Η κατάσταση στην οποία αναφερόταν η παραπάνω φράση ήταν η εξής: Στο κέντρο της Αθήνας βρισκόταν σε εξέλιξη διαδήλωση των εποχιακών πυροσβεστών. Δηλαδή, εργαζομένων που για να συμβάλουν ουσιαστικά στην προστασία του πληθυσμού από φωτιές κ.τ.λ. πρέπει να έχουν σταθερή εργασία, με ανθρώπινα ωράρια, γενικά αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Λόγω της κινητοποίησης, όπως ήταν φυσικό, δε συνεχιζόταν η κίνηση των αυτοκινήτων σε ορισμένους δρόμους. Το ίδιο πρωινό, χτες, εντοπίστηκε το νέο «παγιδευμένο πακέτο» που εξουδετερώθηκε μετά από ελεγχόμενη έκρηξη. Λόγω της επιχείρησης των αρμόδιων αστυνομικών σωμάτων είχαν αποκλειστεί ορισμένοι δρόμοι.
Τα δύο αυτά «περιστατικά», τα παίρνουν λοιπόν τα αστικά ΜΜΕ και τα «τσουβαλιάζουν» ως «ανεξέλεγκτες καταστάσεις». Τρομοκράτες και αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι γίνονται ένα κι οι συνειρμοί ακροατών και θεατών «ανθίζουν» (όπως βολεύει το κεφάλαιο): Μήπως το να αντιδρά κανείς στις αποφάσεις της κυβέρνησης δε βοηθά την «πατρίδα»; Μήπως έτσι «αποσταθεροποιείται η οικονομία»; Μήπως - δηλαδή - πρέπει να κάτσουμε στ' αυγά μας, τέτοιες δύσκολες ώρες που περνά η οικονομία; Μήπως - στην τελική - όσοι αντιστέκονται στην αντιλαϊκή επίθεση είναι κίνδυνος;
«Αλυσιτελής και νομικά μετέωρη διάταξη» θεωρεί η ΓΣΕΕ την πρόβλεψη του μνημονίου (παρ. 7 του άρθρου 2 του Ν.3845/10) που προβλέπει πως οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις με μικρότερα μεροκάματα μπορούν να υπερισχύουν ακόμα και έναντι της ΕΓΣΣΕ. Το επιχείρημά της είναι πως υπάρχει παλιότερος νόμος (Ν.1876/90), που λέει ότι όταν υπάρχουν δύο συλλογικές συμβάσεις πρέπει να εφαρμόζεται η ευνοϊκότερη. Μάλιστα, εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί - λέει η ΓΣΕΕ - δεν υλοποιεί τη δέσμευσή της να διασφαλίσει πως η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων δε θα έχει γενική ισχύ αλλά θα αφορά μόνο στις προβληματικές επιχειρήσεις. «Η καθυστέρηση υλοποίησης της δέσμευσής σας αυτής έχει επιτρέψει σε επιτήδειους να επωφεληθούν, όπως προελέχθη, της συγχύσεως που προκάλεσε η "πονηρή" διάταξη του άρθρου 2 παρ. 7 του Ν.3845/2010 και κατ' επέκταση να πυροδοτηθεί σειρά δημοσιευμάτων στον Τύπο και στην τηλεόραση που τροφοδοτούνται από άστοχες και άκαιρες δηλώσεις αλλά και αναλύσεις, προβλέψεις, εκτιμήσεις ειδικών και μη»... Αυτά επισημαίνει η ΓΣΕΕ σε επιστολή που έστειλε χτες στην υπουργό Εργασίας, μάλιστα με ...ύφος βαθιά συμβουλευτικό, λες και βρήκε το «κουμπί» για να φέρει την κυβέρνηση στο σωστό δρόμο.
Δηλαδή, για τη ΓΣΕΕ, η στρατηγική επιλογή και προτεραιότητα για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του να καταργήσει τις Συλλογικές Συμβάσεις είναι ζήτημα «συγχύσεων»! Για τη ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση θέλει να προστατεύσει τους εργαζόμενους αλλά δεν μπορεί! Για τη ΓΣΕΕ, το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση καθυστερεί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της! Αλήθεια, δεν έτυχε να διαβάσει ποτέ η συνδικαλιστική ηγεσία τη Στρατηγική της Λισαβόνας, όλα τα κείμενα, τα σύμφωνα, τα μνημόνια του κεφαλαίου που ξεκαθαρίζουν ότι μόνος δρόμος για να κερδίσει η μεγαλοεργοδοσία είναι να χάνει η εργατιά;
Οπως φαίνεται, η «θολούρα» της ΓΣΕΕ, που επιμένει να μη βλέπει ότι η κυβέρνηση είναι αφοσιωμένη στην καταστροφή της ζωής των εργαζομένων, δεν πρόκειται να διαλυθεί. Γιατί, δεν είναι θολούρα. Είναι επιλογή. Συνειδητή επιλογή της ηγεσίας της ΓΣΕΕ να κρύβει το βαθιά ταξικό και αντεργατικό χαρακτήρα της πολιτικής ΔΝΤ - ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, γιατί κι εκείνη συμφωνεί με την πολιτική αυτή. Αν όμως η ΓΣΕΕ είναι μία φορά αποφασισμένη να μην αλλάξει αυτή την πολιτική της, οι εργάτες πρέπει δέκα κι εκατό φορές να απαντήσουν με αποφασιστικότητα στους υποτακτικούς του κεφαλαίου και να τους πετάξουν μια και καλή απ' το σβέρκο τους.