ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 31 Δεκέμβρη 2003
Σελ. /32
Τα «μεταλλαγμένα»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μέσω διαφόρων τοπικών φορέων ο ΣΥΝ ξεκίνησε μια καμπάνια για να χαρακτηριστεί η Θεσσαλία «απαγορευμένη ζώνη» από τα γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα. Εκ πρώτης όψεως η πρωτοβουλία αυτή φαίνεται καλή, καθώς ουδείς Θεσσαλός - όπως και ουδείς Ελληνας - θα ήθελε να γίνεται στην περιοχή του καλλιέργεια, εμπορία και κατανάλωση «μεταλλαγμένων», τα οποία εγκυμονούν πολλούς και σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον και για την ανθρώπινη υγεία. Ομως, δεν είναι έτσι.

Μ' αυτή την πρωτοβουλία του ο ΣΥΝ επιχειρεί να παραπλανήσει τους Θεσσαλούς, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το πρόβλημα των γενετικώς τροποποιημένων μπορεί να λυθεί με τη δημιουργία «απαγορευμένης ζώνης». Λες και η Θεσσαλία μπορεί να μετατραπεί σ' ένα κλειστό κι απόρθητο φρούριο, μέσα σε μια «μεταλλαγμένη» Ελλάδα. Και λες, ακόμη κι αν γινόταν αυτό, δε θα πείραζε που η υπόλοιπη χώρα θα ήταν στο έλεος της «μεταλλαγμένης» απειλής. Επιπλέον, ο ΣΥΝ θέλει να κερδίσει πολιτικά οφέλη από εκείνους που θα ενδιαφερθούν να χρησιμοποιήσουν τα οικονομικά κίνητρα, που δίνουν τα κράτη - μέλη σε όσους συνεχίζουν να καλλιεργούν συμβατικά και βιολογικά προϊόντα στις «κλειστές περιοχές».

... η υποκρισία του ΣΥΝ...

Παίρνοντας θέση υπέρ των «απαγορευμένων ζωνών» ο ΣΥΝ επιχειρεί να «αθωώσει» την ΕΕ, η οποία, ενώ στα λόγια φαίνεται ν' αντιδρά στα «μεταλλαγμένα», στην πράξη τα αποδέχεται. Προσφάτως, μάλιστα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της συνύπαρξης της καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένων και παραδοσιακών προϊόντων, με ευθύνη του παραγωγού, καθώς και υπέρ της εισαγωγής «μεταλλαγμένων» από τις ΗΠΑ κι άλλες χώρες, με μόνο όρο να υπάρχει η σχετική σήμανση.

Υπέρ αυτών των αποφάσεων τάχθηκαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ - όπως και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - και μόνον οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ ψήφισαν κατά, επισημαίνοντας ότι το κόμμα τους τάσσεται ξεκάθαρα κατά της καλλιέργειας, της εισαγωγής, της εμπορίας και της κατανάλωσης «μεταλλαγμένων». Κι όχι μόνο στη Θεσσαλία και στην Ελλάδα, αλλά σ' όλη την ΕΕ και σ' όλο τον κόσμο.

Η στάση του ΣΥΝ στο Ευρωκοινοβούλιο δείχνει τη διπροσωπία και την υποκρισία αυτού του κόμματος, το οποίο, ενώ εμφανίζεται ως ο υπέρμαχος του αγώνα κατά των «μεταλλαγμένων» στη χώρα μας, στην ΕΕ υποτάσσεται στη λογική του «μικρότερου κακού» κι, εν μέρει, αποδέχεται τα «μεταλλαγμένα».

... και η θέση του ΚΚΕ

Τα παραπάνω επισήμανε, σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου στη Λάρισα, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Πατάκης, προκαλώντας τις αντιδράσεις της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΝ, η οποία, με ανακοίνωσή της στον τοπικό Τύπο, επιχειρεί να τον διαψεύσει για όσα είπε πως έγιναν στο Ευρωκοινοβούλιο και να τον συκοφαντήσει ως προς τις προθέσεις του. Ομως, «scripta manent» κι ας αναζητήσουν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ τα πρακτικά του Ευρωκοινοβουλίου για να πληροφορηθούν τι ακριβώς συζητήθηκε στις προαναφερόμενες συνεδριάσεις, ποιες αποφάσεις ελήφθησαν, ποιοι τις ψήφισαν και ποιοι τις καταψήφισαν.

Οσον αφορά το ΚΚΕ - το οποίο κατηγορείται από τον ΣΥΝ ότι απουσιάζει από τον αγώνα κατά των «μεταλλαγμένων» - από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε το πρόβλημα έχει καθαρή και σταθερή θέση. Τόνισε πως τα «μεταλλαγμένα» αποτελούν εργαλείο στα χέρια των πολύ ισχυρών πολυεθνικών για να πετύχουν τον απόλυτο έλεγχο στα ζητήματα διατροφής και ένδυσης των λαών της Γης κι ότι είναι έκφραση του καπιταλιστικού συστήματος, που έφτασε στα όριά του κι απειλεί όχι μόνο τις εργατικές κατακτήσεις σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και την υγεία, το περιβάλλον και τον πολιτισμό της ανθρωπότητας.

