ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θολώνουν τα νερά

Να θολώσουν τα νερά για την ουσία της αντιλαϊκής τους πολιτικής προσπαθούν οι κυβερνώντες, οι οποίοι στην πρώτη θέση της επικοινωνιακής τους πολιτικής έχουν την εξαπάτηση των εργαζομένων, για το ποιος πληρώνει την κρίση. Ετσι, μετά τα τεχνάσματα που σκαρφίστηκαν από κοινού με τον ΣΕΒ, ότι, δήθεν, οι μεγαλοβιομήχανοι με την ψευτοεισφορά στα κέρδη πληρώνουν το μερίδιο που τους αναλογεί για την κρίση, τις τελευταίες μέρες βάλθηκαν να μας πείσουν ότι τα βάζουν με τη μεγάλη ακίνητη περιουσία.

Είναι πασιφανές ότι τα ψέματα πάνε κι έρχονται. Τη στιγμή που χιλιάδες εργαζόμενοι και συνταξιούχοι καταδικάζονται σε μισθούς πείνας και μηδενικές αυξήσεις, τη στιγμή που δηλώνουν πανέτοιμοι να ξηλώσουν ό,τι απέμεινε στο Ασφαλιστικό, αποτελεί πρόκληση πρώτου βαθμού να παρουσιάζουν τις «εισφορές» 400 και 500 που κατέχουν ακίνητα εκατομμυρίων ευρώ, ως τη συμβολή τους στην υπόθεση της ...«κοινωνικής δικαιοσύνης».

Και, βεβαίως, δεν είναι μόνον αυτό. Μπορεί να μιλάμε για «έκτακτη εισφορά» στην μεγάλη ακίνητη περιουσία, στην πραγματικότητα, όμως, αφήνουν εντελώς στο απυρόβλητο τα περιουσιακά στοιχεία που είναι «γραμμένα» στις επιχειρήσεις, αφήνουν ανέγγιχτη την αμύθητη ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας, δεν πληρώνουν δεκάρα οι ιδιοκτήτες των εργοστασιακών συγκροτημάτων και όσοι μέσα από διάφορες κομπίνες και κόλπα έχουν αποκτήσει τα φιλέτα της γης σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς που δεν ξέρουν τι έχουν, αλλά είναι σίγουρο ότι αύριο θα έχουν πολλά περισσότερα, καλούνται να καταβάλουν κάποια ψίχουλα «εισφοράς», όχι μόνο δεν αλλάζει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της οικονομικής πολιτικής, αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Να νομιμοποιήσει αυτήν την πολιτική, προσθέτοντας στην κυβερνητική προπαγάνδα το κίβδηλο επιχείρημα ότι ...για την κρίση πληρώνουν όλοι.

Οι προβοκάτορες έπιασαν δουλειά...

Οι προβοκάτορες έπιασαν δουλειά. Πριν από τρεις μέρες περίπου, στο Περιστέρι, εμφανίστηκαν κάποια συνθήματα γραμμένα με κόκκινο σπρέι σε τοίχους που καλούν σε «εκδίκηση» και μεταφέρουν μηνύματα του τύπου... «όταν οι μπάτσοι σκοτώνουν τα παιδιά σας τότε θα βγείτε από τα κλουβιά σας». Οι προβοκάτορες προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν και το όνομα του Γιώργου Παπλωματά, για να δημιουργήσουν συνειρμούς για τους δικούς τους σκοπούς. Ο Γ. Παπλωματάς είναι ο συνδικαλιστής μαθητής, εκλεγμένο μέλος του 15μελούς Συμβουλίου του 1ου Λυκείου Περιστερίου, που πέρσι, το βράδυ της 18ης Δεκέμβρη είχε τραυματιστεί στο χέρι από δολοφονική επίθεση με πυροβόλο όπλο, που εξαπολύθηκε εναντίον 12 μαθητών του 15μελούς που συζητούσαν για τη συμμετοχή του σχολείου τους στο συλλαλητήριο του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας, που ήταν προγραμματισμένο για την επόμενη μέρα.

Εμείς γνωρίζουμε καλά - και το γνωρίζει κι ο λαός από την πείρα του - ότι και τότε και τώρα, την απάντηση, τόσο στην κρατική καταστολή, όσο και στις προβοκατόρικες ενέργειες που έδιναν πάτημα για ένταση της καταστολής και χτύπημα του κινήματος, την έδωσε και τη δίνει το οργανωμένο, περιφρουρημένο, μαζικό κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Φλερτάρουν με το «γύψο»

Την απαγόρευση των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας ζητά από την κυβέρνηση με το χτεσινό κύριο άρθρο της η εφημερίδα «Καθημερινή», επιδεικνύοντας αξιοσημείωτη συνέπεια στον αγώνα που εδώ και χρόνια διεξάγει για το θέμα αυτό. Το ΠΑΣΟΚ «να αναλάβει πρωτοβουλία άμεσα για να μπει ένα τέλος σε ένα ακόμη παρακμιακό προϊόν της μεταπολιτευτικής περιόδου. Η καθημερινή ομηρία της πρωτεύουσας πρέπει κάποτε να σταματήσει», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά στο άρθρο. Ασφαλώς δεν είναι τυχαία η στιγμή που επανέρχεται αυτό το θέμα από τη έγκυρη καθεστωτική εφημερίδα. Στους δρόμους του αγώνα και της αντίστασης βρίσκονται εδώ και βδομάδες χιλιάδες άνθρωποι που τους στέρησαν το δικαίωμα στη δουλειά (stage), ενώ το ποτάμι των εργατικών και λαϊκών κινητοποιήσεων θα «φουσκώσει» το επόμενο διάστημα καθώς θα κλιμακώνεται η άγρια αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΝΔ και «κοινωνικών εταίρων». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και η προκάτοχός της, «καλοβλέπει» τέτοιες αυταρχικές και αντιδημοκρατικές ιδέες. Ομως, δεν πρόκειται να τους περάσει. Ακόμα και αν τολμήσουν να εκδώσουν τα σχετικά «διατάγματα» για να βάλουν στο «γύψο» τις διαδηλώσεις, αυτό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Και ασφαλώς το γνωρίζουν.

