Τα δυο βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανασκόπηση των εξελίξεων την τελευταία πενταετία παρουσίασε στη συνέχεια της εισηγητικής του ομιλίας ο Δ. Γόντικας.

"Αν επιχειρήσουμε γενικότερα να κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση των εξελίξεων που μεσολάβησαν από το 1992 μέχρι σήμερα, τα συμπεράσματα είναι πολύ αποκαλυπτικά. Μπορούν να συνοψιστούν ως εξής οι κύριες τάσεις αυτών των εξελίξεων.

Πρώτο συμπέρασμα:

Στην ευρωπαϊκή ήπειρο αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο. Καθώς κατακάθεται ο κουρνιαχτός της δημαγωγίας, αποδείχνεται ότι δεν υπάρχει ένας μονόδρομος, απλά δύο διαμετρικά αντίθετοι και ασυμβίβαστοι και ως προς τα συμφέροντα και ως προς τους σκοπούς δρόμοι. Οτι απέναντι στο ισχυρό μπλοκ των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που γέννησαν και στηρίζουν το Μάαστριχτ, αρχίζει να συγκροτείται και να ορθώνεται και ένα άλλο μπλοκ δυνάμεων.

Είναι τα θύματα, οι εν δυνάμει υπήκοοι της νέας αυτοκρατορίας του Μάαστριχτ, τα εκατομμύρια των ανέργων, των φτωχών, των γυναικών και αγροτών, των νέων, που αρχίζουν όχι μόνο να αμφισβητούν πολύμορφα το αντιδραστικό οικοδόμημα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και να αναζητούν μέσα από μια ποικιλία προβληματισμών το δικό τους μέλλον, σε μια διαφορετική Ευρώπη. Της ειρήνης, της δημοκρατίας, του σοσιαλισμού. Οι κομμουνιστές μαζί με άλλες αριστερές και προοδευτικές, ριζοσπαστικές δυνάμεις είμαστε αισιόδοξοι ότι θα βρεθούν στο ύψος των ευθυνών τους και θα οδηγήσουν το πολύμορφο κίνημα που αναπτύσσεται στο δρόμο των μεγάλων συγκρούσεων και αλλαγών.

Ας θυμούνται όλοι ότι στην Ευρώπη δε γεννήθηκαν μόνο αντιδραστικά καθεστώτα, αλλά και μεγάλα επαναστατικά κινήματα που έφτασαν σε μεγάλες ιστορικές κατακτήσεις.

Οι μαζικοί αγώνες που γνωρίσαμε στα χρόνια που πέρασαν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η απόρριψη της Συνθήκης του Μάαστριχτ μέσα από δημοψηφίσματα και άλλες εκλογικές διαδικασίες, οι συντονισμένες ενέργειες που άρχισαν να γίνονται πιο πυκνές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, φανερώνουν και επιβεβαιώνουν αυτές τις τάσεις. Στα πλαίσια αυτά αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η απόφαση των κομμουνιστών και άλλων αριστερών δυνάμεων, που συγκροτούν την Ομόσπονδη ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για ταυτόχρονη διεξαγωγή μιας πανευρωπαϊκής καμπάνιας με αντικειμενικό σκοπό την ενημέρωση των λαών και την προβολή του αιτήματος: Να αποφασίσουν οι λαοί για το μέλλον της Ευρώπης.

Στα πλαίσια αυτής της καμπάνιας το ΚΚΕ αποφάσισε να οργανώσει ένα 15ήμερο δράσης από 1-16/6 με κεντρικό σύνθημα: "Να αποφασίσουν οι λαοί για το μέλλον της Ευρώπης. Δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ. ΟΧΙ στην Ευρωπαϊκή Ενωση των πολυεθνικών".

Δεύτερο συμπέρασμα:

Παρά τα τεράστια οικονομικά μέσα που διέθεσαν οι δυνάμεις του Μάαστριχτ και τη μεγάλη προπαγάνδα που έκαναν, να παρουσιάσουν την ΕΕ ως αντικειμενική εξέλιξη για την πρόοδο στην Ευρώπη, δεν κατάφεραν να παραπλανήσουν τους λαούς. Η σκληρή πραγματικότητα της ανεργίας, της φτώχειας, του αυταρχισμού, της μόνιμης λιτότητας και της καταπάτησης των βασικών εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, δεν καλύπτεται με τεχνάσματα. Πρέπει επιπλέον να υπογραμμίσουμε ότι τα φαινόμενα αυτά δεν είναι προσωρινά, περαστικά. Αποτελούν μόνιμες πια καταστάσεις και έρχονται μάλιστα σε πλήρη αντίθεση με τις δυνατότητες της εποχής μας.

Η αντίφαση αυτή δε λύνεται στα πλαίσια των πολιτικών του Μάαστριχτ, όσο και αν αυτό εκσυγχρονιστεί, αλλά με την κατάργησή του και την οργάνωση της κοινωνίας σε άλλη παραγωγική βάση, σοσιαλιστική.

Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη ότι οι πρωταγωνιστές του Μάαστριχτ πρόκειται να παραιτηθούν από τα σχέδιά τους και την ιδιαίτερη επιδίωξή τους να καλλιεργούν ψευδαισθήσεις στους λαούς, ότι στο μέλλον τα πράγματα θα διορθωθούν.

Μόνο που η νέα αυτή επιχείρηση δημαγωγίας και εξαπάτησης θα συνοδεύεται με ένταση του αυταρχισμού και του εξαναγκασμού με ακόμα πιο ισχυρά μέσα. Στα πλαίσια αυτά, αυτή την περίοδο προωθείται το σύνθημα για ένα "Αριστερό Μάαστριχτ".

