Η Αλέκα Παπαρήγα σε μια καθαρά πολιτική παρέμβαση είπε το αυτονόητο: «Διάβαζα π.χ. στον προσυνεδριακό διάλογο -κι εσείς βεβαίως θα διαβάσατε- ότι στην Ελλάδα υποχώρησε λέει η ανάπτυξη του καπιταλισμού γιατί κλείσανε επιχειρήσεις. Μα αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, φέρνει κρίση, φέρνει συγκέντρωση. Και υποχωρεί, λένε, ο καπιταλισμός, αν είναι δυνατόν! Δηλαδή είναι μη αναπτυγμένος ο καπιταλισμός λόγω κρίσης! Δηλαδή βλέπει κανείς, σύντροφοι, τι συμβαίνει, όταν στελέχη είμαστε και αγράμματα. Και τα στελέχη δε δικαιολογούμαστε να είμαστε αγράμματα, να είμαστε μάλιστα μέλη της ΚΕ μερικά χρόνια και να είμαστε αγράμματοι! Εντάξει, πιο συγκαταβατικά μπορεί να το δει κανείς και να μη φαίνεται η αγραμματοσύνη μας στις σχετικά εύκολες στιγμές, αλλά όταν επέρχεται ο φόβος της σύγκρουσης, η προσωπική υποχώρηση κλπ., τότε τι γίνεται με την αγραμματοσύνη; Γιατί, άμα έχεις και δυσκολίες και είσαι κι αγράμματος βράστα κι άστα, πού πάει το πράγμα. Γιατί δε θεωρώ, ότι χρειάζεται εδώ να κάνω κάποια άλλη εκτίμηση συγκεκριμένη γύρω απ' αυτά τα πράγματα. Και μ' αυτή την έννοια και τα μέλη του Κόμματος απέναντι στα στελέχη πρέπει να είναι πάρα πολύ αυστηρά. Να είστε απέναντι σε μας στα στελέχη γιατί η αγραμματοσύνη δε βοηθά, είναι αυτό που είπε ένας σύντροφος, ούτε η γνώση αρκεί χωρίς τη δράση, αλλά ούτε μόνο η δράση».