Αυτή την «πρόοδο» τους την χαρίζουμε

Οποιος, λοιπόν, αντιστέκεται στη βαρβαρότητα - εκτός από βίαιος και αντιδημοκρατικός - είναι συντηρητικός και οπισθοδρομικός. Αυτό μας είπε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που αφού αναγορεύτηκε «Πάπας της Προόδου» εξαπέλυσε τις γνωστές συκοφαντίες κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Τι είναι όμως πρόοδος και τι συντήρηση; Ποιοι πραγματικά τάσσονται υπέρ της εξέλιξης της κοινωνίας προς τα μπρος και ποιος είναι αυτός που αντιπροσωπεύει τη στασιμότητα;

Είναι πρόοδος άραγε οι επτά στους δέκα συνταξιούχους στη χώρα μας να επιβιώνουν με λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα; Είναι πρόοδος ένας ασφαλισμένος του ΙΚΑ να περιμένει στην ουρά για μήνες να κάνει μια ιατρική εξέταση; Είναι πρόοδος οι επιχειρηματίες να μην καταβάλλουν κάθε χρόνο στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης το 25% τουλάχιστον των εισφορών που έχουν παρακρατήσει από τους εργάτες και που σύμφωνα με εκτιμήσεις φέτος το ποσό αυτό θα ανέλθει στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ; Είναι προοδευτικό ένας εργαζόμενος να πληρώνει όχι μία, αλλά τρεις φορές για την ιατροφαρμακευτική κάλυψη; Την πρώτη ως φορολογούμενος, τη δεύτερη με τις εισφορές του στον κλάδο υγείας του Ταμείου του και την τρίτη με το ποσοστό της «ιδιωτικής» προσωπικής του δαπάνης σε φάρμακα και εξετάσεις.

Και ποιος είναι σε αυτή την περίπτωση ο «προοδευτικός»; Αυτός που θεωρεί ότι για τα προβλήματα του Ασφαλιστικού φταίνε οι συνταξιούχοι των 600 ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή «διαβουλεύεται» με αυτούς που εισφοροδιαφεύγουν πώς θα φορτώσουν τα βάρη και πάλι στους ασφαλισμένους; `Η μήπως είναι προοδευτικός αυτός που αντί να σταματήσει μια και έξω την κερδοσκοπία της φαρμακοβιομηχανίας, ενοχοποιεί τους ασφαλισμένους για τη «σπατάλη» που κάνουν στα φάρμακα; `Η είναι προοδευτικός αυτός που έχει βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του για να δουλεύουν νέοι άνθρωποι ανασφάλιστοι για χρόνια και μετά τους κατηγορεί και από πάνω γιατί ζητάνε να έχουν ένα μεροκάματο και τους απολύει;

Είναι πρόοδος άραγε το έτος 2010 να αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών, να καταργείται η πενταετής διαφορά στη συνταξιοδότηση ανδρών - γυναικών, όπως αποφασίζουν τα ευρωδικαστήρια, και οι νέες γυναίκες, τα παιδιά τους, να δουλεύουν με χειρότερους όρους από τις μανάδες τους; Μήπως είναι πρόοδος τα σχέδια που προβλέπουν παραπέρα μείωση συντάξεων και, ακόμα χειρότερα, συντάξεις που δε θα είναι καθορισμένες αλλά θα εξαρτώνται από τον τζόγο στο χρηματιστήριο; Και άραγε τι κοινωνία είναι αυτή, που ακόμα και αυτές τις πενιχρές συντάξεις, για να βιοποριστεί ο εργάτης στα γηρατειά του, τις αναθέτει στις «αγορές» σηκώνοντας αδιάφορα τους προοδευτικούς της ώμους;

Αν όλα τα παραπάνω είναι πρόοδος, τότε, πράγματι, το δικαίωμα σε μια ανθρώπινη σύνταξη είναι συντήρηση. Η δωρεάν δημόσια και καθολική Υγεία είναι στασιμότητα. Πολύ περισσότερο, αυτοί που διεκδικούν αύξηση των συντάξεων σε επίπεδα που να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες, είναι οπισθοδρομικοί. Αν όλα αυτά είναι συντηρητικά, ναι, είμαστε συντηρητικοί. Αυτή την πρόοδο που εκπροσωπείτε, σας την χαρίζουμε. Είναι όλη δική σας. Εμείς θα παραμείνουμε «εκτός πραγματικότητας» για να παραμείνει ζωντανή η ελπίδα ότι μέσα από τους αγώνες της η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας θα βγει επιτέλους «εκτός πραγματικότητας». Θα ξεφύγει απ' αυτή τη μαύρη πραγματικότητα της ταξικής μιζέριας, στην οποία την έχει καταδικάσει μια χούφτα εκμεταλλευτών σε αγαστή συνεργασία με το στρατόπεδο της «προόδου».