιάσεις αυτές στο ΝΑΤΟ, ζήτησε τη λήψη μέτρων... Ωστόσο, όταν τα ελληνικά αεροσκάφη δεν έλαβαν υπόψη τις οδηγίες αυτές, το ΝΑΤΟ αναγκάστηκε να ζητήσει τρεις φορές να μην εισέλθουν τα ελληνικά αεροσκάφη στο χώρο της άσκησης. Το αποτέλεσμα ήταν να αποχωρήσει η Ελλάδα από την άσκηση».

Αυτή είναι η επίσημη εκδοχή της Αγκυρας για τα όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τη ΝΑΤΟική άσκηση, «Destined Glory». Ολα τα παραπάνω αναγράφονται στην επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας. Κι όπως διαβάζετε, πέρα από την πρόσθεση και της Ικαρίας στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, που η Αγκυρα θεωρεί αποστρατιωτικοποιημένα, η τελευταία ισχυρίζεται ότι λειτούργησε σε πλήρη συμφωνία και συνεργασία με τη ΝΑΤΟική ηγεσία.

... η ελληνική...

Ανάλογη, βέβαια, είναι και η εκδοχή της ελληνικής κυβέρνησης. Οι εγχώριοι κυβερνώντες βεβαιώνουν, πως το ΝΑΤΟ εγγυάται πλήρως τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, παραδεχόμενοι μόνο την «αδυναμία της ατλαντικής συμμαχίας», να επιβάλλει τη διεθνή νομιμότητα, στη συγκεκριμένη περίπτωση. Μιλούν, μάλιστα και για γνωμοδότηση της Νομικής Επιτροπής της «λυκοσυμμαχίας», σύμφωνα με την οποία δικαιώνονται οι ελληνικές θέσεις, σχετικά με τη Λήμνο και την Ικαρία, ενώ η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Πενταγώνου ισχυρίζεται πως «τα όσα έκανε η Τουρκία δεν τα αποδέχεται κανείς στο ΝΑΤΟ, γεγονός που οδηγεί σε δυσμενή θέση την τουρκική κυβέρνηση».

Κι αν αναρωτιέστε, ποια είναι η αλήθεια, γύρω από τα όσα έγιναν και συνεχίζονται να γίνονται, με αφορμή τη ΝΑΤΟική άσκηση, πάρτε υπόψη σας και το εξής: Μπορεί να αποχώρησαν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από τη ΝΑΤΟϊκή άσκηση, αλλά η τελευταία συνεχίζεται κανονικά και τόσο οι ΗΠΑ, όσο και οι λοιποί «σύμμαχοι» της χώρας μας, δεν έδειξαν την παραμικρή ενόχληση σχετικά με τα όσα έθεσε η ελληνική πλευρά...

... και η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε»

Βέβαια, η ελληνική πλευρά απειλεί ότι θα θέσει το θέμα στα πολιτικά όργανα της «λυκοσυμμαχίας» και, συγκεκριμένα, στην επόμενη Σύνοδο των υπουργών Αμύνης. Μην έχετε, όμως, την παραμικρή αμφιβολία ότι, κι αν αυτό γίνει, δεν πρόκειται να παρθεί κάποια απόφαση δικαίωσης των διαμαρτυριών της ελληνικής πλευράς, ούτε, βέβαια, θα καταδικάσει το ΝΑΤΟ τις ενέργειες της Τουρκίας. Θα αξιοποιηθεί, όμως, και το συγκεκριμένο γεγονός στην κατεύθυνση της παραπέρα πρόσδεσης της Ελλάδας στη Νέα Δομή και τους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης και εντονότερης επιδιαιτησίας των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στις ελληνοτουρκικές διαφορές και της επικυριαρχίας τους στο Αιγαίο.

Ετσι, για να μη μείνει και η παραμικρή αμφιβολία ότι η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» παραμένει μια βασική συνιστώσα της πολιτικής και του σύγχρονου ιμπεριαλισμού.

Αθώο το ΝΑΤΟ...

«Οσον αφορά την άσκηση "Destined Glory" πρέπει να τονίσω ότι είναι ψευδές πως το ΝΑΤΟ ακύρωσε ή εμπόδισε πτήσεις ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών σε ορισμένους αεροδιαδρόμους»...

Πρόκειται για την πιο «φρέσκια», τη χτεσινή δήλωση του Δ. Ρέππα, σχετικά με την τακτική του ΝΑΤΟ έναντι της χώρας μας. Μια δήλωση που πρέπει να καταχωρηθεί στη σωρεία των τοποθετήσεων στις οποίες επιδίδονται τα κυβερνητικά στελέχη τα τελευταία 24ωρα, στην προσπάθειά τους να «αθωώσουν» το ΝΑΤΟ. «Αθώο» λοιπόν το ΝΑΤΟ, αφού, όπως λέει ο κ. Ρέππας, «δεν ακύρωσε» και «δεν εμπόδισε» τις πτήσεις των ελληνικών μαχητικών... Το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ έκανε τον «τροχονόμο» της Τουρκίας, όταν η τελευταία εμπόδιζε και ακύρωνε τις πτήσεις των ελληνικών μαχητικών, δεν τον ενοχλεί και τόσο τον κ. Ρέππα...

Κοινός αγώνας

Ηαλληλεγγύη στους αγώνες των λαών προϋποθέτει έτσι και αλλιώς να λειτουργήσουν κάποιοι μηχανισμοί ταύτισης. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι φορές που είναι περίπλοκοι και ίσως δύσκολοι στην ερμηνεία τους. Μπορεί να οφείλονται σε λόγους ιστορικούς, παραδοσιακής φιλίας, μηχανισμούς της κοινωνικής ψυχολογίας ή ακόμα κάποια τυχαία συγκυρία, που κάνοντας αυτόματα τις προσθεσοαφαιρέσεις της στις συνειδήσεις των ανθρώπων βγάζει στην επιφάνεια μόνο την αλληλεγγύη, σβήνοντας ίσως σαν δευτερεύουσες άλλες πιθανές διαφορές...

Ομως στην περίπτωση του παλαιστινιακού λαού δε χρειάζεται κανένας μηχανισμός ταύτισης. Ισως, γιατί τελικά δεν πρόκειται μόνο για «αλληλεγγύη», αλλά για κοινό αγώνα. Χρόνια τώρα πάνω στην πλάτη τους συγκρούονται τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, χρησιμοποιώντας για κνούτο επιβολής τις φιλοδοξίες των ισραηλινών κυβερνήσεων.

Πρόκειται για τα ίδια εκείνα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που μόλις πριν λίγο καιρό βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία και απειλούν με αιματοκυλίσματα ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων. Είναι αυτά τα ίδια που έχουν δρομολογήσει τη διαδικασία διχοτόμησης της Κύπρου. Πρόκειται, επίσης, για εκείνους τους ενόχους που μόλις πρόσφατα απέδειξαν στην πράξη μιας ΝΑΤΟικής άσκησης πως αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για την προσπάθεια της επιβολής της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων στην περιοχή.

Αρα οι σφεντόνες των δωδεκάχρονων Παλαιστινίων δε σημαδεύουν μόνο τους Ισραηλίτες πάνοπλους στρατιώτες. Σημαδεύουν την ίδια επιβολή της Νέας Τάξης που και ο λαός μας πρόσφατα απέδειξε πως ξέρει «να της βγάζει γλώσσα» και να τη στέλνει... στη λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης.

Στα πλαίσια αυτά, η επίσκεψη αυτές τις μέρες στην Παλαιστίνη και το Ισραήλ της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, με επικεφαλής τη ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, δεν είναι πράξη απλής αλληλεγγύης. Πρόκειται, ίσως, για δήλωση παρουσίας ενάντια στον κοινό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό. Δεν είναι, άλλωστε, καθόλου τυχαίο το γεγονός πως είναι η πρώτη επίσκεψη επίσημης αντιπροσωπείας από όλο τον κόσμο, από τις μέρες που ξεκίνησε η νέα εξέγερση του παλαιστινιακού λαού.

Αν όμως, κάθε τόσο ο Παλαιστινιακός λαός σηκώνει το κεφάλι και ζητάει δικαίωμα στο να υπάρχει, ταυτόχρονα και άλλο τόσο καταπιέζεται και ο ισραηλινός λαός. Είναι απόλυτος νόμος που έχει επιβεβαιωθεί και ιστορικά. Οταν το κράτος της κυρίαρχης τάξης πνίγει τόσο ασφυκτικά ένα γειτονικό λαό δεν μπορεί παρά να καταπιέζει και το δικό του. Μπορεί με «εθνικισμούς» να τους μοιράζει «υπνωτικά για την καταπίεση», αλλά το «ξύπνημα» είναι πάντα επιστροφή σε πολύ σκληρή πραγματικότητα.

Οαγώνας είναι κοινός για όλους τους λαούς της περιοχής. Η Νέα Τάξη προσπαθεί να επιβληθεί άλλες φορές με ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς, άλλες χρησιμοποιώντας τον πάνοπλο Ισραηλινό στρατό, άλλες το χαζοχαρούμενο πρόσωπο της λεγόμενης «δημοκρατίας» των Κοστούνιτσα, άλλες τους κουτοπόνηρους ελιγμούς κυβερνήσεων σαν τη δική μας... Πολλά τα «πρόσωπα», ένα το περιεχόμενό της που είναι η υποταγή των λαών. Ομως, οι λαοί δε φαίνονται διατεθειμένοι να υποκύψουν και ο αγώνας συνεχίζεται ακόμα και με τις πέτρες...

«Προστάτες»

Τ' αφεντικά μας

τα τρανά,

κακό σπυρί

στα πισινά,

που κάθε τόσο

μας πονά!

Οι «σύμμαχοί» μας

οι καλοί,

οχ πώς μας κάνουνε

«γουλί»,

όποτε πάμε