Τώρα δεν κρύβουν λόγια | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Τώρα δεν κρύβουν λόγια

Οι προχτεσινές δηλώσεις του Ν. Χριστοδουλάκη στους ξένους ανταποκριτές «δεν κομίζουν γλαύκα...» Η απάντησή του, ότι ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος είναι η κατάλληλη βάση πάνω στην οποία «μπορούν να προστεθούν και άλλες επιλογές» και μάλιστα λίγες μόλις ημέρες μετά την ψήφισή του, επιβεβαιώνει ότι το αντιασφαλιστικό έκτρωμα δεν ήταν το «τέλος», αλλά η «αρχή» ενός νέου γύρου ενάντια στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Η προειδοποίηση που από την πρώτη στιγμή απηύθυναν το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ δεν ήταν λόγια του αέρα, αλλά βασίζονταν σε μια αντικειμενική ανάλυση της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης, του ίδιου του νομοσχεδίου, αλλά και της «ουράς», που σερνόταν πίσω απ' αυτό. Ταυτόχρονα ήταν μια εκτίμηση στη βάση της συνολικότερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, των επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και του ρόλου του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που έσπευσε να δώσει άλλοθι στην κυβέρνηση και να στηρίξει τα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Η ομολογία του Ν. Χριστοδουλάκη, ότι η κυβέρνηση άρχισε ήδη το αλισβερίσι με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, οι δουλιές των οποίων «ανοίγουν», αφού και στο σχετικό νομοσχέδιο με τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης κατοχυρώνεται ο ρόλος τους μέσα στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, αποδίδει μία πολύ σημαντική πλευρά των στόχων που έθετε η κυβέρνηση με την ψήφισή του. Αποκαλύπτει έναν από τους στρατηγικούς στόχους αυτής της ανατροπής.

Επιβεβαιώνει, δηλαδή, την επιχειρούμενη βαθιά αντεργατική τομή στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς με αυτό τον τρόπο οι εργαζόμενοι θα εξαναγκάζονται να πληρώνουν και νέες εισφορές, τις οποίες θα εκμεταλλεύονται οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Οι συντάξεις θα εξαρτώνται πλέον όχι από το επίπεδο της απασχόλησης και το καθεστώς της εργασίας, αλλά, κυρίως, από τις διακυμάνσεις του χρηματιστηριακού τζόγου. Ταυτόχρονα, με την υιοθέτηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος μπαίνει δυναμίτης στα θεμέλια της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε χρηματοδότες των πολυεθνικών που τους εκμεταλλεύονται.

Εξάλλου και η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία δεν αφήνει καμιά αμφιβολία σε ποια κατεύθυνση απαιτεί το μεγάλο, ξένο και ντόπιο, κεφάλαιο να κινηθεί η πολιτική της κυβέρνησης. Γι' αυτό, οι συντάκτες του χαρακτηρίζουν το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης «γενναιόδωρο και ανισότιμο» - αλήθεια υπέρ τίνος είναι γενναιόδωρο και σε βάρος ποιων είναι ανισότιμο; - και απαιτούν και νέες «σημαντικές μεταρρυθμίσεις»! Δηλαδή: Μείωση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αύξηση των ορίων ηλικίας και σε άλλες εργασιακές ομάδες, μείωση του βαθμού αναπλήρωσης της σύνταξης - συντάξεων που έτσι και αλλιώς είναι σε εξευτελιστικά επίπεδα - αλλά και εφαρμογή πιο αυστηρών κριτηρίων συνταξιοδότησης..!

Αλλά, αν για την κυβέρνηση πρώτιστο καθήκον παραμένει η απαρέγκλιτη εφαρμογή των εντολών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και του μεγάλου κεφαλαίου, εξίσου καθαρό είναι ότι πρώτιστο και διαρκές καθήκον για τους εργαζόμενους ήταν και είναι η συνέχιση και ενίσχυση των αγώνων, η διεκδίκηση των δικών τους αιτημάτων, η πλατιά συσπείρωση με τ' άλλα λαϊκά στρώματα για ένα σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης αντάξιο των αναγκών τους και της προσφοράς τους.