ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 4 Οχτώβρη 2007
Σελ. /32
Πάλι το παραμύθι για «προνομιούχους»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Δεν έχουμε το δικαίωμα να υποκύπτουμε σε αντιδράσεις που μεθοδεύονται από οργανωμένες μειοψηφίες και ομάδες προνομιούχων». Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι ακούνε τον Κ. Καραμανλή να μιλάει για τους προνομιούχους και τις οργανωμένες μειοψηφίες. Το είχε ξανακάνει το καλοκαίρι του 2005, όταν η κυβέρνησή του είχε βάλει μπροστά για την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των τραπεζοϋπαλλήλων. Πράγματι, μετά από αυτή τη «μεταρρύθμιση» οι εργαζόμενοι έχασαν τα «προνόμιά» τους: Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αυξήθηκαν κατά 7 χρόνια και βάλε, οι συντάξεις μειώθηκαν μέχρι και 20%, καταργήθηκε η «πρόωρη» συνταξιοδότηση για τις γυναίκες, κ.ο.κ. Από την άλλη, οι ...«μη προνομιούχες» τράπεζες απαλλάχτηκαν από ασφαλιστικές εισφορές, γεγονός που συνέβαλε σημαντικά ώστε τα κέρδη τους να εκτοξευτούν σε πρωτοφανή ύψη συνεχίζοντας μέχρι τώρα... Γνωρίζουν πολύ καλά, λοιπόν, οι εργαζόμενοι τι κρύβεται πίσω από τις παραπάνω προειδοποιήσεις του πρωθυπουργού και «πού το πάει» η κυβέρνηση με τις ανατροπές στο Ασφαλιστικό. Αλλωστε, τα ίδια ακριβώς είχαν ακούσει και από τον Κ. Σημίτη όταν προωθούσε το «νόμο Γιαννίτση» (2000). Κανένα, λοιπόν, δεν πτοεί η επίδειξη πυγμής των κυβερνώντων. Οι εργαζόμενοι ένα δρόμο πρέπει να βαδίσουν: Να αναμετρηθούν και να ανατρέψουν την πολιτική που γκρεμίζει τα δικαιώματά τους.

Το ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζει

Επιμένουν ακόμα οι διάφοροι «έγκυροι» αναλυτές να αναμασάνε τον ισχυρισμό ότι τάχα η κυβέρνηση «αξιοποιεί την κρίση στο ΠΑΣΟΚ» για να περάσει στα γρήγορα τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Επιμένουν ακόμα και όταν η πραγματικότητα τούς διαψεύδει πανηγυρικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση του ΠΑΣΟΚ στο Ασφαλιστικό. Ακόμα και τώρα που βρίσκεται σε εσωκομματική κρίση, που οι πάντες ομνύουν στην «αριστερή στροφή», επίσημα η ηγεσία αλλά και όλοι οι υποψήφιοι αρχηγοί, τα στρατόπεδα, γενικώς το «όλο ΠΑΣΟΚ», σπεύδει να βάλει πλάτες λέγοντας ένα περήφανο «ναι» στο «διάλογο» με τις προαποφασισμένες λύσεις σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ΠΑΣΟΚ είναι «κόμμα εξουσίας», δηλώνουν τα στελέχη του επιχειρώντας να δικαιολογήσουν τη συμμετοχή στο διάλογο - παγίδα. Δεν αντιλέγουμε. Είναι κόμμα - πυλώνας της αντιλαϊκής εξουσίας και αυτό επιβεβαιώνει σε κάθε κίνησή του. Ας σταματήσουν λοιπόν τα αστεία ότι τάχα το ΠΑΣΟΚ θα κάνει «αντιπολίτευση» όταν βγει από την κρίση του. Αντίθετα, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, θα συμμετάσχει πιο ενεργά στην υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής.

«Οχι» στην πολιτική του κεφαλαίου

«Αυτή η στείρα άρνηση, το ΟΧΙ σε όλα, δεν ωφελεί τον τόπο», αποφάνθηκε με ύφος που δε σήκωνε αντιρρήσεις ο Κ. Καραμανλής, απευθυνόμενος προφανώς σε αυτούς που δε λένε «ναι» σε όλες τις κυβερνητικές επιλογές. Αυτό που δεν μπορεί να δει ο πρωθυπουργός είναι ότι η πολιτική που εφαρμόζει είναι που λέει ένα κατηγορηματικό ΟΧΙ σε όλες τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών. Είναι η κυρίαρχη πολιτική που έχει θέσει υπό διωγμό τα λαϊκά δικαιώματα, που εξωθεί στη φτώχεια και την εξαθλίωση την πλειοψηφία του λαού... Το «όχι» σε όλα, λοιπόν, από την πλευρά των «από κάτω» είναι επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να μην οδηγηθούν ολοταχώς στον εργασιακό Μεσαίωνα. Και αυτό θα το αντιληφθούν, θέλοντας και μη οι κυβερνώντες αργά ή γρήγορα.

ΥΓ: Μετά τα παραπάνω, ακούγεται μόνο ως υποκριτική η έκκληση που απηύθυνε χτες ο πρωθυπουργός προς τους βουλευτές του κόμματός του να «καταπολεμήσουν την απαξία της πολιτικής»...

