Λοιπόν, η κ. Ολμπράιτ έχει πάρει με τη σειρά τους πολέμους... Πρόπερσι, έχυνε κροκοδείλια δάκρυα για τα «μαρτύρια» που υφίστανται οι Κοσσοβάροι Αλβανοί και - ενίοτε - ...οι Σέρβοι από τη «διαβολική» κυβέρνηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Τώρα, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κόπτεται για το AIDS!
«Ο κόσμος», είπε τις προάλλες η Ολμπράιτ, «χάνει τη μάχη με το AIDS... παρά τις ηρωικές προσπάθειες τόσων ανθρώπων»! Μήπως, όμως, είμαστε καχύποπτοι και η κ. Ολμπράιτ όντως νοιάζεται για τα δεκάδες εκατομμύρια των ασθενών με AIDS; Η ίδια φρόντισε από μόνη της να διαψεύσει τέτοιες «αφελείς απορίες», επιχειρώντας στη συνέχεια να εξηγήσει γιατί πρέπει να κερδηθεί αυτή η μάχη. «... Εάν οι προσπάθειές μας δε γίνουν περισσότερο αποτελεσματικές, η επιδημία αυτή θα εξασθενήσει την παγκόσμια οικονομία, θα επιβραδύνει την κοινωνική πρόοδο και θα θέσει σε κίνδυνο το μέλλον όλων μας»! Τι υπονοεί δηλαδή η κ. Ολμπράιτ; Οτι θα έπρεπε να μετράμε πλέον τα θύματα του AIDS ανάλογα με τα σκαμπανεβάσματα των χρηματιστηριακών δεικτών, Ντόου-Τζόουνς, Νικέι κλπ.;
Μπορεί ο Γ. Παπαντωνίου να δηλώνει ότι «έχει κλείσει τον κύκλο του» στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ωστόσο αυτό καθόλου δεν τον εμποδίζει να μοιράζει χριστουγεννιάτικα δώρα στα αφεντικά, που τόσα χρόνια με αφοσίωση υπηρετεί. Αντίθετα χτες, έσπευσε να μοιράσει πακέτο μέτρων σε όλους τους «παίκτες» του Χρηματιστηρίου, φτιάχνοντας τη «διάθεσή» τους και εξευμενίζοντας την «οργή» των τελευταίων βδομάδων. Ετσι, μεταξύ άλλων, υποσχέθηκε μείωση του φόρου συναλλαγών στο Χρηματιστήριο από 6 τοις χιλίοις στο 3 τοις χιλίοις (σ.σ. δεν πειράζει αν πέσει έξω ο προϋπολογισμός στο σημείο αυτό, μπορούν να πληρώσουν τα συνήθη «υποζύγια»), υποσχέθηκε «εκσυγχρονισμό του πλαισίου διαχείρισης των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων», αποδέσμευση των διοικήσεων της Εμπορικής και της Εθνικής Τράπεζας από τον έλεγχο του κράτους, κ.ά. Προφανώς, πρόκειται για το «ορεκτικό». Σήμερα στην Κυβερνητική Επιτροπή αναμένεται να ακολουθήσει το «κυρίως πιάτο», που προβλέπει επιτάχυνση των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών, δηλαδή ξεπούλημα των πάντων στο μεγάλο κεφάλαιο.
Συμπέρασμα; Με ή χωρίς Παπαντωνίου, με ή χωρίς ανασχηματισμό, αυτή η κυβέρνηση το μόνο που ξέρει πολύ καλά να κάνει και δεν πρόκειται να σταματήσει, είναι να είναι υπηρέτης και πιστός εκτελεστής των συμφερόντων της άρχουσας τάξης και αδίστακτος εκτελεστής των λαϊκών συμφερόντων. Μέχρι να τη σταματήσουν οι εργαζόμενοι...
