ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Ευέλικτοι» για λογαριασμό του κεφαλαίου

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αντιδραστική ουσία των κυοφορούμενων αλλαγών στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης και στα όργανά της. Είναι αλλαγές επιβεβλημένες από τις νέες απαιτήσεις που γεννάνε η εφαρμογή του αντιλαϊκού μνημονίου και τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα που θέτουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας εν μέσω κρίσης. Το γεγονός όμως ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει πως αυτές οι αλλαγές γίνονται προς το συμφέρον του λαού είναι πέρα για πέρα προκλητικό. Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να σκεφτούν: Τι συμφέρον μπορεί να έχουν από το γεγονός ότι η κυβέρνηση θα γίνει πιο ευέλικτη στην επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής, περιορίζοντας τη λήψη των αποφάσεων σε ακόμα μικρότερο κύκλο; Τι συμφέρον μπορεί να έχουν από το γεγονός ότι ένας «υπερυπουργός» θα αναλάβει να σπρώχνει ταχύτερα τις φιλομονοπωλιακές μεταρρυθμίσεις και να συντονίζει τα υπουργεία στο βάρβαρο έργο τους; Μήπως το νέο κυβερνητικό σχήμα θα δώσει στο λαό 1.400 ευρώ βασικό μισθό, συντάξεις στο ύψος των πραγματικών αναγκών, θα μειώσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και θα πετάξει τους ιδιώτες έξω από την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία; Η απάντηση είναι αυτονόητα όχι. Γι' αυτό και ο λαός δεν πρέπει να «τσιμπήσει» στην προπαγάνδα που θέλει τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα να γίνονται προς όφελός του. Να μην πιστέψει τα παπαγαλάκια που λένε ότι τα «νέα», «άφθαρτα» πρόσωπα, τα οποία ετοιμάζονται να βγουν στο προσκήνιο, θα υπηρετήσουν τάχα τα δικά του συμφέροντα. Τα ίδια έλεγε το ΠΑΣΟΚ και προεκλογικά, όταν υποσχόταν μια «μικρή» και «ευέλικτη» κυβέρνηση, με άγνωστους μέχρι τότε τεχνοκράτες, πολιτικούς του σωλήνα. Τα ίδια λένε και σήμερα για να δώσουν παράταση στην όποια λαϊκή ανοχή έχει απομείνει και να περπατήσει το αντιλαϊκό τους έργο. Να μην τους κάνει ο λαός τη χάρη. Πόλεμο στον πόλεμό τους, αποκάλυψη και αντιπάλεμα των κυβερνητικών ελιγμών, αντεπίθεση στην πολιτική τους μέχρι την ανατροπή της, είναι ο μόνος δρόμος που συμφέρει την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Μέσα στις γαλαρίες στα 70 του

Η είδηση έκανε το γύρο όλου του κόσμου: 33 ανθρακωρύχοι στη Χιλή εξακολουθούν να είναι ζωντανοί αν και μένουν εγκλωβισμένοι σε ορυχεία για πάνω από 2 βδομάδες.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει μια λεπτομέρεια που πέρασε απαρατήρητη από την πλειοψηφία των ΜΜΕ: ένας από τους εργάτες είναι 69 χρονών! Δηλαδή, ενώ κοντεύει να συμπληρώσει τα 70 του χρόνια, εξακολουθεί να δουλεύει. Και δεν είναι ο μόνος. Σε ολόκληρο τον πλανήτη, χιλιάδες εργαζόμενοι εξαναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, προκειμένου να μπορέσουν να καλύψουν βασικές ανάγκες κι ενώ ταυτόχρονα οι συντάξεις ισοδυναμούν με ψίχουλα. Τα λέμε όλα αυτά, γιατί η περιπέτεια των Χιλιανών εργατών - που όλοι ευχόμαστε να λάβει αίσιο τέλος - φέρνει στην επιφάνεια την αποφασιστικότητα με την οποία η μεγαλοεργοδοσία και οι κυβερνήσεις της ζητούν περισσότερα κέρδη: είτε αυτό συνεπάγεται ότι εργάτες δουλεύουν σε τόπους δουλειάς που κρίνονται ακατάλληλοι και εξαιρετικά επικίνδυνοι (πληροφορίες αναφέρουν ότι, πριν τρία χρόνια και μετά από έκρηξη που είχε κοστίσει τη ζωή τριών εργατών, είχε κριθεί ότι δεν πληροί τις προδιαγραφές ασφαλείας). Είτε αυτό συνεπάγεται ότι εργάτες θα δουλεύουν μέσα σε υπόγειες στοές πολλές εκατοντάδες μέτρα κάτω από τη γη, ακόμα και στα βαθιά τους γεράματα. Κάτι που δεν απέχει καθόλου από τις επιδιώξεις και της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία, αφού αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης με το νόμο που ψήφισε τον Ιούλη, ετοιμάζει άμεσα το σφαγιασμό των ΒΑΕ, παρατείνοντας δηλαδή κι άλλο τα χρόνια εργασίας για εκείνους τους εργαζόμενους που εκτίθενται στους μεγαλύτερους κινδύνους...

Το ίδιο επικίνδυνοι

Σχολιάζοντας χτες την επερχόμενη αύξηση του ΦΠΑ για μια ευρεία γκάμα προϊόντων πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. είπε ότι «όσο επεκτείνεται ο ΦΠΑ, τόσο θα βαθαίνει η κρίση. Η ακρισία του οικονομικού επιτελείου καθίσταται πλέον εξόχως επικίνδυνη». Ο ΛΑ.Ο.Σ. διακρίνει «ακρισία» στην κυβέρνηση, την οποία στήριξε με την υπερψήφιση του μνημονίου, στο οποίο ρητά και κατηγορηματικά καταγραφόταν το μέτρο της αύξησης του ΦΠΑ! Με άλλα λόγια, ο ΛΑ.Ο.Σ. κατηγορεί την κυβέρνηση επειδή εφαρμόζει αυτά τα οποία και ο ίδιος ψήφισε με την έγκριση του μνημονίου στη Βουλή. Πράγματι, η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη, όχι για την ακρισία της, αλλά για την αντιλαϊκή στρατηγική της. Το ίδιο επικίνδυνο, όμως, είναι και το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ., που στηρίζει αυτή τη στρατηγική και μαζί με την κυβέρνηση και τη ΝΔ, με μοιρασμένους ρόλους, έχουν αναλάβει την προώθηση μέχρι κεραίας όλων εκείνων των μέτρων που για λογαριασμό της πλουτοκρατίας βυθίζουν το λαό στη φτώχεια και κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη.

Ομολογίες

Ο υπουργός - χασάπης του ασφαλιστικού συστήματος, ο Α. Λοβέρδος, σε συνέντευξή του στο «ΕΘΝΟΣ της Κυριακής», μιλώντας για το μέλλον της χώρας αποφάνθηκε ότι για τα κακά της μοίρας μας φταίει το γεγονός ότι μεταπολιτευτικά, «στην Ελλάδα τις συντριπτικά περισσότερες εκλογές τις κέρδισαν εκπρόσωποι του πελατειακού κράτους».

Εμείς κάναμε απλά τους υπολογισμούς. Με εξαίρεση τις εκλογές του 1989 που δεν έδωσαν κυβέρνηση, στις 12 εκλογικές αναμετρήσεις η ΝΔ κέρδισε τις 5 και το ΠΑΣΟΚ τις 7!!!

