«Οι νικητές βρίσκουν στόχους, οι χαμένοι δικαιολογίες». «Τι ξεχωρίζει τον επιτυχημένο από τον αποτυχημένο»; «Είναι η επιτυχία για όλους ή μόνο για τους τυχερούς»; «Πόσο καθοριστικοί είναι για την επιτυχία παράγοντες όπως η εξωτερική εμφάνιση, η τύχη, η νοημοσύνη»; Τα παραπάνω είναι μόνο ορισμένα απ' τα θέματα που ...απασχόλησαν το «4ο συνέδριο νεανικής επιχειρηματικότητας και επαγγελματικής καριέρας», που διοργανώθηκε, προχτές, απ' το Ελληνικό Κέντρο Διοίκησης Επιχειρήσεων. Μάλιστα, το δικαίωμα συμμετοχής στο συνέδριο κόστιζε 30 ευρώ, ενώ για τους φοιτητές υπήρχε η ...προσφορά των 25 ευρώ! Σύμφωνα με τη θεματολογία του συνεδρίου μπορούν να βγουν και κάποια συμπεράσματα: Οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι «απλά» αποτυχημένοι! Φταίνε αυτοί που δεν «πέτυχαν»! Είναι «χαμένοι» και ψάχνουν δικαιολογίες, γιατί δεν είναι «άξιοι»! Οι «αξίες» αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από «χυδαίες» εκδοχές των κυρίαρχων αντιλήψεων, που συνήθως παρουσιάζονται με λογύδρια περί «ίσων ευκαιριών». Είναι το «παραμύθι» του καπιταλισμού, λίγο «άγαρμπα» γραμμένο...

«Υποχώρησαν 25,9% τα κέρδη των εισηγμένων στο εννεάμηνο», αναφέρει «Το Βήμα» σε πρωτοσέλιδό του για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις.

Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Διότι αν μείνει κανείς μόνο στον τίτλο, τότε, μπορεί και να μιλήσει γι' αυτούς τους καημένους (τους επιχειρηματίες, ντε), που επενδύουν τα «ωραία τους λεφτάκια» για να έχει δουλειά ο κοσμάκης, αλλά τα χάνουν όλα εξαιτίας της τρισκατάρατης κρίσης. Αν, όμως, διαβάσουμε το δημοσίευμα, εκείνο που προκύπτει είναι πως τα καθαρά κέρδη μέσα στο εννιάμηνο Γενάρη - Σεπτέμβρη ήταν 4,95 δισεκατομμύρια, ενώ ο κύκλος εργασιών ήταν ύψους 57,42 δισεκατομμυρίων ευρώ, για το ίδιο διάστημα. Σημαίνει, δηλαδή, το εξής απλό: ότι μπορεί να μη φτάνουν τους αριθμούς που επιθυμούν αλλά τα κέρδη παραμένουν μεγάλα. Την ώρα δηλαδή, που εν χορώ κυβέρνηση, εργοδοσία, ΣΕΒ, ΝΔ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κι όλοι οι άλλοι ευρωλάγνοι, καλούν τους εργαζόμενους να ξανασφίξουν το ζωνάρι για τα ελλείμματα, συνεχίζουν να παράγονται κέρδη. Αλλά επειδή δεν είναι αρκετά, τα μονοπώλια απαιτούν νέες θυσίες από την εργατική τάξη.

Υπάρχει, όμως, και κάτι που οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν και γύρω από αυτό να χαράξουν τη δράση τους: Τον πλούτο αυτό - το μέγεθος του οποίου συχνά δε μπορούν ούτε να συλλάβουν - είναι αυτοί οι ίδιοι που με την εργασία τους παράγουν...