Εχει, δε, υπογραμμίσει το ΚΚΕ ότι απαραίτητες προϋποθέσεις για να μην περάσουν αυτές οι επιλογές είναι η παρέμβαση του λαϊκού κινήματος, παγκόσμια και στη χώρα μας και η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, υπέρ των δυνάμεων που αντιστέκονται και παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα και στον κόσμο.


Παραμονή

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

καινούριος χρόνος φτάνει,

μα ό,τι ο άλλος έκανε

και ετούτος θα μας κάνει,

γι' αυτό μην αποθέτετε

επάνω του ελπίδες,

χρόνος δε φτάνει αίσιος

για σκλάβους μ' αλυσίδες,

όσο δε σπάζουν τα δεσμά

(τέτοιο θαύμα πού είδες;).

***

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

φιέστες και παράτες,

μα βάλτε είλωτες μυαλό,

μην έχτε αυταπάτες,

χρόνος καλός για σένανε

θα έρθει, βιοπάλη,

μόνο αν σηκώσεις τη γροθιά

και αρχινήσεις πάλη

(σκέψου και πες ειλικρινά,

υπάρχει λύση άλλη;).


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Είναι διπλή η χρέωση

Το «έβγα» του χρόνου προσφέρεται συνήθως για απολογισμούς και ευχές για το αύριο. Ο «Ρ», όντας η μόνη εφημερίδα που από θέση αρχής είναι ταγμένη με το μέρος αυτών που δεν είναι ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, όντας, ακόμα πιο βαριά, το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, είναι υποχρεωμένος να καλύπτει καθημερινά όλα εκείνα που αφορούν την πραγματική ζωή αυτής της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού που ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του όρου «εργατική τάξη». Και μάλιστα να γράφει γι' αυτά από τη σκοπιά της ανάγκης για ανατροπή αυτής της πραγματικότητας. Και το κάνει. Με ελλείψεις και παραλείψεις, αλλά αυτό κάνει. Κι αυτό είναι μια από τις περηφάνιες μας. Αυτό κρατάμε και ως απολογισμό. Με τις ευχές ξεμπερδεύουμε πιο γρήγορα, καθώς είναι κοινός τόπος το «συν Αθηνά και χείρα κίνει»...

πιο σημαντικό, νομίζουμε, είναι να μιλήσουμε για το αύριο. Δεσμευόμενοι για το τι θα πράξουμε εμείς γι' αυτό. Κι εδώ... τα δύσκολα. Ο «Ρ» δεν μπορεί να είναι μία από τις τόσες εφημερίδες. Δεν μπορεί καν να είναι γενικώς και αορίστως μια εφημερίδα της «Αριστεράς», πόσο μάλλον που αυτός ο όρος, πέρα από την ιστορική στιγμή που τον γέννησε, είναι και ψευδεπίγραφος. Ο «Ρ» ως η εφημερίδα του επιτελείου της επαναστατικής πρωτοπορίας έχει άλλο ρόλο. Εχει να παίξει πρώτο ρόλο καθημερινά στην προσπάθεια για την απόκτηση ταξικής συνείδησης από την εργατική τάξη. Από το πρώτο αρχίγραμμα της πρώτης σελίδας ως την τελευταία τελεία της τελευταίας σελίδας είναι υποχρεωμένος να υπηρετεί αυτήν την υπόθεση. Σ' αυτό το πλαίσιο ο «Ρ» πρέπει να είναι και λαϊκή, να είναι και σύγχρονη, να είναι και επίκαιρη, να είναι και μάχιμη εφημερίδα, να είναι στην πρώτη γραμμή. Κι ακόμα περισσότερο, να είναι μετρήσιμη η αποτελεσματικότητα της παρέμβασής του.

Γιατί δεν αρκεί να είναι καλή η εφημερίδα. Πρέπει να φτάνει και στους αποδέκτες της. Αυτό είναι μέγιστη πρόκληση για τον «Ρ» το 2004. Εχουμε μπροστά μας μεγάλες μάχες. Τις δύο εκλογικές μάχες, αλλά και την «Ολυμπιάδα» και κυρίως τα ακόμα χειρότερα μετά τους πανηγυρισμούς και τις γιορτές των αγώνων. Εχουμε τις ανακατατάξεις στο πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης που θολώνουν τα νερά. Εχουμε τα καθημερινά: Τη μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις, την αντιμετώπιση της διαρκούς επίθεσης στο ασφαλιστικό, την καθημερινή μάχη για τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις μάχες του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Σ' αυτά και τόσα ακόμα το σύνολο των συντακτών του «Ρ» έχει δεσμευτεί, επαναβεβαιώνει καθημερινά αυτή τη δέσμευση - να δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Να κάνει στο μέτρο της δικής του ευθύνης απέναντι στην εργατική τάξη και το κόμμα της ό,τι είναι χρεωμένο. Αυτή η μάχη δεν μπορεί παρά να δίνεται ταυτόχρονα και στα δύο μέτωπα. Και σ' αυτό της έκδοσης της καλύτερης δυνατής εφημερίδας και σ' αυτό της αύξησης της κυκλοφορίας της. Εχουμε πολλά να κάνουμε, δεσμευόμαστε γι' αυτά. Καλούμε σ' αυτήν την ευγενική άμιλλα κάθε κομμουνιστή για να δώσουμε ακόμα πιο σφιχτά μαζί αυτή τη μάχη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