«Δεν έχουμε το δικαίωμα να υποκύπτουμε σε αντιδράσεις που μεθοδεύονται από οργανωμένες μειοψηφίες και ομάδες προνομιούχων». Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι ακούνε τον Κ. Καραμανλή να μιλάει για τους προνομιούχους και τις οργανωμένες μειοψηφίες. Το είχε ξανακάνει το καλοκαίρι του 2005, όταν η κυβέρνησή του είχε βάλει μπροστά για την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των τραπεζοϋπαλλήλων. Πράγματι, μετά από αυτή τη «μεταρρύθμιση» οι εργαζόμενοι έχασαν τα «προνόμιά» τους: Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αυξήθηκαν κατά 7 χρόνια και βάλε, οι συντάξεις μειώθηκαν μέχρι και 20%, καταργήθηκε η «πρόωρη» συνταξιοδότηση για τις γυναίκες, κ.ο.κ. Από την άλλη, οι ...«μη προνομιούχες» τράπεζες απαλλάχτηκαν από ασφαλιστικές εισφορές, γεγονός που συνέβαλε σημαντικά ώστε τα κέρδη τους να εκτοξευτούν σε πρωτοφανή ύψη συνεχίζοντας μέχρι τώρα... Γνωρίζουν πολύ καλά, λοιπόν, οι εργαζόμενοι τι κρύβεται πίσω από τις παραπάνω προειδοποιήσεις του πρωθυπουργού και «πού το πάει» η κυβέρνηση με τις ανατροπές στο Ασφαλιστικό. Αλλωστε, τα ίδια ακριβώς είχαν ακούσει και από τον Κ. Σημίτη όταν προωθούσε το «νόμο Γιαννίτση» (2000). Κανένα, λοιπόν, δεν πτοεί η επίδειξη πυγμής των κυβερνώντων. Οι εργαζόμενοι ένα δρόμο πρέπει να βαδίσουν: Να αναμετρηθούν και να ανατρέψουν την πολιτική που γκρεμίζει τα δικαιώματά τους.