ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θέμα κέρδους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τόσο... «συγκινήθηκε» μια από τις γνωστές εταιρίες ταχυδρομικών πωλήσεων, από το πρώτο πρόστιμο που της έριξε πριν από ένα περίπου χρόνο το υπουργείο Ανάπτυξης για τις παραπλανητικές της διαφημίσεις σε βάρος καταναλωτών που, αφού πλήρωσε το σχετικό πρόστιμο, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο! Αυτό αποδεικνύει το νέο πρόστιμο ύψους 116.000 ευρώ που ανακοινώθηκε χτες σε βάρος της εταιρίας για τον ίδιο λόγο. Πρόκειται, ας σημειωθεί, για μια από τις δεκάδες εταιρίες που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια την τελευταία δεκαπενταετία αξιοποιώντας την ασυδοσία που παρέχει απλόχερα η πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» και οι οποίες καλούν ταχυδρομικώς καταναλωτές να παραλάβουν δήθεν δώρο που υποτίθεται ότι κέρδισαν κατόπιν κλήρωσης. Προϋπόθεση; Να αγοράσει κάποιο από τα προϊόντα που διακινεί η εταιρία.

Η περίπτωση αυτή αποδεικνύει περίτρανα αυτό που ο καθένας υποψιάζεται, ότι πολύ συχνά τα πρόστιμα που επιβάλλονται σε ανάλογες περιπτώσεις είναι πολύ μικρότερα από το κέρδος που αποκομίζει ο εκάστοτε αετονύχης επιχειρηματίας από τις κερδοσκοπικές και παράνομες πρακτικές που εφαρμόζει και άρα επιλέγει να συνεχίζει να τις εφαρμόζει ακόμα κι αν πληρώνει κάθε τόσο και «αν τον πιάσουν», το πρόστιμο. Πολύ αποτελεσματική πολιτική!

Ξύπνησαν από το λήθαργο...

Ο προσδιορισμός του χρόνου και του τόπου είναι βαθύ φιλοσοφικό ζήτημα, με το οποίο έχουν ασχοληθεί ορισμένα από τα καλύτερα μυαλά της ανθρωπότητας, αλλά και θέμα άμεσα πρακτικό, που βοηθάει τον απλό μέσο άνθρωπο να προσδιορίζει απλές έννοιες. Εννοιες, όπως το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον... Στο ΣΥΝ φαίνεται ότι δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με τις έννοιες του χρονο-χώρου. Ετσι, στην προχτεσινή γενική συνέλευση της Εθνικής Τράπεζας με θέμα την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 3 δισ. ευρώ (για την εξαγορά της Finasbank), συνδικαλιστές της «Αυτόνομης Παρέμβασης» σήκωσαν πανό με το σύνθημα «Οχι στο ξεπούλημα της Εθνικής». Τώρα δύο τινα μπορεί να συμβαίνουν: Η πρώτη εκδοχή είναι ότι τώρα οι άνθρωποι ξύπνησαν από βαθύ λήθαργο, και συνειδητοποίησαν ότι η Εθνική ξεπουλιέται... Ομως, όταν η Εθνική από τις αρχές της δεκαετίας του '90 πουλιόταν φέτα φέτα στους ιδιώτες (μέσω του μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου που είχε συνάψει η διοίκηση Βρανόπουλου) πού βρίσκονταν τότε τα καλόπαιδα αυτά; Τότε - στην περίοδο της ηθελημένης νάρκης - δεν ήταν οι ίδιοι που ποιούσαν τη νήσσα, ενώ κορόιδευαν το ΚΚΕ που είχε προτάξει το σύνθημα «καμιά μετοχή σε ιδιώτες»;

Η δεύτερη εκδοχή, που μπορεί να συμβαίνει, είναι ότι συνειδητά εξαπατούν τον κόσμο, πουλώντας εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς «αντίσταση». Τώρα, που το έγκλημα της ιδιωτικοποίησης έχει συντελεστεί, η «Αυτόνομη Παρέμβαση» ...«συνειδητοποιεί» - με καθυστέρηση 15 χρόνων - ότι η Εθνική ξεπουλιέται... Μπορεί να τους πιστέψει κανένας σοβαρός άνθρωπος;

Το βασίλειο της φιλανθρωπίας

Το βήμα της 59ης Γενικής Συνέλευσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που διεξάγεται στη Γενεύη, επέλεξε ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος για να σημειώσει «τη σπουδαιότητα του εθελοντισμού και της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) στη διαμόρφωση της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας». Και στο πλαίσιο αυτό ο Ελληνας υπουργός Υγείας πρότεινε «τη σύσταση ενός ειδικού οργάνου, του Διεθνούς Ιδρύματος για την Παγκόσμια Υγεία, το οποίο θα εργάζεται κάτω από την αρχή της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, με σκοπό τη συγκέντρωση ερευνητικών πόρων, την εκπαίδευση των νέων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου και την προώθηση του εθελοντισμού».

Στη «νέα παγκόσμια πραγματικότητα» τα κοινωνικά δικαιώματα δεν είναι υποχρέωση του κράτους, αλλά προσφορά των εθελοντών και της «ευαισθησίας» των επιχειρήσεων, οι οποίες θα υιοθετούν την ΕΚΕ. Το πολύ πολύ οι εθελοντές να παίρνουν κανένα απ' τα ψίχουλα της ελεημοσύνης και οι επιχειρήσεις να αποκτούν την έξωθεν καλή μαρτυρία για το κοινωνικό τους έργο και οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας να καμαρώνουν για την εποπτεία τους στην κοινωνική πολιτική.

