ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η βία στα γήπεδα

Τα γεγονότα της βίας του περασμένου Σαββάτου στον τελικό του Κυπέλλου, όπως και όλα τα αντίστοιχα που έχουν συμβεί φέτος σε πολλά γήπεδα της χώρας, ανέδειξαν για άλλη μια φορά το προφανές. Αυτό που έτσι κι αλλιώς, είτε με είτε χωρίς επεισόδια, διαπιστώνει εύκολα όποιος ασχολείται, παρακολουθεί και ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο. Οτι το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί, που βρίσκεται στα χέρια των Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών, των μεγαλοεπιχειρηματιών και των συμμοριών τους, των πολυεθνικών του στοιχήματος και των κυκλωμάτων, είναι σάπιο και αποκρουστικό. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται ακριβώς στο ότι το ποδόσφαιρο είναι μια χρυσοφόρα επιχειρηματική δράση που το μεγάλο κεφάλαιο εκμεταλλεύεται σε όλο τον κόσμο. Και ακριβώς όπως και σε όλους τους τομείς που δρα το κεφάλαιο έτσι και στο ποδόσφαιρο μοναδικό κριτήριο και γνώμονας είναι το κέρδος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Βία, ντόπινγκ, στημένα παιχνίδια είναι μερικά μόνο από τα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν το εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο.

Η βία στα γήπεδα αποτελεί αντανάκλαση της βίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που δέχεται καθημερινά ο εργαζόμενος, ο νέος της λαϊκής οικογένειας. Την αγανάκτηση και την οργή για την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που ζει την εκφράζει στο γήπεδο. Το κράτος μέσα από τους μηχανισμούς του προσπαθεί να ελέγξει και να εκτονώσει το φαινόμενο. Προτιμά να το περιορίζει στο γήπεδο με κατασταλτικούς μηχανισμούς, παρά να το αντιμετωπίζει στους τόπους δουλειάς, στην παραγωγή. Για μια ακόμη φορά οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες εμφάνισαν για άλλη μια φορά το αποτέλεσμα ως αιτία. Αναθεμάτισαν μια μερίδα «ανεγκέφαλων» ατόμων του περιθωρίου ως υπεύθυνους για το ό,τι έγινε, παρά το ότι τους χρησιμοποιούν καθόλου ανεγκέφαλα, αλλά στοχοπροσηλωμένα για τους σκοπούς τους και μίλησαν για νέα μέτρα και απείλησαν με μια σειρά από μέτρα (κόψιμο της χρηματοδότησης, αναβολή του πρωταθλήματος, αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις) τις ΠΑΕ αν δε συμμορφωθούν... Στην πραγματικότητα, ανακοίνωσαν και πάλι όσα ανακοινώνουν κάθε φορά μετά από αντίστοιχα επεισόδια.

Τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και όλες οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν αποδείξει έμπρακτα ότι υπηρετούν απόλυτα τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το χάρισμα των χρεών, η παραχώρηση εκτάσεων για την ανέγερση γηπέδων, η κάθε λογής διευκόλυνση (π.χ. ζεστό χρήμα μέσω χορηγιών του ΟΠΑΠ) για την ανεξέλεγκτη δράση αυτών που εκμεταλλεύονται το ελληνικό ποδόσφαιρο αποδεικνύουν ακριβώς αυτό. Γι' αυτό οι φίλαθλοι, ο λαός, η νεολαία δεν πρέπει να αποπροσανατολίζονται από όσα ακούγονται, γιατί αποσκοπούν να κρυφτεί η πραγματική αιτία. Αυτό που χρειάζεται, και που η κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν το σύστημα δε θέλουν να κάνουν, είναι η κατάργηση των ΠΑΕ, η κατάργηση κάθε είδους επιχειρηματικής δράσης στο ποδόσφαιρο και τον Αθλητισμό. Καμία χρηματοδότηση στις ΠΑΕ, να αποδοθούν όλα τα χρέη των ΠΑΕ στο Δημόσιο, άμεση διακοπή συμμετοχής ελληνικών ομάδων στο στοίχημα και σε άλλα παιχνίδια τζόγου. Να ενισχυθεί σε επιστημονικό προσωπικό, υποδομές και χρηματοδότηση η Φυσική Αγωγή και ο Αθλητισμός στα σχολεία και στις γειτονιές. Για να αποτελεί το ποδόσφαιρο και ο Αθλητισμός δικαίωμα και χαρά για τη νεολαία και το λαό, χρειάζονται ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην εξουσία προς όφελος του λαού και σε βάρος των επιχειρηματικών ομίλων.

