Αυτό που έγινε στην Πάρνηθα είναι μια πραγματική τραγωδία, απεφάνθη προχτες και ο αξιότιμος κ. Πέτρος Δούκας. Η δήλωση ήρθε ηλεκτρονικά στις εφημερίδες, λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών - του Π. Δούκα εν προκειμένω - με την οποία γνωστοποιούσαν την κυβερνητική πρόθεση να παραδοθούν δύο χιλιόμετρα παραλίας της Γλυφάδας στους ιδιώτες. Για να την ...αξιοποιήσουν φυσικά!
Από τραγωδία σε τραγωδία, κύριε Δούκα. Αλλά σε ποιον να το πεις και ποιος να σ' ακούσει. Πότε θα έρθει η ευλογημένη εκείνη ώρα που οι πράσινοι και μπλε Δούκες, μαζί με τους ...αξιοποιούντες παραλίες και δασικές εκτάσεις επιχειρηματίες θα φεύγουν νύχτα και κυνηγημένοι; Για να ανασάνουμε και λίγο, γιατί κινδυνεύουμε από ασφυξία...
Πληρωμένη απάντηση πήραν από την Αλ. Παπαρήγα οι εκπρόσωποι του δικομματισμού στην προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή, αναφορικά με τις περιβόητες νέες θέσεις εργασίας που έχουν ήδη δημιουργηθεί ή υπόσχονται να δημιουργήσουν.
«Να πάρουμε τις θέσεις απασχόλησης που δημιουργούνται στην ύπαιθρο. Παραδείγματος χάριν, οι γυναικείοι συνεταιρισμοί, όπου μαζεύονται οι γυναίκες και κάνουν κεντήματα, ντοματάκια, μελιντζανάκια και γλυκά του κουταλιού. Δεν είναι καθόλου υποτιμητικό αυτό. Οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ όμως τα φέρνουν όλα αυτά απ' έξω - και τις μαρμελάδες κλπ. Πώς, λοιπόν, θα βγάλουν κανονικό εισόδημα αυτές οι γυναίκες; Βγαίνουν στα πανηγύρια για να τα πουλήσουν βαζάκι-βαζάκι. Αυτό είναι το παραγωγικό νέο επάγγελμα που εξασφαλίζει μόνιμη δουλιά;
Για να δούμε τα προγράμματα για τους νέους αγρότες. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών παίρνουν δάνειο, αυτό δεν τους φτάνει για να τα βγάλουν πέρα με την παραγωγή, θέλουν να τη σταματήσουν, αλλά πώς να επιστρέψουν το δάνειο;
Για να δούμε τις νέες θέσεις απασχόλησης. Οι σχολικοί τροχονόμοι παραδείγματος χάριν με 167 ή 187 ευρώ το μήνα; ΄Η τα νέα επαγγέλματα, αυτά τα τραπέζια με τις ρόδες - που λένε - που θα μαγειρεύουν οι γυναίκες φαγητά για τους άπορους ή για τους ηλικιωμένους και θα πηγαίνουν μετά να τα μοιράζουν σε αυτούς και θα βγάζουν 200 ευρώ το μήνα; Θα γεμίζει η κουζίνα εν τω μεταξύ των γυναικών, "πάρε και εκατό κιλά πατάτες και εκατό κιλά κρεμμύδια για να φτιάξεις ένα φτηνό φαγητό". Αυτά είναι τα σύγχρονα επαγγέλματα που βρίσκει η Ευρωπαϊκή Ενωση;».
...Για να πάρουμε τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα και τα σούπερ μάρκετ, που με την παράταση του ωραρίου εργασίας θα δημιουργούσαν θέσεις απασχόλησης. Ομως τις μειώνουν. Σήμερα αν θα πάει κανείς στα μεγάλα καταστήματα ή τα σούπερ μάρκετ κατά τη διάρκεια της ημέρας στο ταμείο είναι μία κοπέλα και τα άλλα ταμεία είναι κενά χωρίς προσωπικό. Πας να ψωνίσεις στις 9 η ώρα; Κάθεσαι την ίδια ώρα στην ουρά με τις τρεις κοπέλες στα ταμεία. Με το ίδιο προσωπικό βγάζουν περισσότερες δουλιές.
Σε αυτά τα καινούρια μεγάλα μαγαζιά στην οδό Αιόλου που πουλούν τα φτηνά είδη και είναι μεγάλης εμβέλειας καταστήματα, υπάρχει ένας σεκιουριτάς στον έναν όροφο και άλλος ένας στον άλλο όροφο, self service και στο ταμείο υπάρχει μία πωλήτρια. Αυτές είναι οι νέες θέσεις απασχόλησης; Μας κοροϊδεύετε και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ;».
Η ταξικότητα της εκπαίδευσης, την οποία βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι, επιβεβαιώνεται και από τη χτεσινή ανακοίνωση των στατιστικών στοιχείων για τις επιδόσεις των αποφοίτων των ΤΕΕ στις εξετάσεις για εισαγωγή στα ΤΕΙ. Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές έγραψαν κάτω από τη βάση, αποδεικνύοντας δώρον άδωρον για μια ακόμα φορά τη δυνατότητα εισαγωγής των αποφοίτων των ΤΕΕ στα ΤΕΙ. Τα στοιχεία αυτά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να στιγματίσουν τους ίδιους τους μαθητές, αλλά την πολιτική εκείνη που αναπαράγει και διαιωνίζει την ταξικότητα στην εκπαίδευση και αρνείται την ύπαρξη ενός σχολείου που να μορφώνει όλα τα παιδιά. Είναι αφορμή για προβληματισμό για το ποιος τελικά θέλει ένα λύκειο να απευθύνεται σε όσους θα συνεχίσουν στην ανώτατη εκπαίδευση και ένα τεχνικοεπαγγελματικό σκέλος να αποτελεί την αναγκαστική διέξοδο στην κατάρτιση για την πλειοψηφία των παιδιών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Θυμίζουν την ανυπαρξία άλλης διεξόδου για αυτή τη μεγάλη μάζα παιδιών που αναγκάζονται να στραφούν στα ιδιωτικά ΙΕΚ ή να βγουν στην παραγωγή με αναλώσιμες δεξιότητες και με μισά δικαιώματα. Δηλώνουν την αναγκαιότητα του αγώνα ενάντια σε αυτή την παιδεία που σχεδιάζεται από τα μονοπώλια, για διεκδίκηση μιας παιδείας δημόσιας και δωρεάν για όλους, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις μέσα από ένα σχολείο που πραγματικά θα μορφώνει.