Πρωταγωνιστές είναι και πάλι οι μεταμορφωμένοι σοσιαλδημοκράτες σε κεντροαριστερούς. Αυτές οι δυνάμεις που σε κάθε κρίσιμη ιστορική φάση έδιναν το "φιλί της ζωής" στον καπιταλισμό, όταν έφτανε στο χείλος του γκρεμού.

Οσο όμως αριστερός μπορεί να γίνει ο ΣΕΒ, η "Ζήμενς", ο Κρουπ, ο Κολ, κλπ, άλλο τόσο θα γίνει αριστερό το Μάαστριχτ. Μάαστριχτ και Αριστερά, Μάαστριχτ και συμφέροντα των εργαζομένων είναι πράγματα ασυμβίβαστα.

Οι εμπνευστές αυτού του συνθήματος το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό και γι' αυτό μαζί με την αγιαστούρα κρατάνε και τη φάκα, για να είναι σίγουροι. Η φάκα στην προκειμένη περίπτωση είναι η προετοιμασία του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση των λαϊκών κινητοποιήσεων, η Συνθήκη Σένγκεν και άλλες τρομοκρατικές και καταπιεστικές μηχανές.

Το ΚΚΕ, που είχε από πολύ νωρίς προβλέψει αυτές τις εξελίξεις, αισθάνεται μεγάλη ευθύνη απέναντι στους εργαζομένους και τη νεολαία της χώρας μας και θα κάνει ό,τι μπορεί για να συνενώσει όλες τις δυνάμεις τους σε ένα ισχυρό μέτωπο πάλης, για να μην επικρατήσει ένα τέτοιο καθεστώς μεσαιωνικής πισωδρόμησης και να δημιουργηθούν οι όροι για μια άλλη εξέλιξη ριζικά διαφορετική.

Η θεωρία ότι πρέπει ο λαός μας να μάθει να ζει με την ανεργία, με τη φτώχεια, με τα ναρκωτικά με τη μιζέρια, δεν ταιριάζει στον περήφανο και αγωνιστή ελληνικό λαό. Αυτή η θεωρία ταιριάζει μόνο στους απογόνους των Κοτσαμπάσηδων, των ταγματασφαλιτών και των υποτελών στους ιμπεριαλιστές".

Προειδοποιούμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας, ιδιαίτερα την εργατική τάξη και τη νεολαία, ότι έρχονται στα αμέσως επόμενα χρόνια πολύ πιο δύσκολες μέρες. Εξίσου δύσκολες και για όσους έχουν δουλιά και για όσους είναι άνεργοι.Τα παραπάνω τόνισαν ο Δ. Γόντικας,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Μπάμπης Αγγουράκης,μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν χτες στην έδρα της ΚΕ, στον Περισσό, σχετικά με τη Διακυβερνητική του Ιούνη και τις πρωτοβουλίες δράσης του ΚΚΕ ενάντια στο Μάαστριχτ. Ξεκινώντας την εισηγητική ομιλία ο Δ. Γόντικας σημείωσε:

"Στις 14 του Ιούνη, όπως είναι γνωστό, συνέρχεται στο Αμστερνταμ η Διακυβερνητική με σκοπό την τελική διαμόρφωση της λεγόμενης Συνθήκης Μάαστριχτ 2.

Στην πραγματικότητα, κατά τη συνάντηση αυτή θα επιδιωχτεί να ολοκληρωθεί η Συνθήκη του Μάαστριχτ με τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων που έμειναν το 1992. Στην ουσία, με όσα εκεί πρόκειται να αποφασιστούν ερήμην των λαών, η ΕΕ θα ενισχυθεί και θωρακιστεί με νέα όπλα και νέες πολιτικές και με ανεξέλεγκτη εξουσία σε τέτοιο βαθμό, ώστε να εξασφαλιστεί από κάθε άποψη η απόλυτη εδραίωση της εξουσίας του κεφαλαίου πάνω στους λαούς της Ευρώπης.Το ΚΚΕ, δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι αυτό που θα γεννηθεί, μέσα και από τη νέα αυτή Συνθήκη, θα είναι ό,τι πιο αντιδραστικό γεννήθηκε στο χώρο της Ευρώπης στα μεταπολεμικά χρόνια.

Προειδοποιούμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας, ιδιαίτερα την εργατική τάξη και τη νεολαία, ότι έρχονται στα αμέσως επόμενα χρόνια πολύ πιο δύσκολες μέρες. Εξίσου δύσκολες και για όσους έχουν δουλιά και για όσους είναι άνεργοι.

Είμαστε όμως αισιόδοξοι ότι τελικά ο ελληνικός λαός μαζί με τους λαούς της Ευρώπης θα βρουν τη δύναμη και θα οργανώσουν τη δική τους αντεπίθεση στην αδίστακτη και ανελέητη αυτή επίθεση του κεφαλαίου.

Δεν είναι άλλωστε ούτε τυχαίο, ούτε συμπτωματικό, ότι η αναχώρηση της αντιπροσωπείας της ελληνικής κυβέρνησης για τη Διακυβερνητική συνοδεύεται από ορισμένα σημαδιακά γεγονότα:

- Το οριστικό κλείσιμο της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ και των Ναυπηγείων Ελευσίνας και το πέταγμα στους δρόμους της ανεργίας εκατοντάδων εργατών.

- Την επαναφορά του φακελώματος των Ελλήνων πολιτών με τρόπο εκσυγχρονιστικό.

- Την τοποθέτηση των θεμελιακών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης στο κρεβάτι του Προκρούστη.

- Την τεράστια αύξηση των κερδών για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που φτάνει το 35% κατά μέσο όρο σε σύγκριση με το 1995.

- Την προετοιμασία νέων αγωνιστικών κινητοποιήσεων.