ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 31 Μάρτη 2004
Σελ. /32
Αστυνομοκρατούμενη προοπτική

Γρηγοριάδης Κώστας

Αστυνομικοί της ΕΛ.ΑΣ., λιμενικοί, δημοτικοί αστυνομικοί, ειδικοί φρουροί, συνοροφύλακες. Είναι οι υπάρχουσες μέχρι σήμερα δυνάμεις τήρησης της δημόσιας τάξης, όπως λένε οι σχετικοί νόμοι. Κι αν δεν το ξέρετε, σας πληροφορούμε ότι έχουμε το μεγαλύτερο αριθμό δυνάμεων καταστολής, σε όλη την Ευρώπη, συγκριτικά, βέβαια, με τον πληθυσμό της χώρας μας. Παρ' όλ' αυτά, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην ακόμη μεγαλύτερη μεγέθυνσή τους. Σύμφωνα με όσα λέει ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης, Χρ. Μαρκογιαννάκης, σε συνέντευξή του στο χτεσινό «Ελεύθερο Τύπο», η κυβέρνηση σχεδιάζει τη συγκρότηση Αγροτικής Ασφάλειας και Σχολικής Αστυνομίας, όπως και Δικαστικής Αστυνομίας.

Λογαριάζοντας, επομένως, ότι ο συνολικός αριθμός των υπαρχουσών σήμερα δυνάμεων ξεπερνά τις 60.000 και προσθέτοντας τις ανάγκες κάλυψης ολόκληρης της υπαίθρου, των σχολείων όλης της χώρας και αυτές της λειτουργίας των δικαστηρίων, τότε θα ξεπεράσουμε - ίσως κατά πολύ - τις 100.000. Με άλλα λόγια, ανά 100 κατοίκους θα αναλογεί κι ένας αστυνομικός τουλάχιστον κάποιου εκ των προαναφερομένων σωμάτων. Μιλάμε, δηλαδή, για μια χώρα πέρα για πέρα αστυνομοκρατούμενη. Τύφλα να 'χουν οι ΗΠΑ...

Κοινωνικές οι αιτίες

Ισως, βέβαια, κάποιοι μας αντιτείνουν ότι τα προαναφερόμενα νέα σώματα καταστολής και η γενικότερη αύξηση των δυνάμεων αυτών είναι απαραίτητη, για να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη, να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη συνεχώς εγκληματικότητα και παραβατικότητα, κλπ., κλπ.

Θα δεχόμασταν τα επιχειρήματα αυτά, εάν μας έφερναν σαν απόδειξη, έστω και μια χώρα, όπου τα όποια προβλήματα παραβατικότητας και εγκληματικότητας αντιμετωπίστηκαν με αποκλειστικό ή κύριο όπλο την ενίσχυση της καταστολής. Η ζωή, όμως, φανερώνει το αντίθετο, όπως γνωρίζουν ακόμη και οι μη ειδικοί. Τα όποια φαινόμενα παραβατικότητας έχουν στις ρίζες τους, πρωτίστως, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και όσο τα τελευταία οξύνονται, τόσο τα πρώτα θα πολλαπλασιάζονται. Για να μη μιλήσουμε για τη γενικότερη και εντεινόμενη συνεχώς κοινωνική κρίση, τη συνεχή υπονόμευση και αποδόμηση των αξιών, τα πολλαπλασιαζόμενα συνεχώς φαινόμενα αποξένωσης και αλλοτρίωσης, κλπ., κλπ.

Ο σύγχρονος καπιταλισμός, το κοινωνικό σύστημα, μέσα στο οποίο ζούμε, σαπίζει καθημερινά και περισσότερο, ανεξάρτητα από τον περισσότερο ή λιγότερο παραγόμενο κοινωνικό πλούτο. Αυτή είναι η αλήθεια. Οπως αλήθεια είναι ότι η συνεχής αύξηση των δυνάμεων καταστολής έχει βασικό στόχο - σε τελευταία ανάλυση - την υπεράσπιση του συστήματος από τις συνεχώς διογκούμενες τάσεις αμφισβήτησής του.

ΠΑΣΕΓΕΣ - Bank...

Νέα κόλπα «αφαίμαξης» των φτωχομεσαίων αγροτών σχεδιάζονται στην ΠΑΣΕΓΕΣ. Μετά τις πάγιες εντολές εξουσιοδότησης που επέβαλαν εκβιαστικά από κοινού ΠΑΣΕΓΕΣ και ΑΤΕ σε εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες, προκειμένου να πληρώνονται οι τελευταίοι τις όποιες επιδοτήσεις, μελετάται τώρα από την ΠΑΣΕΓΕΣ και μια νέα επωφελής συνεργασία με την τράπεζα... Να κυκλοφορήσει - λέει - η ΠΑΣΕΓΕΣ, μέσω των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών, μια πιστωτική κάρτα (VIZA), σε συνεργασία πάντα με την ΑΤΕ. Από τη συνεργασία αυτή η ΠΑΣΕΓΕΣ θα έχει, βέβαια και την «προμήθειά» της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΑΤΕ είχε επιχειρήσει να λανσάρει μόνη της τη δική της πιστωτική κάρτα προ μερικών ετών, αλλά δεν υπήρξαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα... Τώρα κάποιοι στην ΠΑΣΕΓΕΣ φιλοδοξούν να μπει η κάρτα τους σε νέες «παρθένες αγορές». Και σε μια εποχή, όπου τα χρέη των αγροτών ξεπερνούν τα 6 τρισ. δραχμές, δεν αποκλείεται να δούμε συντόμως και την ΠΑΣΕΓΕΣ - Μπανκ... αν πάει καλά η κάρτα της. Πάντως αν γίνουν πράξη τα συγκεκριμένα σχέδια, θα έχουν και τα... τυχερά τους οι αγρότες: Υποθέτουμε πως θα μπορούν να πληρώνουν τα «χαράτσια» του ΟΣΔΕ και με πιστωτική κάρτα της ΠΑΣΕΓΕΣ!...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εχουμε αγώνα...

