ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τι να πούμε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το ΚΚΕ είναι στο απυρόβλητο, παρότι δεν έχει πρόγραμμα». Αυτή την παρόλα την εκστόμισε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Α.Τσίπρας, μιλώντας, προχτές το πρωί, σε εκπομπή στη ΝΕΤ.

Κάποιος εκεί στον Συνασπισμό πρέπει να τον συμβουλεύει πού και πού. Γιατί, εντάξει. Να ισχυρίζεται πως οι ταξικοί αντίπαλοι του ΚΚΕ δεν το «πυροβολούν» είναι μια εκτίμηση που - βέβαια - εύκολα αντιμετωπίζεις μια και είναι παιχνιδάκι να αποδείξεις πως αυτός που την έχει ζει σε δικό του κόσμο, αλλά και να του προσάψεις - και ποιος δε θα σου δώσει δίκιο; - πως προτρέπει τους μηχανισμούς της άρχουσας τάξης να πολλαπλασιάσουν την αντιΚΚΕ δράση τους.

Το να ισχυρίζεται όμως δημόσια πως το ΚΚΕ δεν έχει πρόγραμμα, όταν από το '95 ακόμα είναι γνωστό και δημοσιευμένο το αποφασισμένο σε Συνέδριο πρόγραμμά του ε, αυτό πια πώς να το αντιμετωπίσεις; Να πεις "δεν ξέρει τι λέει" δεν είναι σωστό, γιατί είναι αρχηγός κόμματος και σαν τέτοιον οφείλεις να τον κρίνεις. Μόνο αν υποθέσεις πως εννοούσε ότι το ΚΚΕ δεν έχει πρόγραμμα καλύτερης διαχείρισης του καπιταλισμού, κάτι σαν και αυτό δηλαδή που, από τις πρώτες δημοσιεύσεις, φαίνεται πως καταλήγουν εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μόνον τότε μπορείς να του δώσεις ένα δίκιο.

Αλλά τι να κάνουμε; Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν παλεύουμε όλοι για τα ίδια συμφέροντα, γιατί αν εκεί στον ΣΥΝ πασχίζουν για το απραγματοποίητο, τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού από τη βαρβαρότητα, εξαπατώντας το λαό, το ΚΚΕ παλεύει για τη συσπείρωση των λαϊκών δυνάμεων για να τον ανατρέψουν. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και προ πάντων, δεν είμαστε όλοι οπορτουνιστές.

Απολύσεις - λίπασμα στην κερδοφορία

Η εταιρεία «Frigoglass» απειλεί τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο της Κ. Αχαγιάς στην Αχαΐα να αποδεχτούν την απόλυση 120 από τους 210 συναδέλφους τους με τη μέθοδο της «εθελούσιας», διαφορετικά θα προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις. Στην πραγματικότητα, η εργοδοσία αξιοποιεί τη διεθνή οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, επιδιώκοντας την επιτάχυνση των επιχειρηματικών της αναδιαρθρώσεων με μοναδικό στόχο τη μεγέθυνση της κερδοφορίας της. Αρκεί μια ματιά στα μεγέθη της εταιρείας για να καταλάβει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στην «Frigoglass».

Πρόκειται για μια πολυεθνική, η οποία επιχειρηματικά δραστηριοποιείται σε τέσσερις ηπείρους και δεκατρείς χώρες, έχει παραγωγικές μονάδες σε δέκα χώρες. Μέσα στο 2008 ολοκλήρωσε ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 54,6 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία εργοστασίου στην Κίνα, για το διπλασιασμό της παραγωγικής δυνατότητας του εργοστασίου στην Ινδία και για την ενίσχυση της παραγωγικής δυναμικότητας του εργοστασίου στη Ρωσία. Τα επόμενα επενδυτικά της σχέδια προβλέπουν την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της στην Αμερική. Με την υλοποίηση του παραπάνω επενδυτικού σχεδίου επιδιώκει τη μετατόπιση της παραγωγικής δραστηριότητας στην Ασία και τον ταυτόχρονο περιορισμό της στη Νορβηγία, Ελλάδα και Πολωνία.

Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η δραστική μείωση του προσωπικού της στο εργοστάσιο της Κ. Αχαγιάς. Στην εξυπηρέτηση αυτών των σχεδίων είναι υποταγμένη όλη η αντεργατική νομοθεσία με την οποία εξόπλισαν τους μεγαλοεργοδότες οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, οι εκπρόσωποι και στυλοβάτες τους σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο. Εκεί στρέφουν και τα πυρά τους οι εργαζόμενοι της επιχείρησης, δίνοντας με το ταξικό τους σωματείο τη μάχη να μη χαθεί ούτε μια θέση εργασίας.

Με το ίδιο δελτίο Τύπου ΓΣΕΕ - ΣΕΤΕ

Εγκάρδια ήταν η συνάντηση, μερικές μέρες πριν, της ηγεσίας του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας με την ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία την αποσιώπησε.

Χτες, έγινε μια ανάλογη συνάντηση μεταξύ της ΓΣΕΕ και του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), όπου εκφράστηκε η συμφωνία της ΓΣΕΕ στα μέτρα στήριξης των επιχειρηματιών και η συμφωνία του ΣΕΤΕ στην πρόταση της ΓΣΕΕ για το νέο ταμείο που θα επιχορηγεί τους ...επιχειρηματίες.

