ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το «όχι» που θα πιάσει τόπο

Την προπαγάνδα του φόβου και του φρονηματισμού επιστρατεύει η κυβέρνηση σε Ελλάδα και Κύπρο, μετά την απόφαση της κυπριακής Βουλής να απορρίψει το αρχικό σχέδιο του Γιούρογκρουπ για τις τράπεζες και τα όσα ακολούθησαν. Οπως ισχυρίζονται, όποιος πάει κόντρα στις συλλογικές αποφάσεις της Ευρωένωσης, το πληρώνει με σκληρότερα μέτρα. Αρα, λένε, εναλλακτική στο πλαίσιο αυτού του συστήματος δεν υπάρχει και το καλύτερο που έχει να κάνει ένας λαός είναι να δέχεται αδιαμαρτύρητα όσα του ετοιμάζουν. Πράγματι, το «όχι» της κυπριακής Βουλής είναι διδακτικό για τον κυπριακό και τους άλλους λαούς στα κράτη μέλη της Ευρωένωσης, που βλέπουν το ένα μετά το άλλο τα δικαιώματά τους να εξαϋλώνονται, όχι όμως από τη σκοπιά που το παρουσιάζουν οι αστικές δυνάμεις.

Τι δε λένε; Οτι ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και τη μεθόδευση, η αναδιάρθρωση και συρρίκνωση του κυπριακού τραπεζικού τομέα ήταν προσυμφωνημένη ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εταίρους της. Στο πλαίσιο αυτής της αναδιάρθρωσης, μέρος της συνολικής διαχείρισης της κρίσης, η καταστροφή κεφαλαίου είναι δεδομένη για μερίδες της πλουτοκρατίας. Το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα με το PSI, όπου επιπλέον «κουρεύτηκαν» τα αποθεματικά των Ταμείων και οι αποταμιεύσεις των μικροομολογιούχων. Το ίδιο ισχύει και με τα μέτρα που περιέχονται στο επικείμενο μνημόνιο, το οποίο συμπεριλήφθηκε στην απόφαση του Γιούρογκρουπ. Οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι προσυμφωνημένες. Είναι στρατηγική της ΕΕ και δεν επιβάλλονται σαν «τιμωρία» στον κυπριακό λαό, όπως προσπαθούν να τον πείσουν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις σε Ελλάδα και Κύπρο.

Αρα, όσοι λένε ότι με την αποδοχή της πρώτης απόφασης οι επόμενες κινήσεις κυβέρνησης και τρόικας θα ήταν λιγότερο επώδυνες για τα λαϊκά στρώματα, κοροϊδεύουν το λαό και θέλουν να τον κοιμίσουν. Η πραγματικότητα είναι ότι το «όχι» των κομμάτων στην Κύπρο, καμιά σχέση δεν είχε με το «όχι» του λαού. Το αστικό πολιτικό σύστημα στην Κύπρο προσδοκούσε λιγότερο επώδυνες λύσεις για το τραπεζικό σύστημα και τους άλλους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους με την αναζήτηση χρημάτων από εναλλακτικές πηγές - ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Ρωσία, ακόμα και με παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Την ίδια ώρα, όλα τα κόμματα αποδέχονταν σαν δεδομένο το ευρωπαϊκό πλαίσιο διαχείρισης της κρίσης, αφού στην Κύπρο δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που να βάζουν ζήτημα αποδέσμευσης από την ΕΕ, πολύ περισσότερο με ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Ποιο είναι το δίδαγμα που πρέπει να βγάλουν οι λαοί από την Κύπρο; Οτι στο έδαφος της αστικής διαχείρισης της κρίσης, καμιά μανούβρα, καμιά διαπραγμάτευση και καμιά συμμαχία με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή δεν μπορεί να δώσει αποτέλεσμα υπέρ του λαού. Για να πιάσει τόπο ένα «όχι», πρέπει να ειπωθεί με τη στεντόρεια φωνή ενός λαού που αρνείται να θυσιαστεί για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση. Πρέπει να έχει περιεχόμενο ενάντια στην ΕΕ και τα μονοπώλιά της, να ακυρώνει ελιγμούς των αστών και τερτίπια του τύπου «έξω από το ευρώ, αλλά μέσα στην ΕΕ», αυταπάτες και κοροϊδία για καλύτερη διαπραγμάτευση. Το «όχι» που μπορεί να βγάλει νικητή το λαό θα είναι γέννημα της πάλης του για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία.

Ο καημός είναι για την ΕΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Στενάζουν οι λαοί των κρατών - μελών της Ευρωένωσης απ' τα αλλεπάλληλα μέτρα σε βάρος τους και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έναν καημό έχει, μη και κινδυνεύσει το οικοδόμημα των μονοπωλίων. Αποκαλύπτεται περίτρανα πως τα «όχι» και τα «ναι» στα ευρωενωσιακά διαβούλια διατυπώνονται απ' τη σκοπιά των μονοπωλιακών συμφερόντων και όχι των λαών αλλά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το χαβά της...

Πηχυαίος ο πρωτοσέλιδος τίτλος χτες της «Αυγής»: «Η Μέρκελ καίει την ευρωζώνη»! Και μια μέρα πριν ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης να άγχεται απ' τη συχνότητα του ρ/σ «Βήμα»: «Θα σας έλεγα ότι πολιτικά αυτό που πρέπει να κρατήσουμε ως παρακαταθήκη (...) ένα "όχι" για πρώτη φορά από επίσημη κυβέρνηση της Ευρώπης και αυτό επαναλαμβάνω είναι μια παρακαταθήκη για το μέλλον, διότι αν δεν υπάρξουν "όχι" απέναντι σε αυτή τη βαθιά και πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την Ευρώπη, πολύ φοβάμαι ότι αυτό που θα συζητάμε κάποια άλλη στιγμή μεταξύ μας θα είναι γιατί διαλύθηκε η Ευρώπη (...) Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι τα πράγματα είναι πάρα πολύ κρίσιμα. Αυτή η στρατηγική είναι αδιέξοδη. 'Η θα την αλλάξουμε ή θα κλαίμε όλοι μαζί για την Ευρώπη που χάσαμε.»...

Ποιος τους υπολογίζει τους λαούς; Να μη διαλυθεί η ΕΕ, αυτό είναι το ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο όνομα της συνοχής της αξιώνει να ειπωθεί ένα ομόφωνο «ναι» σε ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, περισσότερο γενναιόδωρο προς τους καπιταλιστές για να «τρέξουν» τις επενδύσεις τους. Το γεγονός ότι αυτό αν γίνει, θα γίνει στα ερείπια εργασιακών, ασφαλιστικών και άλλων δικαιωμάτων των λαών, αποτελεί ασήμαντη λεπτομέρεια για τους απολογητές της Ευρωένωσης. Το γεγονός, δηλαδή, ότι όλα τα μείγματα διαχείρισης, και το σημερινό που ο ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα φορτώνει στη Μέρκελ και το άλλο που ζητά να υπάρξει και εφαρμόζεται π.χ. στις ΗΠΑ, έχουν τον ίδιο πυρήνα, το γονάτισμα των λαών και των δικαιωμάτων τους.

Συνειδητή διαστρέβλωση...

Να διαμορφώσει κλίμα ενόψει του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ επιχειρεί το «Εθνος» και για να προσδώσει αξιοπιστία στα έωλα σενάρια που δημοσιεύει, φέρνει στα μέτρα τους παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, στη Συνδιάσκεψη της ΚΟ Θεσσαλίας, την οποία δημοσίευσε την περασμένη Κυριακή ο «Ριζοσπάστης».

Υπό τον τίτλο «Μυρίζει... μπαρούτι» γράφει ότι η Αλέκα Παπαρήγα «επιτέθηκε στους διαφωνούντες, χαρακτηρίζοντας μάλιστα και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής "αγράμματα"! Επίσης άσκησε κριτική σε στελέχη του κόμματος, τα οποία, όπως είπε, στο 18ο Συνέδριο, αν και είχαν αντιρρήσεις, είχαν σιωπήσει, αλλά τώρα θεωρούν ότι είναι πιο εύκολο λόγω του εκλογικού αποτελέσματος να εκφράσουν τις διαφωνίες τους. Εκανε λόγο, συγκεκριμένα, για "οπορτουνισμό". Οπως καταλαβαίνετε, όλα αυτά προοιωνίζονται ότι το Συνέδριο του ΚΚΕ θα εξελιχθεί σε πεδίο ανοικτής αντιπαράθεσης...».

Το... σενάριο πριν βρει φιλοξενία στις σελίδες του «Εθνους» αναρτήθηκε σε διάφορες γνωστές και μη εξαιρετέες ιστοσελίδες, όπως αυτή που διατηρεί ο Π. Λαφαζάνης. Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το πρόσωπο. Ο αστικός Τύπος και ο οπορτουνισμός μοιράζονται, σε ό,τι αφορά στο ΚΚΕ, κοινό στόχο, όπως αποκαλύπτει και ο ευσεβής πόθος που διατυπώνεται στην τελευταία γραμμή του σχολίου.

... ακόμα και στο αυτονόητο

Η Αλέκα Παπαρήγα σε μια καθαρά πολιτική παρέμβαση είπε το αυτονόητο: «Διάβαζα π.χ. στον προσυνεδριακό διάλογο -κι εσείς βεβαίως θα διαβάσατε- ότι στην Ελλάδα υποχώρησε λέει η ανάπτυξη του καπιταλισμού γιατί κλείσανε επιχειρήσεις. Μα αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, φέρνει κρίση, φέρνει συγκέντρωση. Και υποχωρεί, λένε, ο καπιταλισμός, αν είναι δυνατόν! Δηλαδή είναι μη αναπτυγμένος ο καπιταλισμός λόγω κρίσης! Δηλαδή βλέπει κανείς, σύντροφοι, τι συμβαίνει, όταν στελέχη είμαστε και αγράμματα. Και τα στελέχη δε δικαιολογούμαστε να είμαστε αγράμματα, να είμαστε μάλιστα μέλη της ΚΕ μερικά χρόνια και να είμαστε αγράμματοι! Εντάξει, πιο συγκαταβατικά μπορεί να το δει κανείς και να μη φαίνεται η αγραμματοσύνη μας στις σχετικά εύκολες στιγμές, αλλά όταν επέρχεται ο φόβος της σύγκρουσης, η προσωπική υποχώρηση κλπ., τότε τι γίνεται με την αγραμματοσύνη; Γιατί, άμα έχεις και δυσκολίες και είσαι κι αγράμματος βράστα κι άστα, πού πάει το πράγμα. Γιατί δε θεωρώ, ότι χρειάζεται εδώ να κάνω κάποια άλλη εκτίμηση συγκεκριμένη γύρω απ' αυτά τα πράγματα. Και μ' αυτή την έννοια και τα μέλη του Κόμματος απέναντι στα στελέχη πρέπει να είναι πάρα πολύ αυστηρά. Να είστε απέναντι σε μας στα στελέχη γιατί η αγραμματοσύνη δε βοηθά, είναι αυτό που είπε ένας σύντροφος, ούτε η γνώση αρκεί χωρίς τη δράση, αλλά ούτε μόνο η δράση».