Σήμερα σταματάνε τα πάντα. Η εργατική τάξη της χώρας μας απεργεί. Σήμερα οι εργάτες και οι εργάτριες παλεύουν και διεκδικούν τα αυτονόητα: Το μεροκάματο, τη σύνταξη, τη μείωση του χρόνου εργασίας, ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες δουλιάς, μέτρα για τους ανέργους, πλήρη και σταθερή εργασία για όλους. Με το ύστατο - για τη συνδικαλιστική δράση - όπλο που διαθέτουν, το όπλο της απεργίας, αντιστέκονται, διεκδικούν, σπρώχνουν τον τροχό της ιστορίας. Απέναντί τους ο αντίπαλος στέκει ισχυρός και πάνοπλος. Ο ΣΕΒ, το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, αλαζονικό και προκλητικό, τίποτα δε χαρίζει, τίποτα δεν απεμπολεί. Τα θέλει όλα δικά του. Με τα κόμματά του, την προπαγάνδα του, με το κνούτο και το «καρότο» επιζητά πρόσθετα κέρδη.

Σε αυτόν τον άνισο αγώνα, τίποτα δεν είναι εύκολο. Το παραμικρό βήμα μπροστά - η ιστορία αδιάψευστος μάρτυρας - η εργατική τάξη το έχει κατακτήσει με αίμα και ιδρώτα. Ο,τι κέρδισε, το κέρδισε με το σπαθί της. Ποτέ και τίποτα δεν της χαρίστηκε. Ο δρόμος του αγώνα ήταν γι' αυτή μονόδρομος. Αλλά μόνο αυτός, έστω και με μικρά βήματα, την οδηγούσε μπροστά.

Με αυτά στο κεφάλι, οι εργαζόμενοι πρέπει να πορευτούν σήμερα στην απεργία και αύριο μέσα στο εργοστάσιο. Πρέπει να γίνει καθαρό ότι αυτό το βάρβαρο δέντρο της εκμετάλλευσης, που πικροί καρποί του είναι το λειψό μεροκάματο, οι συντάξεις πείνας, οι νεκροί εργάτες στα γκέτο, η ανεργία και η φτώχεια, δεν πέφτει με ένα χτύπημα. Γι' αυτό από αύριο χρειάζεται συνέχεια. Απαιτείται κλιμάκωση της πάλης και με όλες τις μορφές.

Ενας τέτοιος δύσκολος, σκληρός και μακρόχρονος αγώνας απαιτεί και ένα άλλο επίπεδο οργάνωσης. Οργάνωση στους τόπους δουλιάς. Κουβέντα μέσα στις φάμπρικες, για τις ανάγκες των εργαζομένων, για την ανάγκη της συμμετοχής και της κοινής δράσης. Χρειάζεται πιο ζωντανή και δημιουργική λειτουργία των πρωτοβάθμιων σωματείων. Πρέπει ο κάθε εργάτης να δώσει τη μάχη, ώστε τα συνδικάτα να γίνουν κύτταρα συσπείρωσης. Να γίνουν, αυτό που πρέπει να είναι. Αποκούμπι και μετερίζι αγώνα για τις πλατιές μάζες των εργαζομένων. Αταλάντευτοι υπερασπιστές των δικών τους συμφερόντων.

Οι θέσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, η Εκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία, οι αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής στις Βρυξέλλες που προσυπέγραψε και η νέα κυβέρνηση, όλα αυτά μαρτυρούν ότι η επίθεση του κεφαλαίου θα ενταθεί. Τα προβλήματα μεγάλων λαϊκών στρωμάτων θα οξύνονται. Η κατάσταση των εργαζομένων θα χειροτερεύει. Η βαρβαρότητα και εδώ και στην Ευρώπη, αλλά και παγκόσμια, θα βαθαίνει.

Ο μόνος που μπορεί να ανακόψει αυτήν την επιταχυνόμενη κάθοδο στη βαρβαρότητα, είναι η εργατική τάξη, οι αγώνες της μαζί με τους φυσικούς της συμμάχους. Αγώνες που θα σπάνε τα δεσμά τις εκμετάλλευσης και με θάρρος θ' ανοίγουν το δρόμο προς το αύριο. Αγώνες που θα διακηρύσσουν και θα διεκδικούν έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