Οσο περνούν οι μέρες τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι η αυτοκτονία του «αφεντικού της MFD» και «βασιλιά του Αιγαίου» δεν οφειλόταν βέβαια σε «τύψεις» για το ναυτικό έγκλημα στο «Εξπρές Σαμίνα». Ολα τα στοιχεία που μόνοι τους βγάζουν στη φόρα, οδηγούν στην εκτίμηση ότι επρόκειτο για υποχρεωτική «φυγή» κάτω από το βάρος των πιέσεων των μεγαλομετόχων και οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι βέβαια για το μόνο που νοιάζονταν ήταν αν θα πάρουν «τα λεφτά τους πίσω». Με άλλα λόγια, επρόκειτο για μια άγρια κόντρα και φαγωμάρα των πραγματικών αφεντικών με έναν από τους διαχειριστές των χρημάτων τους, ο οποίος τους είχε «απογοητεύσει». Κλασικό παιχνίδι στους κόλπους της οικονομικής ολιγαρχίας, το οποίο, ενίοτε έχει θύματα και πέραν των «συνήθων». Ανεξάρτητα, όμως, από τους λόγους που οδήγησαν τον Π. Σφηνιά στο κενό, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση ο θάνατός του να χρησιμοποιηθεί για γείρει η πλάστιγγα σε βάρος των 82 θυμάτων της Πάρου ή σε άθλιο «συμψηφισμό» προς όφελος των μεγαλοκαρχαριών της ακτοπλοΐας. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτα από την κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα από την ασυδοσία των εφοπλιστών. Αυτοί θα βρουν νέους διαχειριστές και «ετοιμάζουν» νέα ναυτικά εγκλήματα.