«Η τηλεοπτική κάλυψη της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ ήταν επιπέδου σχολής Αϊζενστάιν (Σοβιετικός σκηνοθέτης) με γερανοφόρο όχημα επικεφαλής που σε τακτά χρονικά διαστήματα ανέβαζε το "μπράτσο" για πανοραμική κάλυψη».

Με αυτή την... άκρως κατατοπιστική και προπαντός... αντικειμενική περιγραφή, η γνωστή «απογευματινή αδέσμευτη εφημερίδα» ξεμπερδεύει με την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Δε λέμε, χρειάζεται πολύ πολύ προσπάθεια και ακόμη περισσότερη φαιά ουσία, για να «σβήσεις» μια συγκέντρωση χιλιάδων εργαζομένων με τη ζωντάνια της, την πολυχρωμία της, τα τραγούδια και τα συνθήματά της. Χρειάζεται κόπος, για να μην τα δεις όλα αυτά, αλλά να εντοπίσεις, ως παρατηρητικός συντάκτης του εργατικού ρεπορτάζ,... το «μπράτσο» του γερανοφόρου οχήματος, που ανεβοκατέβαινε και μάλιστα «σε τακτά χρονικά διαστήματα».

Βέβαια, οι αναγνώστες της «Ελευθεροτυπίας» πρέπει να ευγνωμονούν τον συντάκτη του ρεπορτάζ, αφού - εκτός των τόσων κατατοπιστικών γεγονότων που διάβασαν...- είχαν την ευκαιρία να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους και να μάθουν ότι ο Αϊζενστάιν ήταν «Σοβιετικός σκηνοθέτης».

Εμείς τι να προσθέσουμε, όταν βρισκόμαστε μπροστά σε τέτοιους ογκόλιθους αντικειμενικής και ευρηματικής δημοσιογραφίας; Θα προσθέσουμε μόνο μια φράση που λέει ο λαός μας: «Οταν χαθεί το φιλότιμο...».