Γιατί συμβαίνει αυτό; Πολλά θα μπορούσαμε να υποθέσουμε, από τη στιγμή, που κανένας εκ των δύο δεν εξηγεί τη στάση του. Για την ώρα, πάντως, περιοριζόμαστε να τονίσουμε, πως και οι δυο ήταν και εξακολουθούν να είναι ριζικά αντίθετοι στη θεσμοθέτηση του πλήρους διαχωρισμού του Κράτους από την Εκκλησία. Αναγκαιότητα, η οποία γίνεται και πάλι σήμερα επίκαιρη και ολοφάνερη.
«Η τηλεοπτική κάλυψη της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ ήταν επιπέδου σχολής Αϊζενστάιν (Σοβιετικός σκηνοθέτης) με γερανοφόρο όχημα επικεφαλής που σε τακτά χρονικά διαστήματα ανέβαζε το "μπράτσο" για πανοραμική κάλυψη».
Με αυτή την... άκρως κατατοπιστική και προπαντός... αντικειμενική περιγραφή, η γνωστή «απογευματινή αδέσμευτη εφημερίδα» ξεμπερδεύει με την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Δε λέμε, χρειάζεται πολύ πολύ προσπάθεια και ακόμη περισσότερη φαιά ουσία, για να «σβήσεις» μια συγκέντρωση χιλιάδων εργαζομένων με τη ζωντάνια της, την πολυχρωμία της, τα τραγούδια και τα συνθήματά της. Χρειάζεται κόπος, για να μην τα δεις όλα αυτά, αλλά να εντοπίσεις, ως παρατηρητικός συντάκτης του εργατικού ρεπορτάζ,... το «μπράτσο» του γερανοφόρου οχήματος, που ανεβοκατέβαινε και μάλιστα «σε τακτά χρονικά διαστήματα».
Βέβαια, οι αναγνώστες της «Ελευθεροτυπίας» πρέπει να ευγνωμονούν τον συντάκτη του ρεπορτάζ, αφού - εκτός των τόσων κατατοπιστικών γεγονότων που διάβασαν...- είχαν την ευκαιρία να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους και να μάθουν ότι ο Αϊζενστάιν ήταν «Σοβιετικός σκηνοθέτης».
Εμείς τι να προσθέσουμε, όταν βρισκόμαστε μπροστά σε τέτοιους ογκόλιθους αντικειμενικής και ευρηματικής δημοσιογραφίας; Θα προσθέσουμε μόνο μια φράση που λέει ο λαός μας: «Οταν χαθεί το φιλότιμο...».
Στα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τον δήμαρχο Αλμυρού, παρενέβη χτες ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), Π. Κουκουλόπουλος. Για να πει τι; Οτι τέτοια φαινόμενα αμαυρώνουν την προσπάθεια της ελληνικής Αυτοδιοίκησης, η οποία «αγωνίζεται για τη σύγκλιση της χώρας μας με το ευρωπαϊκό κεκτημένο... γι' αυτό και πρέπει να αντιμετωπίζονται παραδειγματικά». Δηλαδή, πρόεδρε, αν δε συνέτρεχε αυτός ο ...σοβαρός - κατά τη γνώμη σας - λόγος, θα έπρεπε να επιδειχτεί ανοχή; `Η, μήπως, το ...όραμα της αυτοδιοικητικής σύγκλισης είναι πιο πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια;
Και για να 'χουμε καλό ρώτημα, τέλος πάντων, για ποια σύγκλιση και με ποιο ευρωπαϊκό κεκτημένο μιλάει ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ; Αν ενδιαφέρεται, πάντως, μπορούμε να του αναφέρουμε μια σειρά περιπτώσεις, ανάλογες με αυτήν του Αλμυρού. Αν δεν το ξέρει, τα φαινόμενα αυτά συμβαίνουν και εις Παρισίους. Με άλλα λόγια, η σύγκλιση έχει επέλθει προ πολλού...
Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε τις προάλλες ο υπουργός Τουρισμού Δ. Αβραμόπουλος, στο πλαίσιο της περιοδείας του στην περιφέρεια, με απώτερο στόχο να καταστήσει το υπουργείο Τουρισμού ...«αιχμή του δόρατος της νέας αναπτυξιακής πορείας της χώρας»! Προσπάθεια, στην οποία, βέβαια, θεωρεί τους επιχειρηματίες του τουρισμού, και μάλιστα τους μεγάλους, σαν «συνοδοιπόρους».
Την ίδια περίπου ώρα, στην Αθήνα, οι μεγαλοξενοδόχοι έλεγαν στους ξενοδοχοϋπάλληλους της πρωτεύουσας ότι το εργατικό κόστος «είναι δυσβάσταχτο». Και παρόλο που οι ίδιοι έχουν ανατιμήσει τις υπηρεσίες κατά 50% τουλάχιστον και ζητούν ποικιλόμορφες ενισχύσεις για να ...εξυπηρετήσουν τον τόπο κατά τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, αρνήθηκαν κάθε συζήτηση για χορήγηση επιδόματος στους εργαζόμενους, λόγω της εντατικοποίησης που αναμένεται την επίμαχη περίοδο.
Ο επόμενος σταθμός του Δ. Αβραμόπουλου είναι η Κέρκυρα με τους χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλους και τις αμέτρητες καταγγελίες για εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Μόνο που ο υπουργός Τουρισμού έχει κάνει σαφές δίπλα σε ποιους στέκεται...
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη, οι χώρες αυτές έγιναν αντικείμενο μιας άνευ προηγουμένου λεηλασίας. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, με την κάλυψη των μεγαλύτερων κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έπεσαν σαν «ακρίδες». Αρκεί να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αυτών των χωρών, από το 1989 μέχρι σήμερα έχουν καταστραφεί 26 εκατομμύρια θέσεις εργασίας!
Για να διαπιστώσουμε τη συμβολή της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην εξέλιξη αυτών των χωρών, αξίζει να πούμε ότι οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπολογίζουν ότι θα χρειαστούν 12-15 χρόνια για να φτάσει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν τους στα επίπεδα του 1990...
Οσο για το «δώρο» που τους έταξαν για να πετύχουν την αποδοχή των όρων της ένταξής τους, στον τελικό λογαριασμό προκύπτει ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από 25 ευρώ, το χρόνο, για κάθε κάτοικο!
Οι λαοί των νέων χωρών-μελών θα μοιραστούν με τους λαούς των παλαιότερων μελών τις συνέπειες από την εν εξελίξει επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, τις συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των κατασταλτικών μηχανισμών, της στρατιωτικοποίησης.
Μια πραγματικότητα που, αργά ή γρήγορα, θα φέρει νέες δυνάμεις στον κοινό αγώνα των λαών για μια Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της ειρήνης και του σοσιαλισμού.