Ολοι, δηλαδή, μας προϊδεάζουν για το βασίλειο της φιλανθρωπίας...

Εχει ήδη τακτοποιηθεί

Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) έχει παραλάβει την αίτηση της Αθανασίας χήρας Μαρίνου Νταβάρα, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και έχει ήδη αποφασίσει για τη μεταβίβαση της σύνταξης του αποβιώσαντος, η οποία ισχύει από τις 2 Δεκέμβρη του 2005. Αυτά απαντά σε σχόλιο της στήλης, που δημοσιεύτηκε την περασμένη βδομάδα, ο διευθυντής του ΓΛΚ, Γ. Τσούτσος.

Επικίνδυνος εγκλωβισμός

Το προχτεσινό συμβάν στο Αιγαίο, με τη σύγκρουση και την πτώση των δύο μαχητικών αεροσκαφών Ελλάδας και Τουρκίας και το θάνατο του Ελληνα πιλότου, φέρνει με τραγικό τρόπο στην επιφάνεια μια πραγματικότητα που διαμορφώνεται στο Αιγαίο, υπό την αμερικανοΝΑΤΟική επικυριαρχία, και που έχει δρομολογηθεί σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Προωθείται ελληνοτουρκική συγκυριαρχία βήμα το βήμα, υπό τη σκέπη του ΝΑΤΟ, όχι μόνο μέσω των επιθετικών ενεργειών και των διεκδικήσεων της τουρκικής πλευράς, αλλά συντηρείται και προάγεται και από τη στάση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που έχουν ενεργό δράση στη ΝΑΤΟική λειτουργία στο πλαίσιο της νότιας πτέρυγάς του, υποτάσσοντας την ασφάλεια των συνόρων στη λυκοσυμμαχία. Πολύ περισσότερο που η άποψη των Αμερικανών, των Ευρωπαίων και των άλλων ΝΑΤΟικών «συμμάχων» είναι εκφρασμένη για το σύνολο σχεδόν των τουρκικών διεκδικήσεων και τις υποστηρίζει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Το έδαφος για τη συγκυριαρχία στο Αιγαίο το έχουν στρώσει και οι ρυθμίσεις που αφορούν τη λειτουργία του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο της νέας δομής του. Η κατάργηση των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης, ειδικά για το χώρο του Αιγαίου, σημαίνει ότι την επικυριαρχία την έχει το στρατηγείο της Νάπολης, το οποίο κατά περίπτωση, είτε σε ασκήσεις είτε σε πολεμικές επιχειρήσεις, την αναθέτει στην Ελλάδα, την Τουρκία ή και σε άλλη ΝΑΤΟική χώρα. Το σχήμα αυτό έχει δει εφαρμογή στις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις ελέγχου πλοίων στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο στο πλαίσιο του λεγόμενου αντιτρομοκρατικού πολέμου, όπου ελληνικά πολεμικά πλοία συμμετέχουν νομιμοποιώντας αυτό το καθεστώς.

Μέρος του επιχειρησιακού σκέλους της ντε φάκτο επιβολής της συγκυριαρχίας στο Αιγαίο αποτελεί η δημιουργία επεισοδίων από την τουρκική πλευρά, επεισοδίων τύπου Ιμίων ή σαν το προχτεσινό της Καρπάθου, με τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις παραβάσεις του ελληνικού FIR, με τις εξόδους στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, που όμως αποτελούν ελληνική υφαλοκρηπίδα, τουρκικών ερευνητικών πλοίων τύπου «Σισμίκ». Νωπή είναι η τουρκική αμφισβήτηση ακόμα και της δυνατότητας της Ελλάδας να δίνει άδεια σε ερευνητικά πλοία, όπως το γερμανικό ωκεανογραφικό «Ποσειδών», για επιστημονικές έρευνες σε περιοχή βόρεια των ακτών της Κρήτης. Πρόσφατη είναι και η τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης, σε χώρο ελληνικής αρμοδιότητας και διάσωσης στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο, με την οποία επιχειρήθηκε ντε φάκτο η επιβολή της τουρκικής διεκδίκησης.

Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε μια φαινομενική αντίφαση, όπου από τη μια εμφανίζονται οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις να εξοπλίζονται και να προβάλλουν εμπόδια στις τουρκικές προκλήσεις και από την άλλη να εντάσσονται όλο και πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενώ ταυτόχρονα ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες για την εκχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στο όνομα της συλλογικής ασφάλειας και των συμμαχιών της ολιγαρχίας.

Πρόκειται για ό,τι πιο επικίνδυνο για τους λαούς και της Ελλάδας και της Τουρκίας και τα κοινά τους συμφέροντα. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η απάντηση είναι αυτή που μπορούν να δώσουν οι δύο λαοί με την κοινή αντιιμπεριαλιστική πάλη ενάντια στην πολιτική και την εξουσία των χωρών τους, που γεννούν και αναπαράγουν την επικίνδυνη πραγματικότητα που βιώνουν.