Το κάθε Συνέδριο του ΚΚΕ είναι ένα γεγονός ξεχωριστής σημασίας, γιατί με την κριτική και την όσο γίνεται πιο αντικειμενική αυτοκριτική, τις διαπιστώσεις και τις γνώμες του καθένα που αγαπά το Κόμμα και δουλεύει γι' αυτό, καταλήγουμε στις πιο σωστές αποφάσεις για ένα καινούριο ξεκίνημα με νέο παλμό και ενθουσιασμό. Ετσι η κατάθεση μιας γνώμης που πιθανόν να προσφέρει κάποια βοήθεια στην πραγματοποίηση του Προγράμματος του Κόμματος, δεν είναι δικαίωμα, αλλά υποχρέωση. Και αφού έχω γνώμη, έχω και υποχρέωση να την καταθέσω. Φυσικά, έχω γνώμη για όλα τα θέματα που απασχολούν το Κόμμα και τον ελληνικό λαό. Επίσης θα ήθελα να πω και για την ηρωική πορεία και τη συνέπεια της πολιτικής του ΚΚΕ και για την αυτοθυσία και ηρωισμό των μελών του. Ομως θα μπω κατ' ευθείαν στο ένα θέμα που διάλεξα και ελπίζω να τα καταφέρω, αν όχι και να το αναπτύξω, όπως και όσο πρέπει μέσα σε 1.200 λέξεις, τουλάχιστον να πω ξεκάθαρα την άποψή μου χωρίς να παρεξηγηθώ. Γράφω ελεύθερα, γιατί πιστεύω ότι ανήκω σ' ένα σύνολο όπου οι προσωπικοί εγωισμοί δεν έχουν (δεν πρέπει να έχουν) θέση.

Το θέμα μου είναι ο τηλεοπτικός σταθμός «902». Για να προλάβω κάθε πιθανή παρεξήγηση, δηλώνω ότι αν μου πρότειναν τη θέση του οργανωτή ενός τηλεοπτικού σταθμού, θα αρνιόμουν γιατί ΔΕΝ ΞΕΡΩ. Υστερα από τόσες δεκαετίες σε ντόπιους και ξένους τηλεοπτικούς σταθμούς, δεν έχω καμία σχέση μ' αυτή τη δουλιά. Πρέπει να ντρέπομαι; Είμαι ηθοποιός και ξέρω να παίζω ρόλους, ο σκηνοθέτης ανεβάζει έργα, ο σκηνογράφος κάνει τα σκηνικά, ο συγγραφέας γράφει κτλ. Ο καθένας έχει την ειδικότητά του. Μπορεί κάποιος να είναι καλός σε μία και σε δύο και τρεις ειδικότητες. Ομως η μόνη ειδικότητα που είναι απαραίτητη, είναι η ειδικότητα της δουλιάς που αναλαμβάνεις.

Κάθε φορά που μίλησα για τη φτώχεια του προγράμματος του «902» σε κάποιον υπεύθυνο, η απάντηση ήταν η ίδια στην ουσία: Δεν έχουμε λεφτά. Δηλαδή, δε θα έχουμε ποτέ σταθμό; Κανείς από μας δεν πιστεύει ότι το ΚΚΕ θα γίνει ποτέ πλούσιο. Και τα διπλά λεφτά να είχε, θα συναγωνιζόταν σταθμούς με Βαρδινογιάννη, Λαμπράκη, Κόκκαλη, Τεγόπουλο κλπ. Ο σταθμός μας δεν μπορεί να προχωρήσει με λογική λογιστή. Τόσα λεφτά έχουμε, τόσα προγράμματα δείχνουμε. Με τέτοια νοοτροπία δεν μπορεί να επιζήσει σταθμός και οι λίγοι τηλεθεατές θα γίνουν λιγότεροι. Πριν προχωρήσω, θα πρέπει να κάνω μια παρένθεση και να πω και τα θετικά πράγματα που πέτυχε ο σταθμός και που δεν είναι λίγα. Πρώτο, χάρη στην αυτοθυσία των υπευθύνων, των εργαζόμενων και των συνεργατών του σταθμού, τα κατάφερε να επιζήσει. Δεύτερο, με τα φτωχά μέσα που διαθέτει, τα κατάφερε να κάνει πρόγραμμα πιο επαγγελματικό και τρίτο, και σπουδαιότερο, έχει δημιουργηθεί ένα πεπειραμένο επιτελείο από τεχνικούς, από παρουσιαστές, από εκφωνητές, από ρεπόρτερ, από θεωρητικούς και σίγουρα υπάρχει μεγάλη εφεδρεία από ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Για όλα αυτά λοιπόν αξίζει στο «902» ένα μεγάλο και ειλικρινές ΕΥΓΕ.

