«Το Μάαστριχτ πέφτει!...»(!), σπεύδει να ...«πανηγυρίσει» στο χτεσινό πρωτοσέλιδο το «Βήμα», επισημαίνοντας στον υπότιτλο ότι βαδίζουμε «προς ανατροπή του Συμφώνου Σταθερότητας» καθώς και ότι «οι Βρυξέλλες αίρουν τους σκληρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς». Φυσικά δεν υπάρχει κανένας τέτοιος κίνδυνος, πρώτα απ' όλα γιατί το Μάαστριχτ δε θα πέσει από αυτούς που το δημιούργησαν και τα συμφέροντα των οποίων υπηρετεί. Και ακριβώς είναι τα μονοπώλια και τα θεσμικά όργανά τους στην ΕΕ που θέλουν τώρα να κρατήσουν σε συνθήκες οικονομικής κρίσης με νύχια και με δόντια το Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ηδη οι ηγέτες της ΕΕ στην έκτακτη σύνοδο τον προηγούμενο μήνα είχαν διακηρύξει ότι δε χρειάζεται να τροποποιηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας, επειδή διαθέτει από την κατασκευή του την κατάλληλη «ευελιξία» για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Αυτό ακριβώς επανέλαβαν προχτές η Κομισιόν και ο Ζ. Μπαρόζο, που σημαίνει ενισχύστε με κρατικό χρήμα τις τράπεζες και ας αυξηθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα. Αν είναι για τις τράπεζες υπάρχει ευελιξία. Μόνο που αυτό δε σημαίνει καμιά ανατροπή του Μάαστριχτ. Η πρωινή του συγκροτήματος προτιμά να δημιουργεί σύγχυση για τις αποφάσεις των Βρυξελλών, εξωραΐζοντας την ευρω-βαρβαρότητα. ΥΓ: Η ειρωνεία είναι ότι στο διπλανό πρωτοσέλιδο σχόλιο με τίτλο «Κοινό αίσθημα και μέτρα» η εφημερίδα τάσσεται υπέρ της άμεσης εφαρμογής του πακέτου στήριξης των τραπεζών «ακόμα και αν προκαλούν το κοινό αίσθημα». Δηλαδή, το Μάαστριχτ πέφτει - ζήτω το Μάαστριχτ!

Η σύγχρονη «δεξιά» είναι ανοιχτόμυαλη, μοντέρνα, δεκτική σε «διαφορετικές» απόψεις, φτάνει βέβαια αυτές να μην αμφισβητούν την ουσία του συστήματος, να μην καλούν τους εργάτες να οργανωθούν και να διεκδικήσουν το δίκιο της τάξης τους, φτάνει, δηλαδή, να μην καλούν σε ανατροπή.

Ενα τέτοιο «στιλάκι» προβάλλει γενικώς η τηλεοπτική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» του ΑΝΤ1 και με αυτό το πρίσμα, χτες, οι συντελεστές της πρόβαλαν τη δήλωση του Π. Μεντρέκα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, για την καπιταλιστική οικονομική κρίση και τη σχολίασαν με εκφράσεις του τύπου: Κόφτε αυτό το ρομποτίστικο ποιηματάκι που δεν αγγίζει τα αυτιά κανενός... Ο εμφύλιος πόλεμος έχει τελειώσει, καταλάβετέ το... Κάντε ένα άλμα και ελάτε στο 2008, κι εμείς σας χρειαζόμαστε...

Πολύ εκσυγχρονισμένα είναι τα παιδιά. Τόσο σύγχρονα που σχεδόν ρομποτικά λένε το δικό τους χιλιοπαιγμένο ποιηματάκι που τους έμαθαν. Να μιλούν για το ΚΚΕ νομίζοντας οι έρμοι ότι είναι ίσο και όμοιο μαζί τους. Γιατί θέλουν ένα ΚΚΕ στα μέτρα τους ή, πιο σωστά, στα μέτρα των αφεντικών, γι' αυτό και το ΚΚΕ δεν τους κάνει. Ας ψάχνουν αλλού και σ' άλλο κόμμα. Αλλωστε υπάρχει! Κόμμα «όμορφο, χαρούμενο, αισιόδοξο, πολύχρωμο, καινοτόμο», όπως έλεγε ο πρόεδρός του, και αριστερούλικο. Καλά μαντέψατε, για τον ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται.

Το ΚΚΕ θα μιλάει στην εργατική τάξη και στη νεολαία για τις σύγχρονες ανάγκες τους, για όλα όσα δικαιούνται και για το πώς θα τα κατακτήσουν. Αυτή τη γλώσσα την καταλαβαίνουν πολύ καλά οι εργάτες. Και ας μην αρέσει στα παιδιά του «Ράδιο Αρβύλα».