ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τώρα πάλη για τις Συμβάσεις

Η κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, με το σχετικό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση, θα οδηγήσει περίπου 2,5 εκατ. εργαζόμενους να βρίσκονται με το πιστόλι στον κρόταφο από τους μεγαλοεργοδότες και σε κατακόρυφη πτώση το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Είναι μια άθλια αντεργατική εξέλιξη, την οποία πρέπει να εμποδίσουν οι εργαζόμενοι με όλες τους τις δυνάμεις, αφού τους οδηγεί στην εξαθλίωση. Πολύ περισσότερο που τα μέτρα που προβλέπει το νομοσχέδιο δεν είναι προσωρινά, αλλά υπηρετούν τη δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Συγκεκριμένα, αν περάσει το νομοσχέδιο, η ζωή εκατομμυρίων εργατοϋπαλλήλων και των οικογενειών τους θα γίνει ένας σωστός Γολγοθάς: Οι μισθοί θα μειωθούν κατά 12% σε σχέση με την κλαδική συλλογική σύμβαση, όπως και τα επιδόματα, οι ασφαλιστικές εισφορές, τα δώρα κλπ. Σε συνδυασμό με την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, ο μισθός θα εξανεμίζεται από την αρχή του μήνα. Σε αυτό να προστεθεί ότι οι υπερωριακές αποδοχές θα μειωθούν κι άλλο, εκτός της μείωσης που επιβλήθηκε με το νόμο 3863/2010. Το 8ωρο και 7ωρο θα αποτελούν μια μακρινή ανάμνηση, αφού το νομοσχέδιο δίνει το δικαίωμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες να αυξάνουν τη διάρκεια του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου χωρίς καμιά αλλαγή στην πληρωμή μισθού και μεροκάματου. Που σε συνδυασμό με τη συμφωνία ΓΣΕΕ - εργοδοτών για δουλειά και τα Σαββατοκύριακα, η ζωή του εργαζόμενου γίνεται κόλαση. Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απολύουν εργαζόμενους όταν δεν τους χρειάζονται χωρίς καμιά αποζημίωση, καθώς προβλέπεται η επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου για τους νεοπροσλαμβανόμενους από 2 σε 12 μήνες. Επίσης, οι επιχειρήσεις διευκολύνονται να κάνουν μεγαλύτερη χρήση συμβάσεων προσωρινής και μερικής απασχόλησης.

Είναι κοροϊδία το επιχείρημα της ΓΣΕΕ, της κυβέρνησης και των εργοδοτών ότι η μείωση των μισθών θα διαφυλάξει θέσεις εργασίας. Μετά την πρώτη μείωση που έγινε στους μισθούς με την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για 3ετές πάγωμα των μισθών, ακολούθησαν χιλιάδες απολύσεις. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, οι σφοδροί ανταγωνισμοί, η καπιταλιστική οικονομική κρίση, που σημαίνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, συνεπάγονται έτσι κι αλλιώς κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις εργαζομένων. Οπως είναι κοροϊδία ότι η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων θα εφαρμόζεται κατά περίπτωση και για δύο χρόνια. Ολες οι επιχειρήσεις θα εκμεταλλευτούν αυτό το μέτρο - για την ακρίβεια ήδη εκβιάζουν με απολύσεις στους χώρους δουλειάς, για μείωση αποδοχών, εκ περιτροπής εργασία κλπ. - και φυσικά θα έχει μόνιμη ισχύ.

Οι όποιοι «δεσμοί» των εργαζομένων με τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου, αλλά και με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πρέπει να σπάσουν οριστικά, όπως και ο φόβος απέναντι στην εργοδοσία, αν δεν θέλουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους να τα χάσουν όλα. Σήμερα απαιτείται η μέγιστη ταξική ενότητα και συσπείρωση των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ένα αρραγές μέτωπο με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία. Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι μόνο με ενιαία αντιμονοπωλιακή πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, μπορεί να αποκρουστεί η πρωτοφανής επίθεση εναντίον των λαϊκών στρωμάτων και να υπάρξουν κατακτήσεις.

Φτηνά κόλπα της ΠΑΣΚΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Φτηνά κολπάκια μετέρχεται ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός. Στο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Μετάλλου (ΠΟΕΜ), που ξεκίνησε χτες, διαπιστώθηκε πως η ΠΑΣΚΕ Μετάλλου, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην ηγεσία της Ομοσπονδίας, άλλαξε το όνομά της σε ΑΣΕΜ (Αγωνιστική Συνδικαλιστική Ενότητα Μετάλλου).

Στη διακήρυξή της αναφέρεται: «Δεν αρνούμαστε την κοινωνική μας διαδρομή και τη στάση μας τόσα χρόνια ως ΠΑΣΚΕ Μετάλλου. Στις δύσκολες σημερινές συνθήκες δεν πρέπει να περιχαρακώσουμε σε παραταξιακό επίπεδο τη δράση μας. Είναι ανάγκη να συναντηθούμε με συνδικαλιστικές δυνάμεις όλων των τάσεων, όλων των απόψεων και να συνθέσουμε τη δυναμική μας ενώνοντας τις δυνάμεις μας».

Η ΠΑΣΚΕ Μετάλλου προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργάτες αλλάζοντας όνομα. Προσπαθεί να «κρύψει» τη φιλοεργοδοτική και φιλοκυβερνητική τακτική που ακολούθησε και ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια. Να «αναβαπτιστεί» αλλάζοντας ταμπέλα. Να ξεφύγει, δήθεν, απ' το ΠΑΣΟΚ, μόνο και μόνο για να εγκλωβίσει κι άλλους εργάτες στον κυβερνητικό συνδικαλισμό της. Κριτήριο, όμως, για τους εργαζόμενους πρέπει να αποτελούν οι πράξεις. Και η ΠΑΣΚΕ (όπως κι αν αυτοαπακαλούνται) τόσο στον κλάδο του Μετάλλου, όσο και γενικότερα, έχει τεράστιες ευθύνες για τον εκφυλισμό του εργατικού κινήματος.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, όποιο όνομα κι αν έχει. Να εγκαταλείψουν αυτούς που με την υπογραφή τους πετσοκόβουν καθημερινά εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα. Να στρατευτούν, να αγωνιστούν μαζί με τον ταξικό πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος. Να «διαγράψει» αυτούς που νομίζουν ότι οι πράξεις τους θα «διαγραφούν» απλά και μόνο επειδή άλλαξαν όνομα.

Δυνατός ο ενωμένος λαός

Δε γνωρίζουμε αν είναι αλήθεια το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής», σύμφωνα με το οποίο απροσδιόριστος αριθμός των υπό μετάταξη εργαζομένων στον ΟΣΕ έχουν κατακλύσει τα γραφεία βουλευτών και στελεχών του κυβερνώντος κόμματος εκλιπαρώντας για ευνοϊκή μετακίνησή τους σε «καλές υπηρεσίες» του Δημοσίου... Δεν είναι εύκολο να εξακριβωθούν τα πραγματικά γεγονότα, πολύ περισσότερο που οι κομμουνιστές ήταν πάντα μακριά και απέξω από τέτοια αλισβερίσια. Σε κάθε περίπτωση όμως πρόκειται για συμπεριφορά θλιβερή και αποδοκιμαστέα. Δεν μπορεί σε περίοδο πολέμου η διέξοδος για τους εργαζόμενους να είναι το ρουσφέτι, η ταπείνωση και η αναξιοπρέπεια... Παρά τις αντικειμενικές και υποκειμενικές (π.χ. κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα) δυσκολίες, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι η ταξική ενότητα και συσπείρωση που θα ορθώσει εμπόδια και θα ανατρέψει τελικά την αντιλαϊκή πολιτική. Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι δεν υπάρχουν ούτε ασφαλή ούτε πολύ περισσότερο ατομικά καταφύγια στην κρίση, δηλαδή στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει η πλουτοκρατία σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού. Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και να αποφασίσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους. Να αναπτύξουν στο έπακρο την ταξική ενότητα και ταξική αγωνιστική αλληλεγγύη. Ο ταξικός αντίπαλος τότε παρουσιάζεται στις πραγματικές του διαστάσεις, δηλαδή πολύ πιο «κοντός» και αδύναμος...

Κυβερνητικό «λούστρο» στο ξεκλήρισμα

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εντείνει την προσπάθεια να δημιουργήσει κλίμα αποδοχής των αντιαγροτικών σχεδιασμών της νέας αναθεώρησης της ΚΑΠ για μετά το 2013. Στο πλαίσιο αυτό ο Κ. Σκανδαλίδης διοργάνωσε και μια άτυπη συνάντηση προβληματισμού στην Αθήνα για θέματα αγροτικής πολιτικής και για τη νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ. Από τα λεγόμενα του φάνηκε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να προσαρμόσει ταχύτατα την πολιτική της ενόψει της νέας αναθεώρησης της ΚΑΠ στην κατεύθυνση των αντιαγροτικών εντολών της ΕΕ, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων - πολυεθνικών. Ο Κ. Σκανδαλίδης κάνει λόγο για ανάγκη επιχειρησιακού σχεδιασμού μετά το 2013, αλλά αυτό σημαίνει στην πράξη ενίσχυση της πολιτικής υπέρ των μεγαλογροτών - επιχειρηματιών, σε βάρος βέβαια της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Ερωτηθείς για το πόσο θα περικοπούν οι αγροτικές επιδοτήσεις ανέφερε βέβαια ότι δε γνωρίζει... Ομως γνωρίζει πολύ καλά ότι έρχεται μεγάλο μαχαίρι στις επιδοτήσεις και ότι οι φτωχομεσαίοι αγρότες θα είναι στους πιο χαμένους και στους σίγουρα ξεκληρισμένους. Αλλά το τροπάρι που διαλαλεί και θα διαλαλεί ο Κ. Σκανδαλίδης, είναι και θα είναι: Η διαβούλευση, ο διάλογος, η σκληρή διαπραγμάτευση. Ολα αυτά τα έχουν ξανακούσει οι μικρομεσαίοι αγρότες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ... Η φτωχομεσαία αγροτιά δεν αντέχει άλλη κοροϊδία. Απαιτεί να ζει και να παράγει με αξιοπρέπεια και με εισόδημα επιβίωσης. Αυτό όμως δεν το εγγυώνται ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ και κανένα από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Η διέξοδος βρίσκεται στην κοινή αγωνιστική δράση με την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, μέσα από ένα κοινό μέτωπο πάλης, για την απόκρουση της αντιλαϊκής - αντιαγροτικής επίθεσης και για ν' ανοίξει η προοπτική ριζικών ανατροπών και στο επίπεδο της εξουσίας, ώστε να εφαρμοστεί μια άλλη πολιτική, προς όφελος του λαού και υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών.