ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 3 Μάη 2007
Σελ. /32
Ανησυχητικές «διευκρινίσεις»

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανέναν δεν καθησύχασαν - κάθε άλλο - οι διευκρινίσεις που έδωσε χτες στη Βουλή η Ντ. Μπακογιάννη αναφορικά με την επέκταση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

Η υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι «δε μιλάμε με κανέναν τρόπο για εγκατάσταση πυραυλικών ζωνών και για νέους πυραύλους σε μας», σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την απαράδεκτη τοποθέτησή της στη σύνοδο ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ την περασμένη βδομάδα πως «η αντιπυραυλική ασπίδα (σ.σ. των ΗΠΑ) πρέπει να καλύπτει το σύνολο των χωρών του ΝΑΤΟ».

Η χτεσινή καθησυχαστική διαβεβαίωση της ΥΠΕΞ ελάχιστη σημασία έχει στο βαθμό που την ίδια στιγμή η κυβέρνηση φαίνεται να υιοθετεί τη θέση των ΗΠΑ ότι η «αντιπυραυλική ασπίδα» είναι ...αμυντική κίνηση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους απέναντι σε «απειλές», που όμως δε διευκρινίζει από πού και από ποιους προέρχονται. Με λίγα λόγια, όλα δείχνουν ότι η αρχική δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη εκφράζει τη θέση της κυβέρνησης, ενώ οι διευκρινίσεις που ακολούθησαν στη συνέχεια είχαν στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού...

Τα παραμύθια του Μπασιάκου...

Πάλι το παραμύθι της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της γρήγορης καταβολής των επιδοτήσεων ξαναδιηγήθηκε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό στο Μαξίμου.

Ομως ποια ανταγωνιστικότητα διαλαλεί η κυβέρνηση και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης; Μήπως να παράγουν οι Ελληνες αγρότες με το υψηλότατο κόστος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις εξευτελιστικές τιμές της Αφρικής;.. Μήπως να παράγουν με κουτσουρεμένες επιδοτήσεις νέας ΚΑΠ και με δραστική μείωση τιμών διά κοινοτικών κανονισμών, που στην περίπτωση των τεύτλων, για παράδειγμα, φτάνει το 36%;.. Μήπως με τις μειωμένες τιμές παραγωγού στο γάλα που ξεπερνούν το 20%;..

Οσον αφορά στο παραμύθι της έγκαιρης καταβολής των επιδοτήσεων, αν μόνο αυτό ικανοποιεί την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να το διαλαλούν κάθε τρεις και λίγο, αυτό είναι δικό τους γούστο. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι, βέβαια, ξέρουν ακριβώς τι πήραν, πότε το πήραν και τι δεν πήραν. Οταν, όμως, και γαλάζια αγροτικά στελέχη όπως ο αντιπρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Αχ. Καραγκιοζόπουλος δηλώνουν δημοσίως, πως η καταρχήν θετική σκέψη για γρήγορη καταβολή των επιδοτήσεων κατέληξε στον σημερινό τραγέλαφο, τότε τα όσα δηλώνει ο κύριος Μπασιάκος έχουν την ανάλογη αξία...

Επικίνδυνοι διαχωρισμοί

Διάφοροι οπαδοί της ναρκω-κουλτούρας βρήκαν την ευκαιρία να διοργανώσουν για άλλη μια χρονιά «αντιαπαγορευτικό» φεστιβάλ, ζητώντας διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «σκληρά» και «μαλακά» και νομιμοποίηση των υποτιθέμενων αθώων «μαλακών».

Αυτά τη στιγμή, που εδώ και τέσσερα χρόνια το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας για την Κατάσταση του Προβλήματος των Ναρκωτικών στην ΕΕ και τη Νορβηγία» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου (έστω και καθυστερημένα) για τις «αιφνίδιες επιδράσεις της κάνναβης, οι οποίες προκαλούν παροδικές ψυχώσεις, ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανόμενων της κατάθλιψης, της ψύχωσης, της σχιζοφρένειας» (26/11/2004). Από τότε δεκάδες φορείς έχουν καταγγείλει την επικινδυνότητα της κάνναβης, ενώ σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία «ο αριθμός των νεαρών χρηστών κάνναβης στην Ολλανδία (την οποία συχνά επικαλούνται ως παράδειγμα οι ναρκω-θιασώτες) βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα» και το 30% των χρηστών που προσεγγίζει θεραπευτικά προγράμματα, έχει αίτημα θεραπείας από την κάνναβη.

Ολα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι τα αίτια που οδηγούν στην εξάρτηση δεν μπορεί να διαχωρίζονται σε σκληρά και μαλακά. Είναι ξεκάθαρο ότι τέτοιου τύπου διαχωρισμοί ουσιών έχουν στόχο να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις των νέων τη χρήση τους, να νομιμοποιήσουν έναν ιδιότυπο τρόπο καταστολής και κοινωνικού ελέγχου.

