Τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, αλλά και της δικαστικής ηγεσίας για την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο των δικαστηρίων, επισήμανε στη συνεδρίαση του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνων (ΔΣΑ) ο Β. Δημόπουλος,επικεφαλής της "Δικηγορικής Αγωνιστικής Κίνησης" (ΔΑΚ) και μέλος της διοίκησης του συλλόγου, με αφορμή τις καταγγελίες της προέδρου του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Χαλκίδας Χρ. Μπακατσέλου.

Σε κάποιους ελάχιστους μεγαλοδικηγόρους παρέχονται ιδιότυπα προνόμια να μπαίνουν και να βγαίνουν, όποτε θέλουν στα γραφεία των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών και να τους προσφέρεται κάθε διευκόλυνση, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των δικηγόρων συναντά άπειρες και χρονοβόρες διαδικασίες στην άσκηση των καθηκόντων της. "Αυτοί οι μεγαλοδικηγόροι, συνέχισε ο Β. Δημόπουλος, επιτρέπεται ακόμη και να αυθαιρετούν στις ακροαματικές διαδικασίες και μάλιστα πολλές φορές με την προνομιακή ανοχή των δικαστικών λειτουργών".

Ο επικεφαλής της ΔΑΚ Β. Δημόπουλος μίλησε και για αυθαιρεσίες δικαστικών λειτουργών, λέγοντας συγκεκριμένα: "Οξύνεται το σοβαρό πρόβλημα της συμπεριφοράς αρκετών δικαστικών λειτουργών προς τη μεγάλη πλειοψηφία των ανωνύμων δικηγόρων, που ορισμένες φορές παίρνει το χαρακτήρα αυθαιρεσίας, φτάνοντας στη μη διευκόλυνση, αλλά και παρεμπόδιση του έργου των συνηγόρων συλλειτουργών της Δικαιοσύνης. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξυμένο στους νέους δικηγόρους και στις γυναίκες, ενώ παρόμοια κατάσταση εμφανίζεται κατ' επέκταση και στις γραμματείες των δικαστηρίων".

Για να δοθεί τέλος σ' αυτή την κατάσταση, ο επικεφαλής της ΔΑΚ πρότεινε να δώσουν οδηγίες προς τους υφιστάμενούς τους ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Β. Κόκκινος και ο εισαγγελέας Αθ. Σιούλας,ώστε να αντιμετωπίζονται ισότιμα όλοι οι δικηγόροι από τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης και τους υπαλλήλους των δικαστηρίων "σε κλίμα ισότητας, με σεβασμό στο λειτούργημά τους".

Εξάλλου, το υφιστάμενο νομοθετικό και πειθαρχικό καθεστώς (Κώδικας περί δικηγόρων), όπως είπε ο Β. Δημόπουλος, δίνει τη δυνατότητα αντιμετώπισης των εμφανιζόμενων ελάχιστων κρουσμάτων απρεπούς συμπεριφοράς μεγαλοδικηγόρων προς τους δικαστικούς λειτουργούς.

Ο Β. Δημόπουλος τάχθηκε εναντίον της επαναφοράς του αδικήματος της περιύβρισης αρχής και είναι "γνωστό σ' όλους μας, είπε, πόσο στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε τρομοκρατικά σε δικηγόρους και πολίτες".

Κάστρο δεν ήταν, ούτε τείχη το προστάτευαν. Ενα σπίτι απλό ήταν κάπου εκεί σε κάποια γειτονιά του Υμηττού, που τρία παλικάρια της ΕΠΟΝ, το κατέστησαν ταμπούρι του αγώνα και της λευτεριάς.

Μέρα μνήμης η Κυριακή στους τρεις αμούστακους ΕΠΟΝίτες, τον Δημήτρη Αυγέρη,τον Κώστα Φωλτόπουλο και τον Θάνο Κιοκμενίδη,που 52 χρόνια πριν, στις 29 Απρίλη 1944, κατάφεραν παραδειγματική νίκη εναντίον των γερμανοτσολιάδων κατακτητών, θυσιάζοντας τη ζωή τους. Μια θυσία που παρακινούνταν από τα πανανθρώπινα ιδανικά της λευτεριά και της ειρήνης. Οι τρεις ήρωες του Υμηττού, ήταν τέκνα της γενιάς, που γιγαντώθηκε ενωμένη στον αγώνα για λαοκρατία, για δικαιοσύνη, για πρόοδο, για μια Ελλάδα ελεύθερη.

Το ανοιξιάτικο πρωινό της 29ης του Απρίλη, γυρνώντας από την περιφρούρηση του αγώνα, οι τρεις σύντροφοι δέχονται πυρά από τους Γερμανούς και "τσολιάδες" φονιάδες. Σε λίγο τους ζητούν να παραδοθούν. Οι μαχητές του Υμηττού, γνήσιοι απόγονοι των ηρώων του 21, απαντούν: "οι ΕΠΟΝΟΕΛΑΣΙΤΕΣ δεν παραδίνονται". Η μάχη αρχίζει και οι ώρες περνούν. Ο κόσμος που βρίσκεται γύρω αναστατώνεται και παρακολουθεί τον άνισο αγώνα τριών παιδιών απέναντι στα πλήθη των φασιστών. Η μάχη μαίνεται, αλλά το κάστρο εκεί, στέκει άτρωτο... Αργά το μεσημέρι έρχονται και άλλοι Γερμανοί, φέρνουν μαζί τους και ένα κανόνι, μήπως και νικήσουν το "πλήθος" των αγωνιστών. Ο Κώστας Φωλτόπουλος και ο Θανάσης Κιοκμενίδης πέφτουν νεκροί. Ο Δημήτρης Αυγέρης, ορκισμένος στα ιδανικά της ΕΠΟΝ, συνεχίζει να μάχεται με θάρρος. Αργά το απόγευμα, τα πυρομαχικά του έχουν τελειώσει, ο ΕΠΟΝίτης δε σκέφτεται ούτε στιγμή να παραδοθεί, κάνει την ηρωική του έξοδο, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο βωμό της λευτεριάς και φωνάζει: "Ζήτω η Ελλάδα". Οι Γερμανοί διστακτικά μπαίνουν στο Κάστρο, όπου βλέπουν ότι πολέμησαν με τρία αμούστακα παιδιά. Η έκπληξή τους είναι μεγάλη. Ο ίδιος ο Γερμανός διοικητής στέκεται προσοχή και η γερμανική φρουρά αποχωρεί ηττημένη από ντροπή. Η περιβόητη "Βέρμαχτ" χρειάστηκε μια μέρα ολάκερη και θυσίασε αρκετούς φαντάρους της, για να κάμψει την αντίσταση τριών Ελλήνων πατριωτών.

Ο ποιητής Αγγελος Σικελιανός, με δυο στροφές από ένα ποίημά του, που έχουν γραφτεί πάνω σε μια πλάκα που βρίσκεται σήμερα στο "Κάστρο του Υμηττού", δίνει την πιο γλαφυρή εικόνα εκείνης της μέρας, αλλά και ολόκληρου του αγώνα: "Δεν είναι τούτο πάλεμα / σε μαρμαρένια αλώνια / δώθε να στέκει ο Διγενής/ κείθε να στέκει ο χάρος. Εδώ σηκώνεται όλη η γη / με τους αποθαμένους / και με τον ίδιο θάνατο / πατάει το θάνατο της".