Η λογική του μέσου όρου βολεύει πάντα τους ισχυρούς, αφού έτσι καμουφλάρεται η πραγματικότητα και, ιδιαίτερα, κρύβονται οι πραγματικές και μεγάλες ανισότητες. Με τη λογική του μέσου όρου παραθέτει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών τα στοιχεία για το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων. Μισθωτοί και συνταξιούχοι, βιομήχανοι και εφοπλιστές, συλλήβδην σε ένα σακί, στη λογική τόσες δηλώσεις τόσος φόρος. Η τακτική αυτή είναι έργο των τελευταίων χρόνων και η σκοπιμότητά της προφανής: Δεν κρύβεται μόνο η πραγματικότητα, αλλά και δίνονται ψεύτικα επιχειρήματα στην κυβερνητική προπαγάνδα, για δήθεν ανακατανομή του πλούτου υπέρ των μισθωτών μέσω της φορολογίας.
Ας βρουν επιτέλους το κουράγιο να δώσουν τα πραγματικά στοιχεία στη δημοσιότητα. Αλλωστε, δε θα πουν και τίποτα καινούριο, καθώς οι εργαζόμενοι γνωρίζουν, από πρώτο χέρι, τα «επιτεύγματα» της πλουτοκρατίας που προήλθαν από τη διαδικασία της «σύγκλισης» και του «μονόδρομου» της ΟΝΕ. Ας αποκτήσουν τη στοιχειώδη εντιμότητα να κάνουν το ελάχιστο απ' όσα οφείλουν και να μην επιλέξουν, όπως και πέρσι, την «εξυπναδίστικη» μέθοδο της επιλεκτικής «διαρροής» παραμονή των Χριστουγέννων. Αυτά και θα επανέλθουμε...
Η συζήτηση του αντεργατικού νομοσχεδίου στη Βουλή αρχίζει σήμερα. Η κυβέρνηση επιμένει αταλάντευτα σε μια πολιτική δυσβάσταχτη για τους εργαζόμενους. Τα μέτρα που προωθεί μέσα από το νομοσχέδιο - τερατούργημα είναι κάτι παραπάνω από σοβαρά. Ισχυροποιούν μια δοσμένη βάση για μεγαλύτερες ανατροπές, αφαίρεση δικαιωμάτων, ένταση της εκμετάλλευσης. «Νομιμοποιούν» μια πραγματικότητα που σήμερα, εκεί που κυριαρχεί, έχει τα στοιχεία της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της καπιταλιστικής ασυδοσίας και της παρανομίας. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να περάσουν, το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί. Κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί πια να μην εναντιώνεται στην ένταση της εκμεταλλευτικής πολιτικής, δεν έχει τέτοιο δικαίωμα και στην πράξη κανένας δεν το κάνει.
Πρώτα απ' όλα είναι θέμα των εργαζομένων η επιτυχία αυτής της απεργίας. Η δύναμη υπάρχει. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αντισταθεί στην ενωμένη και μαζική πάλη των εργαζομένων και του λαού. Κανένα μέτρο δεν μπορεί να σταθεί όταν η εργατική τάξη το απορρίπτει. Και ποιος εργαζόμενος μπορεί να δεχτεί το 12ωρο, το μικρό μισθό που τον καταδικάζει στη μιζέρια, τη δυνατότητα του αφεντικού να απολύει πιο εύκολα και περισσότερο, τη μερική απασχόληση που συνδυάζεται με την «απασχολησιμότητα» και μοιράζει μια δουλιά και ένα μισθό στα δυο και στα τρία; Ποιος είναι αυτός που θα πει «ναι» στη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, στη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, που κι αυτές από τον ιδρώτα του βγαίνουν;
Κυβέρνηση απίθανη,
κυβέρνηση κανόνι,
ξέρει σωστά
να ξεπουλά,
γερά να χαρατσώνει
και νόμους μαύρους
και αισχρούς
στον κόσμο να φορτώνει.
*
Κυβέρνηση απίθανη
κυβέρνηση σαΐνι,
ξέρει ν' αρπάζει,
ν' αφαιρεί,
το φουκαρά να γδύνει
και το βρακί
στους ισχυρούς
χωρίς ντροπή να λύνει!
*
Κυβέρνηση απίθανη,
μοναδική σε όλα,
γι' αυτό
και σύντομα ο λαός
θα της πετάξει
«φόλα»!