Ως πότε;

Εχει καταντήσει να είναι είδηση όταν δεν έχει γίνει κάποιο έγκλημα από τις δυνάμεις κατοχής στο Αφγανιστάν, στις οποίες μετέχει με στρατό και η ελληνική κυβέρνηση. Ετσι όπως ανακοινώθηκε από τις αφγανικές αρχές στην Καμπούλ, τις τελευταίες μέρες της περασμένης βδομάδας στο δυτικό Αφγανιστάν έχασαν τη ζωή τους περίπου 50 άμαχοι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά. Πρόκειται για περιοχή όπου δρα, σκοτώνει και καταστρέφει ο αμερικάνικος στρατός. Ηδη περίπου 1.600 οικογένειες εγκατέλειψαν την περιοχή εξαιτίας των μαχών, ενώ περί τα εκατό σπίτια καταστράφηκαν ή υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Ακόμα και ο δοτός Αφγανός Πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι κάλεσε χτες τους επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων δυτικών χωρών στο Αφγανιστάν για να τους υπογραμμίσει ότι είναι απαράδεκτο να σκοτώνονται άμαχοι στις επιχειρήσεις, ενώ επισήμανε ότι περαιτέρω θάνατοι θα έχουν επικίνδυνες συνέπειες. Ως πότε θα πάει η συμμετοχή - συνενοχή στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ενας νεκρός κάθε τρεις μέρες

Τριάντα τέσσερις νεκρούς μέτρησε - από τις αρχές της χρονιάς - η εργατική τάξη της χώρας μας, το περασμένο Σάββατο, Παγκόσμια Μέρα Υγιεινής και Ασφάλειας στην Εργασία. Την πενταετία 2000-2005 μόνο τα επίσημα στοιχεία κατέγραψαν στην Ελλάδα 850 εργάτες, που δεν επέστρεψαν ποτέ στο σπίτι μετά το μεροκάματο. Στην ΕΕ κάθε τριάμισι λεπτά πεθαίνει ένας άνθρωπος από αιτίες που σχετίζονται με την εργασία. Ενώ, κάθε χρόνο, πάνω από 2 εκατομμύρια εργάτες σκοτώνονται από εργατικά «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες, παγκοσμίως.

Θα μπορούσαν τα παραπάνω στοιχεία να συνθέτουν απλώς μια μακάβρια λίστα ή μια μοιρολατρική περιγραφή του προβλήματος, αν η πραγματικότητα που ζει η εργατική τάξη, καθημερινά, δε συνοδεύεται από την καταγραφή της αιτίας, αλλά και της λύσης. Γιατί, όπως τονίστηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε την περασμένη βδομάδα η Γραμματεία Υγιεινής και Ασφάλειας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, η κατάσταση της υγείας των εργαζομένων δεν αποτελεί ατομικό πρόβλημα, αλλά σχετίζεται πρωτίστως με τον τρόπο παραγωγής και κοινωνικής οργάνωσης.

Η εντατικοποίηση, η καταπάτηση του 8ωρου, η «ελαστικοποίηση» της εργασίας, η δουλιά χωρίς διαλείμματα, για όσο και όπως επιβάλλει η κερδοφορία κάθε εταιρείας, όχι μόνο δεν εγγυώνται την ασφάλεια, τη σωματική ακεραιότητα, την ψυχική υγεία των εργαζομένων, αλλά στήνουν «παγίδες θανάτου» στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις οικοδομές, τα γραφεία. Η κατεδάφιση όσων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων απέμειναν, οι αντεργατικές αλλαγές, που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση προσαρμόζοντας τις εργασιακές σχέσεις στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους, που επηρεάζουν όλο το 24ωρο της καθημερινότητας των εργαζομένων, όλες τις πτυχές της ζωής τους. Προκαλώντας αναπηρίες, δυσκολίες στην τεκνοποίηση, χειροτερεύοντας τις συνθήκες ζωής, ακόμα και μειώνοντας το προσδόκιμο ζωής σε κάποιους κλάδους.

Οι επαγγελματικές ασθένειες παραμένουν μια από τις σοβαρότερες και ταυτόχρονα «αόρατες» - άρα πιο επικίνδυνες - απειλές. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας αναφέρει ότι κάθε χρόνο υπάρχουν 160 εκατομμύρια θύματα από επαγγελματικές ασθένειες. Παρά την έκθεση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων σε βλαβερές ουσίες, παρά την ανάπτυξη νέων τομέων εργασίας, στην Ελλάδα - και όχι μόνον - οι έρευνες για τις επιπτώσεις που υπάρχουν στην υγεία των εργατών και των εργατριών είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Οι γιατροί εργασίας είναι μερικές δεκάδες για όλη τη χώρα, τα Σώματα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) μένουν υποστελεχωμένα. Την πολιτική που σχεδιασμένα συντηρεί αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση ομολόγησε, σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, ο υφυπουργός Απασχόλησης, όταν εμφανίστηκε ανήσυχος για το ...«οικονομικό κόστος» των εργατικών «ατυχημάτων»!

Είναι καθήκον κάθε εργάτη, κάθε εργάτριας, απέναντι στον εαυτό τους, αλλά και την τάξη τους συνολικά, να πυκνώσουν τις γραμμές όσων στρατεύονται ενάντια στην πολιτική που βάζει την υγεία τους σε τελευταία μοίρα. Να δυναμώσουν τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ. Οχι μόνο για μέτρα που θα ανακουφίσουν την εργατική τάξη. Αλλά για να ανατραπούν στο σύνολό τους και οριστικά όλοι όσοι υπολογίζουν τον εργάτη και τη ζωή του ως «κόστος» που μειώνει τα κέρδη των πολυεθνικών και την υγεία και τη ζωή του ως αναλώσιμο της παραγωγής χωρίς αξία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