Στα μέτρα τους...

Με απολύσεις εκβιάζουν οι πολυεθνικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ εάν εφαρμοστεί ο πρόσφατος νόμος για το ψήσιμο ψωμιού στα σούπερ μάρκετ γιατί, λένε στελέχη τους, είναι ...ασύμφορο το κόστος! Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εδραιώσει την κυριαρχία τους και την ολοένα αυξανόμενη προκλητική κερδοφορία τους είναι προφανές ότι δεν αναιρεί το ότι αξιώνουν και οι παραμικρές ρυθμίσεις να προσαρμόζονται στα μέτρα και τις απαιτήσεις τους. Δεν έχει όρια η ασυδοσία τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο «διάλογος» είναι απάτη

Οι προσκλήσεις που απηύθυνε η κυβέρνηση της ΝΔ για συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο» σηματοδοτούν μια στρατηγικής σημασίας τακτική κίνηση της κυβέρνησης για την υλοποίηση των αντιδραστικών αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα, οι οποίες είχαν δρομολογηθεί προεκλογικά. Ο «κοινωνικός διάλογος» δεν έχει στόχο, ούτε και μπορεί, να αλλάξει στο ελάχιστο το χαρακτήρα των προαποφασισμένων αλλαγών. Δεν είναι αυτός ο ρόλος για τον οποίο τον επινόησαν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του. Πραγματικός του στόχος είναι να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι το κεφάλαιο και οι εργαζόμενοι είναι δυνατόν να συνεργαστούν και να βρουν, δήθεν, τη «χρυσή τομή» που να εξυπηρετεί και τους δύο. Με άλλα λόγια, ο «κοινωνικός διάλογος» στοχεύει να συγκαλύψει ότι το κεφάλαιο και οι εργάτες έχουν εκ διαμέτρου αντίθετα συμφέροντα.

Τη διαδικασία του «κοινωνικού διαλόγου» έχουν εδώ και χρόνια αποδεχτεί οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση». Ηταν αυτοί που συμμετείχαν στο «αλισβερίσι», το οποίο οδήγησε στο νόμο Ρέππα. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑ.Ο.Σ, όπως αναμενόταν, δήλωσαν «παρών» στο προσκλητήριο της κυβέρνησης. Οσο για τον ΣΥΝ, κάτω από την άρνηση για συμμετοχή στο «διάλογο» κρύβει επιμελώς την πάγια τακτική του οπορτουνισμού. Οτι, δηλαδή, αντιμετωπίζει αυτή τη διαδικασία όχι από θέση αρχών, ούτε από θέση υπεράσπισης των εργατικών συμφερόντων, άλλωστε το παρελθόν του το 'χει αποδείξει, αλλά ευκαιριακά, ανάλογα με το τι νομίζει ότι τον συμφέρει στη δοσμένη στιγμή. Στη σχετική ανακοίνωση άφησε να εννοηθεί ότι μέχρι και την τελευταία ώρα σκεφτόταν τη συμμετοχή του, η οποία απορρίφθηκε μόλις μετά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Σαν να περίμενε να ακούσει κάτι διαφορετικό από τη ΝΔ.

Αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη έχει να κάνει με τον προσανατολισμό όλων αυτών που όψιμα και δημαγωγικά εμφανίζονται να διαφωνούν με τους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, όπως κάνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, προβάλλοντας αντιρρήσεις σε επιμέρους μόνο πλευρές των προωθούμενων αλλαγών. Οι προτάσεις που θέτει, τα αιτήματα που διατυπώνει η συνδικαλιστική πλειοψηφία, κινούνται στη λογική του εφικτού και των αντοχών της οικονομίας. Δεν ξεστρατίζουν από τη στρατηγική επιλογή εξυπηρέτησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Και τελικά συγκλίνουν στη λογική ότι είναι δυνατόν να συγκεραστούν τα συμφέροντα εργαζομένων και κεφαλαίου, ότι είναι εφικτή η ταξική συνεργασία χωρίς να θιχτούν εργασιακά ή άλλα δικαιώματα!

Από την αρχή το ΚΚΕ τάχθηκε κατά του «κοινωνικού διαλόγου». Στάση συνεπής και πάγια, όχι αποτέλεσμα ευκαιριακών χειρισμών. Μπροστά στη νέα επίθεση, καλεί τους εργαζόμενους σε ανειρήνευτη ταξική πάλη. Με αιτήματα ξεκάθαρα, διαμορφωμένα με κριτήριο τα συμφέροντα των εργαζομένων. Να μην περάσουν οι αντιασφαλιστικοί σχεδιασμοί. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Υιοθέτηση και διεκδίκηση του πλαισίου αιτημάτων του ΠΑΜΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση. Στους εργαζόμενους μένει να απορρίψουν κάθε «κοινωνικό διάλογο», να απορρίψουν τα «ναι μεν αλλά», τη διγλωσσία και το εμπόριο ψεύτικων ελπίδων. Να συμμετάσχουν ενεργά στην υπόθεση υπεράσπισης των συμφερόντων της τάξης με τη μαζική παρουσία τους στα συλλαλητήρια που οργανώνουν οι ταξικές δυνάμεις στις 7 του Νοέμβρη, σε τροχιά κλιμάκωσης του αγώνα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