Αγωνιστική επαγρύπνηση

Με την προχτεσινή πρωτοβουλία που πήρε το ΚΚΕ με τις επισκέψεις σε πρεσβείες χωρών της Μέσης Ανατολής - πρωτοβουλία που εν πολλοίς θάφτηκε από τα αστικά ΜΜΕ - ανέδειξε δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, με τις απειλές προς το Ιράν, την επιθετικότητα ενάντια στο Λίβανο, στη Συρία και τη διαιώνιση της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, που είτε είναι αποκλεισμένος στη Λωρίδα της Γάζας, είτε υπό κατοχή στη Δυτική Οχθη. Δεύτερον, ότι σε αυτά τα σχέδια συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας, που διεκδικεί ρόλο στις ενδοϊμπεριαλιστικές διευθετήσεις, οι οποίες είναι φανερό ότι κορυφώνονται στην ευρύτερη περιοχή και έχουν στο στόχαστρο, πέρα από την κατανομή γεωστρατηγικών θέσεων, και τον πολύ φυσικό, ενεργειακό πλούτο που υπάρχει στην περιοχή.

Το ΚΚΕ με την πρωτοβουλία αυτή διατράνωσε για άλλη μια φορά τη διεθνιστική του αλληλεγγύη στους λαούς της περιοχής υπογραμμίζοντας την απαίτησή του να υπάρξει σεβασμός της κυριαρχίας της κάθε χώρας, ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική απειλή με όποιο πρόσχημα και αν αυτή εμφανίζεται. Για το ΚΚΕ αυτό είναι το κύριο. Οτι οι ίδιοι οι λαοί πρέπει να είναι αυτοί που θα αποφασίζουν για την τύχη τους και δεν έχουν ανάγκη από «σερίφηδες - προστάτες».

Με την παρέμβασή του το ΚΚΕ καταγγέλλει στο λαό μας ότι η στάση των αστικών κυβερνήσεων, σήμερα του ΠΑΣΟΚ, χτες της ΝΔ, αλλά και όσων στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο, εμπλέκει το λαό μας σε επικίνδυνα παιχνίδια. Η σύσφιξη των σχέσεων της Ελλάδας με το κράτος του Ισραήλ που δολοφονεί, δεν έχει καμιά σχέση με τα συμφέροντα των λαών. Η μεσολάβηση του Γ. Παπανδρέου, ως προέδρου της ελληνικής κυβέρνησης και της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» (σημειωτέον, ο Εχούντ Μπάρακ, υπουργός Αμυνας του Ισραήλ, είναι ο αντιπρόεδρος) για τη δήθεν επίλυση του Παλαιστινιακού, δεν έχει καμία σχέση με μια δίκαιη λύση. Αποσκοπεί στην παγιοποίηση ενός καθεστώτος που θα βολεύει το κράτος - τρομοκράτη του Ισραήλ και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Στόχος και της συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ είναι να υπηρετηθεί η ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία της πλουτοκρατίας και των δύο χωρών ιδιαίτερα σε μια περίοδο που βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση, οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί και διευρύνονται οι ανάγκες του κεφαλαίου για πρώτες ύλες και ενέργεια. Το ίδιο ισχύει και με τη λεγόμενη ελληνοτουρκική προσέγγιση στα πλαίσια συμμετοχής στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις και τους καταμερισμούς ρόλων υπέρ των μονοπωλίων και ενάντια στους λαούς.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση το ΚΚΕ καλεί πρώτα απ' όλα τον ελληνικό λαό σε αγωνιστική επαγρύπνηση από κοινού με τους λαούς της ευρύτερης περιοχής και να μη δώσουν καμία βάση στη δήθεν ευαισθησία των ιμπεριαλιστών. Αυτό που απαιτείται είναι να δυναμώσει η ανειρήνευτη ταξική αντιιμπεριαλιστική πάλη σε ρήξη με το ίδιο το κεφάλαιο σε κάθε χώρα, για να ανοίξει ο μόνος δρόμος που μπορεί να εξασφαλίζει την ευημερία και ειρηνική συνύπαρξη των λαών, ο δρόμος της ρήξης με τα μονοπώλια.