Ωρα λαϊκής αντεπίθεσης

Γρηγοριάδης Κώστας

Μια απλή ματιά στα αστικά ΜΜΕ και τις δηλώσεις και κινήσεις της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων και «προσωπικοτήτων» τις τελευταίες μέρες, αρκεί για να φανεί πεντακάθαρα ότι στο στρατόπεδο της πλουτοκρατίας έχει σημάνει γενικός συναγερμός ενόψει της «τελικής εφόδου» για να περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα. Είναι φανερό ότι η μέθοδος που έχει επιλεγεί είναι αυτή του «σοκ και δέους» προκειμένου να παραλύσουν τις λαϊκές αντιδράσεις. Το λένε και το ξαναλένε: «Ολα θα παιχτούν τις επόμενες τρεις - τέσσερις βδομάδες», «κρίσιμο το επόμενο εικοσαήμερο» και άλλα τέτοια, προκειμένου να προσδώσουν το χαρακτήρα του «κατεπείγοντος» και της «απόλυτης ανάγκης» στη νέα αντιλαϊκή επέλαση. Η κυβέρνηση, βέβαια, θα σηκώσει το κύριο βάρος, αλλά επειδή έχει ήδη φθαρεί επικίνδυνα από την πρωτοφανούς αγριότητας αντιλαϊκή επίθεση του προηγούμενου χρόνου, επιστρατεύονται οι πάντες: Τα άλλα αστικά κόμματα, με πρώτη βέβαια τη ΝΔ, ενώ ρίχνονται στο μέτωπο και νέες «εφεδρείες». Τη γραμμή της πλουτοκρατίας την εξέφρασε με αυθεντικό τρόπο ο Κ. Μητσοτάκης, καλώντας «όλες τις (αστικές) πολιτικές δυνάμεις να βοηθήσουν την κυβέρνηση προκειμένου να βγούμε από την κρίση» και ταυτόχρονα να ξεχάσουν τις πρόωρες εκλογές. Στη γραμμή αυτή κινείται και η χτεσινή παρέμβαση της Ντ. Μπακογιάννη, αλλά και του Γ. Καρατζαφέρη, ενώ το σκοπό αυτό υπηρετεί και η θορυβώδης, πλην αβανταδόρικη, κριτική που ασκεί η ηγεσία της ΝΔ, αλλά και πολλά κυβερνητικά στελέχη περί αναποτελεσματικής και άτολμης κυβέρνησης. Ο λαός δεν πρέπει να τους φοβηθεί, αλλά να δείξει την αποφασιστικότητά του να συγκρουστεί, οργανώνοντας την αντεπίθεσή του, σε συμπαράταξη με το ΚΚΕ.

«Χρήσιμος εχθρός»

Η δήλωση του επικεφαλής της επιτροπής των Ενόπλων Δυνάμεων της αμερικανικής Γερουσίας, ότι η εξόντωση του Μπιν Λάντεν μπορεί να επισπεύσει την αποχώρηση των στρατευμάτων των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, έρχεται να επιβεβαιώσει περίτρανα την εκτίμηση ότι ο αρχηγός της «Αλ Κάιντα» και η οργάνωσή του ήταν ένας χρήσιμος «εχθρός» για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό για να επιβάλει τα σχέδιά του στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και συνολικά στον πλανήτη. Στο όνομα της εξόντωσης της «Αλ Κάιντα» και της «ισλαμικής τρομοκρατίας» ξεκίνησαν δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους κατά του Αφγανιστάν και του Ιράκ για να ελέγξουν τα ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη και τους αγωγούς μεταφοράς τους, ενώ ταυτόχρονα διεξάγουν εδώ και μία δεκαετία έναν «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», δηλαδή έναν πόλεμο κατά των δημοκρατικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων, με στόχο την καθυπόταξη των λαών που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό. Δεκάδες τρομονόμοι και διακρατικές τρομοσυμφωνίες υπογράφτηκαν ενισχύοντας σε πρωτοφανή επίπεδα τους μηχανισμούς παρακολούθησης και καταστολής των λαών στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και του Μπιν Λάντεν. Φαίνεται ότι πλέον δεν έχουν την ανάγκη αυτού του συγκεκριμένου χρήσιμου «εχθρού». Φθάρηκε. Αυτό υποδηλώνει η παραπάνω δήλωση του Αμερικανού αξιωματούχου, αλλά και η έκκληση της Χίλαρι Κλίντον προς τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν «να εγκαταλείψουν την "Αλ Κάιντα" και να συμμετάσχουν σε μια ειρηνική πολιτική διαδικασία». Αλλωστε, ο Μπιν Λάντεν και η «Αλ Κάιντα» έχουν ξεπεραστεί, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στα αραβικά κράτη της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν αποτέλεσαν πραγματική απειλή για τον ιμπεριαλισμό, αλλά ιδανικό πρόσχημα για να προωθήσει τα σχέδιά του σε βάρος των λαών.

Αυθαιρεσίες

Αυθαίρετες διαχωριστικές γραμμές κατά πώς βολεύουν την ίδια και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που με πάθος υπηρετεί, τράβηξε η Ντ. Μπακογιάννη, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι το ΚΚΕ με τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ! «Η αντιπολίτευση έχει επενδύσει στην καταστροφή και στη χρεοκοπία, ιδίως με αυτόν τον παράξενο συνδυασμό ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας», ισχυρίστηκε προκλητικά χθες, διαστρεβλώνοντας κατάφωρα την πραγματικότητα. Αντιληπτή και κατανοητή η αγωνία της πρώην υπουργού να συνεισφέρει τα μέγιστα για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα, για να σωθεί η καπιταλιστική οικονομία από την καταστροφή της κρίσης, αλλά είναι ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο να επιδίδεται σε προβοκάτσιες για να πετύχει τους στόχους της. Γιατί είναι χοντροκομμένη πρόκληση να επιχειρεί να ταυτίσει την ξεκάθαρη πολιτική ρήξης και ανατροπής του καπιταλισμού με στόχο τη λαϊκή εξουσία που εφαρμόζει το ΚΚΕ, με την πολιτική της ΝΔ, δηλαδή την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, ή με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την «αριστερή» διαχείριση της κρίσης εντός του πλαισίου του καπιταλισμού. Ισως όμως η πρόεδρος της ΔΗΣΥ να είναι υποχρεωμένη να καταφεύγει σ' αυτή τη μεθοδολογία για να δείξει ότι το νεότευκτο κόμμα της δεν έχει σχέση με το «φθαρμένο» πολιτικό σύστημα και άρα είναι μέρος της «λύσης» του πολιτικού προβλήματος, αλλά το μόνο που καταφέρνει να καταδείξει είναι ότι δεν μπορεί να επιβιώσει στηριζόμενο μόνο στις, βαθύτατα αντιδραστικές, ιδέες και στις προτάσεις του.