Δεν έφτανε όμως η ουσία της υπόθεσης, η προκλητική στάση της ΓΣΕΕ και το συνδικαλιστικό της «φλερτ» με τους εκπροσώπους της εργοδοσίας. Οι δυο οργανώσεις έφτασαν στο σημείο να δημοσιοποιήσουν το ίδιο δελτίο Τύπου!!! Οχι κοινό δελτίο, αλλά η κάθε μια ξεχωριστά το ίδιο. Που σημαίνει ότι ο ιστορικός του μέλλοντος, εάν αναζητήσει τις ανακοινώσεις της ημέρας, θα ανακαλύψει με απορία ότι η μία από τις δύο οργανώσεις αντέγραψε την ανακοίνωση της άλλης.

Από την άλλη, εμείς δεν απορούμε με τις ταυτίσεις της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Δεν είναι καν η πρώτη φορά...

Ο αγώνας των αγροτών

Το σπάσιμο των αγροτικών μπλόκων μεθοδεύει η κυβέρνηση και για να το πετύχει χρησιμοποιεί όλα τα «μέσα» που διαθέτει. Στην αρχή προσπάθησε να διώξει τους αγρότες από τους δρόμους, προσφέροντάς τους λίγα ψίχουλα, τα οποία επιχείρησε να παρουσιάσει σαν «πακτωλό χρημάτων». Κι όταν είδε ότι οι αγωνιζόμενοι αγρότες «δεν τσίμπησαν στα ψίχουλα» και, αντί να υποχωρήσουν, κλιμάκωσαν την πάλη τους, άλλαξε «χαβά», προχωρώντας σε εκβιασμούς και απειλές και προσπαθώντας να υποκινήσει τον διαβόητο «κοινωνικό αυτοματισμό». Αντιλαμβανόμενη ότι ούτε κι αυτές οι μεθοδεύσεις φέρνουν άμεσα αποτελέσματα, έβγαλε μπροστά τους γνωστούς φιλοκυβερνητικούς αγροτοσυνδικαλιστές, οι οποίοι ανέλαβαν δράση για το σπάσιμο των μπλόκων, αξιοποιώντας και την πείρα που απέκτησαν από ανάλογες δραστηριότητές τους στο παρελθόν.

Στον ίδιο «ντορό» κινείται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η οποία τάχθηκε αναφανδόν και επισήμως κατά των μπλόκων, πιέζοντας και αυτή, με τον τρόπο της, τους αγρότες να ανοίξουν τους δρόμους. Μάλιστα, βουλευτές και άλλα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτήρισαν «έκνομη ενέργεια» τη μορφή πάλης που επέλεξαν οι αγρότες, θυμίζοντας τις αλήστου μνήμης ανάλογες δηλώσεις υπουργών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και αποδεικνύοντας ότι αυτό το κόμμα, είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση, στρέφεται κατά των αγροτών. Στην κατεύθυνση «αδειάσματος» των αγωνιζόμενων αγροτών «δουλεύει» και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενος να υποστηρίξει τις διεκδικήσεις τους, που δε «συνάδουν» με τα «δεδομένα» της ΚΑΠ και της ΕΕ, ενώ τα αγροτικά στελέχη του συνεργάζονται, αρμονικά, με τους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Για να αποκρούσουν αποτελεσματικά αυτή την πολυμέτωπη, οργανωμένη και συντονισμένη επίθεση που δέχονται, οι αγωνιζόμενοι αγρότες χρειάζεται να μαζικοποιήσουν και να δυναμώσουν την πάλη τους και, προπάντων, να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν πλατύτερη συμπαράσταση και όσο το δυνατόν ισχυρότερη αγωνιστική λαϊκή συμπαράταξη. Χρειάζεται, δηλαδή, ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς ν' ακουμπάει γερά στους εργαζόμενους, στους αυτοαπασχολούμενους, στη νεολαία, σε όλα τα λαϊκά στρώματα που πρέπει να κάνουν και δική τους υπόθεση την πάλη της αγροτιάς, στηρίζοντάς τη με κάθε τρόπο και κάθε μέσο. Ετσι θα χτιστεί ένα πανίσχυρο «φρούριο» προστασίας, πάνω στο οποίο θα συντρίβονται όλες οι επιθέσεις για το σπάσιμο των μπλόκων.

Η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα καλούνται να υπερασπιστούν τον αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών, όχι μόνο γιατί αυτός ο αγώνας είναι δίκαιος. Γιατί ο αντίπαλος είναι κοινός, είναι τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, η ΕΕ. Κι αντιλαμβάνονται ότι αν «φύγουν από τη μέση» οι μικρομεσαίοι αγρότες - κι αυτό προωθεί, με βίαιο τρόπο, η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων - και η αγροτική παραγωγή περάσει, εξ ολοκλήρου, στα χέρια των μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχάνων, τότε θα πληρώνουμε ακόμα πιο ακριβά τα αγροτικά προϊόντα, και θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο το διατροφικό πρόβλημα του λαού μας.