Ως υπόδειγμα ενοποίησης ασφαλιστικών ταμείων είχε παρουσιαστεί από την κυβέρνηση η συγχώνευση των Ταμείων των ΕΒΕ (ΤΕΒΕ), Εμπόρων (ΤΑΕ) και των Αυτοκινητιστών (ΤΣΑ) στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ). Η ενοποίηση έγινε το 1999 (νόμος 2676) και από εκείνη τη στιγμή και μετά έγινε συγκεκριμένο και χεροπιαστό, πώς εννοεί η κυβέρνηση την «υποδειγματική ενοποίηση». Ακόμη και τα όσα πρόβλεπε ο αντιασφαλιστικός νόμος του Σιούφα, ως υποχρεώσεις του κράτους, η κυβέρνηση τα 'γραψε στα παλιά της υποδήματα.

Η τακτική, βέβαια, της μη απόδοσης των οφειλομένων είχε αρχίσει απ' το 1995 --όπως και σε όλα τα ταμεία-- αλλά από πέρυσι τον Ιούλη η κυβέρνηση κλιμάκωσε την αντιασφαλιστική της πρακτική. Με προσχήματα το διάλογο και τη συγκρότηση επιτροπών για το ύψος των οφειλών, δε δίνει δεκάρα τσακιστή στο Ταμείο των Ελεύθερων Επαγγελματιών, με αποτέλεσμα τα χρέη του κράτους να έχουν εκτιναχτεί στα 139 δισ. δραχμές και το Ταμείο να έχει αποδιοργανωθεί.

Τα πράγματα, βέβαια, δεν έμειναν εκεί. Πρόσφατα, στις 18 Ιούνη, το ΔΣ του ΟΑΕΕ έστειλε επείγουσα επιστολή στις ηγεσίες των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών, με τη δραματική προειδοποίηση ότι δεν έχει να πληρώσει συντάξεις και επίδομα αδείας. Σε απάντηση της επιστολής αυτής, ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Φλωρίδης έδωσε (26.6.2002) μια υπόσχεση για κάποια «έναντι» καταβολή, αλλά μέχρι χτες δεν «έσταξε» ούτε ευρώ στο ταμείο. Ετσι, ο Διοικητής του ΟΑΕΕ υπέγραψε χτες την εντολή για πληρωμή συντάξεων και επιδόματος αδείας και πάλι απ' τα διαθέσιμα του ταμείου. Τα τελευταία, όμως, έχουν εξαντληθεί και σύμφωνα με όσα στοιχεία έχουμε στη διάθεσή μας, ούτε κι αυτά πλέον θα φτάνουν, για να πληρωθούν οι συντάξεις του Αυγούστου.

Ιδού, λοιπόν, ποια είναι η κατάληξη των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων και πρακτικών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ: Στην πράξη οδηγούν στη λογική της απόλυτης ανταποδοτικότητας.

Απογοητευτικά είναι τα στοιχεία έρευνας, για τον τρόπο μετακίνησης των κατοίκων του Λεκανοπεδίου, που έγινε για λογαριασμό της «Αττικής Οδού» και δημοσιοποιήθηκαν αυτές τις μέρες. Σύμφωνα, με τα σχετικά αποτελέσματα, οι έξι στους δέκα κατοίκους του Λεκανοπεδίου μετακινούνται καθημερινά, αλλά μόνον ένας στους πέντε χρησιμοποιεί λεωφορεία, ένας στους οκτώ μετρό και ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, ένας στους είκοσι τρόλεϊ, ενώ ένας στους τρεις (δηλαδή, οι μισοί και παραπάνω από τους μετακινούμενους) χρησιμοποιεί ΙΧ.

Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε, ότι τα προαναφερόμενα στοιχεία αντανακλούν το επίπεδο και την ποιότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς στο Λεκανοπέδιο, αλλά και αρκετών άλλων, σοβαρών παραγόντων (περιβάλλον, χρόνος και κόστος μετακινήσεων, κλπ.), που έχουν άμεση σχέση μ' αυτά;

Τα βραχώδη πιάσαν όρη

των λαών

οι μαύροι εμπόροι,

πώς να πάνε πια

σε πόλη

που παντού

τους φτύνουν όλοι;

* * *

Στα βουνά,

λοιπόν, επάνω

καταρτίζουν νέο πλάνο,

τι θα κλέψουν,

τι θ' αρπάξουν,

πόσους άμοιρους

θα σφάξουν!

* * *

Στα βουνά

πήγε, στα ύψη,

η ξεφτίλα και η σήψη

εκεί πήγαν

οι «μεγάλοι»

να 'χουν ήσυχο κεφάλι.

* * *

Στα βουνά

οι «οκτώ» κρυφτήκαν

μα ό,τι γύρευαν

δε βρήκαν

και ψηλά που 'ναι

οι σουλτάνοι

του ντουνιά

το «γιούχα» φτάνει!