Και για να συμπληρώσουμε όσα αναφέρονται στο προηγούμενο σχόλιο, να σημειώσουμε ότι η ηγεσία της ΠΟΠΟΚΠ δεν είναι καθόλου αδαής, καθώς και επιστημονικές και αναλογιστικές δυνατότητες έχει, και όλα τα σχετικά στοιχεία βρίσκονται στη διάθεσή της.

Θυμίζουμε εμείς, λοιπόν, μερικά ανάλογα στοιχεία από ημερίδα της Ομοσπονδίας του ΙΚΑ σε συνεργασία με το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ (Οκτώβρης του 2000), όπου πήρε μέρος και η ΠΟΠΟΚΠ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν τότε, 450 χιλ. εργαζόμενοι ήταν ανασφάλιστοι, χωρίς να υπολογίζονται οι αλλοδαποί εργαζόμενοι! Από την εισφοροδιαφυγή, το ΙΚΑ μόνο χάνει 405 δισ. δραχμές ετησίως! Ολα τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν 1 τρισ. δραχμές ετησίως από την εισφοροδιαφυγή. Την επόμενη δεκαετία, θα «χαθούν» 10 τρισ. δραχμές από την εισφοροδιαφυγή, 5 τρισ. δραχμές από την ανεργία και συνολικά 26 τρισ. δραχμές, αν συνυπολογιστούν και άλλες θεσμικού χαρακτήρα απώλειες και τα ποσά που δαπανώνται για την άσκηση «κοινωνικής πολιτικής» από το κράτος, αλλά δεν αποδίδονται από την κυβέρνηση στα ταμεία. Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΚΑ, το 25% των εργαζομένων είναι ανασφάλιστοι, ενώ το 1/5 των επιχειρήσεων παντός είδους δεν είναι καταγεγραμμένες στο ΙΚΑ! Κι όλ' αυτά, χωρίς να υπολογίσουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους.

Χρειάζονται, άραγε, κι άλλα στοιχεία, για να γίνει ολοφάνερη η συνεχιζόμενη καταλήστευση των Ταμείων;

Πέρα απ' όσα αναφέραμε, όμως, στα προηγούμενα σχόλια, χρωστάμε δυο εξηγήσεις ακόμη στους κάθε λογής οπαδούς της... θεωρίας του δημογραφικού προβλήματος.

Εξήγηση πρώτη: Το λεγόμενο δημογραφικό πρόβλημα έχει την ίδια ακριβώς ρίζα, με αυτή του ασφαλιστικού, της ανεργίας, των εργασιακών σχέσεων - λάστιχο, της ακρίβειας, της φτώχειας, της ανασφάλειας και αβεβαιότητας, κλπ., κλπ. Δηλαδή, την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνώντων, την κυριαρχία της πλουτοκρατίας και την εκ μέρους τους καταλήστευση του παραγόμενου από τους εργαζόμενους κοινωνικού πλούτου. Ιδού, επομένως και ο τρόπος αντιμετώπισης του δημογραφικού. Η ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Εξήγηση δεύτερη: Πάντοτε το ΚΚΕ είχε την άποψη ότι οι αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής των απομάχων της δουλιάς είναι θεμελιακό δικαίωμά τους και στοιχειώδης υποχρέωση της οργανωμένης κοινωνίας να το εξασφαλίσει. Σήμερα το ΚΚΕ είναι κατηγορηματικά υπέρ μιας καθολικής, ενιαίας και αποκλειστικά δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Εκτιμά, επίσης, και μάλιστα στη βάση συγκεκριμένων δεδομένων και στοιχείων, ότι οι σημερινές συνθήκες (συνολικά παραγόμενος πλούτος κλπ.) παρέχουν όλες τις αντικειμενικές δυνατότητες - εκτός των άλλων - για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των απόμαχων της δουλιάς (ικανοποιητικές συντάξεις, δωρεάν περίθαλψη, φάρμακα κλπ.). Αρκεί, όμως, να κάνουν κουμάντο στον παραγόμενο πλούτο αυτοί που τον παράγουν, δηλαδή οι εργαζόμενοι και ο λαός και όχι οι κεφαλαιοκράτες. Γιατί, μόνον εάν κάνουν κουμάντο στον πλούτο οι εργαζόμενοι, θα μπορούν και να τον μοιράζουν σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες. Με άλλα λόγια, αρκεί να υπάρξει λαϊκή εξουσία.

Τις προάλλες, για μια ακόμα φορά, σύρθηκαν στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λαμίας 12 αγρότες της Φθιώτιδας, για να δικαστούν επειδή συμμετείχαν στις αγροτικές κινητοποιήσεις που έγιναν τον Απρίλη του 2002. Τελικά, η δίκη αναβλήθηκε για αργότερα. Ωστόσο, είναι φανερό πως και η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την τακτική των «αγροτοδικείων», φάμπρικα που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ εδώ και μια 10ετία, για να τρομοκρατήσουν και να κρατούν ομήρους τους αγωνιζόμενους αγρότες. Η βιομηχανία διώξεων των αγροτών που συνεχίζεται και επί ΝΔ (παρότι η τελευταία ζητούσε υποκριτικά να σταματήσουν όταν ήταν στην αντιπολίτευση) επιβεβαιώνει, για μια ακόμα φορά, πως η αντιλαϊκή πολιτική από τη μια και από την άλλη ο αυταρχισμός και τα αντιδημοκρατικά μέτρα πάνε μαζί, είτε το ΠΑΣΟΚ κυβερνά τη χώρα, είτε η ΝΔ. Γι' αυτό και οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, εγκαταλείποντας και τα δύο κόμματα και να εντείνουν τους ενωτικούς αγώνες τους για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής.