ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 28 Ιούνη 2013
Σελ. /28
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Γραμμή υποταγής στον αντίπαλο

Η ανακοίνωση 12 ομοσπονδιών που καλεί τις διοικήσεις των δευτεροβάθμιων οργανώσεων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα να «προσανατολιστούν στον κοινό συντονισμό και προετοιμασία για την προκήρυξη πολιτικής απεργίας με στόχο την άμεση ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και της κυβέρνησης που τις εφαρμόζει», εμφανίζεται από τις δυνάμεις που τη συνέταξαν ως μια προωθημένη κίνηση τμήματος του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος που μπορεί να δώσει διέξοδο στη βαρβαρότητα που ζει η εργατική τάξη υπό την κυριαρχία της εφαρμοζόμενης πολιτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Καλεί ούτε λίγο ούτε πολύ σε πολιτική πάλη. Ετσι φαίνεται αλλά δεν είναι. Πράγματι για να δοθεί λύση στα προβλήματα της εργατικής τάξης απαιτείται εφαρμογή πολιτικής σε όφελος των δικών της συμφερόντων. Μόνο που η συγκεκριμένη κίνηση περιορίζει τον αντίπαλο των εργατών στη σημερινή κυβέρνηση. Αλλά ο αντίπαλος της εργατικής τάξης δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Είναι πρώτ' απ' όλα οι καπιταλιστές, η αστική τάξη, αλλά και η εξουσία της, δηλαδή το κράτος της, τα κόμματά της, οι διεθνείς της συμμαχίες, δηλαδή η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ κλπ.

Αυτοί δε λένε κουβέντα για τον πραγματικό ταξικό αντίπαλο των εργατών. Δηλαδή καμιά αντίθεση, καμιά εναντίωση στο κεφάλαιο, στα μονοπώλια, στην εξουσία τους, στην ΕΕ. Είναι ποτέ δυνατό να εφαρμοστεί πολιτική υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης με τα μονοπώλια να έχουν την οικονομία και την εξουσία στα χέρια τους; Μπορεί δηλαδή να έχουν την ιδιοκτησία οι καπιταλιστές, να αναπτύσσουν την οικονομία και τους επιχειρηματικούς ομίλους τους βγάζοντας κέρδη από τη δουλειά των εργατών και ταυτόχρονα οι εργάτες να ζουν σε συνθήκες ευημερίας; Μα για να αυξάνονται τα κέρδη πρέπει να αυξάνεται η εκμετάλλευση των εργατών. Επομένως, όχι μόνο δεν είναι πολιτική πάλη η κατεύθυνση ανατροπής της κυβέρνησης για να αλλάξει η αντεργατική πολιτική και να γίνει φιλεργατική, αλλά είναι παγίδα εγκλωβισμού των εργατών στην πολιτική εκμετάλλευσης. Αυτή η γραμμή στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα βάζει τρικλοποδιά, προβάλλοντας ως σωτηρία της εργατικής τάξης την αντικατάσταση μιας αστικής κυβέρνησης με μια άλλη κυβέρνηση διαχείρισης, «αντιμνημονιακή», της ανάπτυξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή των μονοπωλίων, άρα «αντιμνημονιακής» υποταγής των εργαζομένων στο κεφάλαιο, παρουσιάζοντάς την ως ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής. Γι' αυτό και το εγχείρημα είναι επικίνδυνο για την εργατική τάξη, αφού την εγκλωβίζει να εξαρτήσει τα συμφέροντά της από τα συμφέροντα των καπιταλιστών και να βάλει πλάτη για πολιτική διέξοδο σε όφελός τους, άρα ενάντιά της. Αυτή είναι η πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.

Απάντηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της στον ταξικό πόλεμο του κεφαλαίου αλλά και στις παγίδες σαν την παραπάνω μέσα στο εργατικό κίνημα είναι η οργάνωση της αντεπίθεσης σε αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, με ρότα ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Προϋπόθεση είναι η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος που σημαίνει μαζική είσοδος και δραστηριοποίηση νέων εργατικών μαζών στα συνδικάτα, ένταση του πολέμου με τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό από πάνω μέχρι κάτω και με τη γραμμή των παραπάνω ομοσπονδιών δηλαδή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στις διοικήσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων που κυριαρχούν αυτές οι δυνάμεις, οι εργαζόμενοι να απαλλαγούν από αυτές τις διοικήσεις. Χρειάζεται ένταση της δουλειάς για συσπείρωση με το ΠΑΜΕ, για την οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας. Είναι μονόδρομος.

Οι σωλήνες για τον TAP...

Γρηγοριάδης Κώστας

Με διοχετευμένα ρεπορτάζ, ξεκίνησε από χτες ένα πανηγύρι για το αν η «Σωληνουργία Κορίνθου», θυγατρική του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ, θα είναι αυτή που θα προμηθεύσει με σωλήνες τους κατασκευαστές του αγωγού ΤΑΡ. Τα «ρεπορτάζ» αναφέρουν ότι «η εταιρεία έχει μεγάλη εμπειρία στην κατασκευή σωλήνων αγωγών για τη μεταφορά φυσικού αερίου και πετρελαίου», ότι «έχει προεπιλεγεί στη λίστα των εγκεκριμένων προμηθευτών από την κοινοπραξία του TAP», αλλά «οι αναλήψεις των έργων θα γίνουν μέσω διεθνών διαγωνισμών, στους οποίους η εταιρεία θα δώσει το "παρών"». Εκτιμάνε ότι από τη δουλειά αυτή ο Στασινόπουλος, ιδιοκτήτης του ομίλου, θα κερδίσει μέχρι και 500 εκατ. ευρώ και προσπαθούν να αποδείξουν ότι από την μπίζνα με τον ΤΑΡ θα βγουν κερδισμένοι και οι εργαζόμενοι στον όμιλο. Κατ' επέκταση, λένε ότι η επένδυση του ΤΑΡ είναι προσοδοφόρα τόσο για το κεφάλαιο όσο και για τους εργαζόμενους και για να πείσουν χρησιμοποιούν το παράδειγμα της «Σωληνουργίας». Τι δε λένε; Οτι ο όμιλος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης, έριξε βάρος στο κομμάτι της σωληνουργίας για να «ρεφάρει» τη ζημιά από την πτώση της οικοδομής, συρρικνώνοντας τη χαλυβουργία, που δεν είχε πλέον την απόδοση του παρελθόντος, σε ό,τι αφορά στο κέρδος που άφηνε στον ιδιοκτήτη του.

... έχουν κερδισμένους και χαμένους

Η εταιρεία έχει κατασκευάσει στο παρελθόν αγωγούς αερίου για την «Gasco» στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την αγγλική «British Gas» και τη γερμανική RWE. Είναι αυτονόητο ότι οι εργαζόμενοι στα χαλυβουργεία πλήρωσαν πολλαπλώς το μάρμαρο της αναδιάρθρωσης που έκανε ο όμιλος, προσδοκώντας μεγάλες δουλειές όπως αυτή με τον TAP. Θύμα της ίδιας αναδιάρθρωσης έπεσαν και οι εργαζόμενοι στη FULGOR, εργοστάσιο παραγωγής καλωδίων στους Αγ. Θεοδώρους Κορινθίας, που το καλοκαίρι του 2011 εξαγοράστηκε από τον όμιλο ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Η εργοδοσία συνέχισε τις απολύσεις που ήταν ήδη σε εξέλιξη, αξιοποιώντας το 5%. Πάνω από 60 έχασαν τη δουλειά τους εκείνο το διάστημα, ενώ απολύσεις έγιναν και στο εργοστάσιο της ΒΕΤ ΑΕ του ίδιου ομίλου. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με καταγγελία του Συνδικάτου Μετάλλου Βοιωτίας, ο όμιλος προχώρησε σε ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών 15%. Είναι φανερό ότι απαλλαγμένος από ζημιογόνες δραστηριότητες και με εργαζόμενους χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, ο όμιλος είναι έτοιμος να συνεχίσει την κερδοφόρα δράση του, παίρνοντας τη δουλειά με τον ΤΑΡ. To 2012 o ενοποιημένος κύκλος εργασιών διαμορφώθηκε στα 234 εκατ. ευρώ από 264 εκατ. ευρώ το 2011 και τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ανήλθαν στα 21 εκατ. ευρώ από 18 εκατ. ευρώ το 2011. Είναι και αυτό ένα ακόμα παράδειγμα για το ποιος κερδίζει και το ποιος χάνει από τις επενδύσεις στον καπιταλισμό και την ανάπτυξη που αυτές λένε ότι φέρνουν.

Εντείνονται οι ανταγωνισμοί στις τηλεπικοινωνίες

Σε συμφωνία κοινής χρήσης του δικτύου κινητής επικοινωνίας σε ολόκληρη την περιφέρεια και σε ορισμένες αστικές περιοχές κατέληξαν οι εταιρείες «Vodafone» και «Wind», ενέργεια που αποτελεί ένα ακόμη επεισόδιο στην άγρια διαπάλη των μονοπωλιακών τηλεπικοινωνιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν οι δύο εταιρείες διανθίζεται με υποσχέσεις περί δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, αύξηση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες, αλλά και έμμεσα οφέλη σε άλλους κλάδους της οικονομίας, ύψους αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Καταλήγει δε με την επισήμανση ότι η συμφωνία τελεί υπό έγκριση από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων...

Ολα αυτά βέβαια αποτελούν συνηθισμένες υποσχέσεις που συνοδεύουν κάθε ανάλογη επιχειρηματική συμφωνία, η ουσία ωστόσο του ζητήματος μπορεί να εντοπιστεί μόνο αν η συγκεκριμένη ενέργεια εξεταστεί έχοντας κατά νου ότι οι δύο συγκεκριμένες εταιρείες υπολείπονται σε μερίδιο αγοράς, έναντι του ανταγωνιστή τους, της θυγατρικής της «Deutsche Telekom», «Cosmote». Πρόκειται για ενέργεια δηλαδή που αποσκοπεί καθαρά στη μείωση του λειτουργικού κόστους των δύο εταιρειών μέσω του επιμερισμού των λειτουργικών εξόδων από την καταβολή μισθωμάτων, την κοινή χρήση εξοπλισμού κλπ. Με δεδομένο ότι η βαθιά και διαρκής ύφεση πλήττει και την αγορά τηλεπικοινωνιών - ήδη η τάση αύξησης των νέων συνδέσεων διαδικτύου βαίνει μειούμενη, ενώ έχουμε και καθαρή μείωση στις απλές τηλεφωνικές συνδέσεις πλέον - ανάλογες κινήσεις των επιχειρηματικών ομίλων θα ενταθούν το επόμενο διάστημα και το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε άλλο παρά θα ωφεληθεί, όπως ισχυρίζονται, ο λαός, ότι θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας στον κλάδο ή και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