Ομως ας πάμε πίσω σ' αυτό που θέλω να στηρίξω. Υπάρχει και μια άλλη ειδικότητα που χρειάζεται για τη λειτουργία ενός σταθμού και ο «902» πάντα, κατά την προσωπική μου γνώμη, δεν έχει άνθρωπο με τέτοια ειδικότητα. Οταν αποκτήσει, ας του δώσει όποιο τίτλο θέλει. Εγώ, σ' αυτό το κείμενο θα το βαφτίσω «Στρατηγό», για να κάνω πιο απλή τη συνεννόηση μεταξύ μας.

Λοιπόν, όπως ο ακροβάτης πρέπει να έχει γυμνασμένο κορμί, ο τραγουδιστής φωνή και η μπαλαρίνα πόδια, έτσι και ο τηλεοπτικός σταθμός πρέπει απαραίτητα να έχει το «Στρατηγό» του, που θα έχει το γενικό πρόσταγμα. Αυτός θα δημιουργήσει και θα εφαρμόσει το πρόγραμμα. Αυτός θα χρησιμοποιήσει το επιτελείο που υπάρχει και όλες τις εφεδρείες σκηνοθετών, ηθοποιών, συγγραφέων, κτλ. Τις επιμέρους ειδικότητες, δηλαδή. Ο «902» είναι απαραίτητος στο κίνημα και στην πολιτική μας, είναι ένα σπουδαίο μέσο επικοινωνίας με τον κόσμο μας. Δεν πρέπει να μας φύγει από τα χέρια και να γίνει όπλο μόνο της κυβέρνησης, που μαζί με τη φιλική της αντιπολίτευση προσπαθούν να μας κλείσουν όλες τις πόρτες. Ο «902» πρέπει να αναπτυχθεί και να προκόψει. Γι' αυτό είναι απαραίτητος και ο άνθρωπος που θα βρει τρόπους να προσελκύσει πρώτα πρώτα τους δικούς μας ανθρώπους και σιγά σιγά να αποκτήσουμε ένα γενικότερο κοινό. Ενα μελετημένο πρόγραμμα θα έχει περισσότερη ακροαματικότητα και θα φέρει και περισσότερα λεφτά από διαφημίσεις. Ο «902» πρέπει να είναι αυτοσυντήρητος, να βγάζει τα έξοδά του και σιγά σιγά και κέρδος. Μία παρένθεση για ένα παράδειγμα. Στη δεκαετία του '70 η «Κράισλερ», η τρίτη μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία της Αμερικής, μαζί με την «Τζένεραλ Μότορς» και τη «Φορντ» πήγανε για κλείσιμο. Προσέλαβε τον Lee Lacocca να οργανώσει την εταιρία. Σε οκτώ (8) μήνες η «Κράισλερ» ήρθε πρώτη στις πωλήσεις. Αυτό είναι ειδικότητα. Ενα δεύτερο παράδειγμα και τελειώνω με τα παραδείγματα. Δεν υπήρχαν χρήματα για ν' ανέβει ένα έργο που χρειαζόταν για σκηνικό ένα παλάτι Μυκηναϊκής εποχής. Τότε το σκηνικό θα στοίχιζε κάπου δέκα σημερινά εκατομμύρια. Το έκανε ο Τσαρούχης χωρίς κόστος. Μάζεψε παλιά άχρηστα ξύλα, τα κάλυψε με σχισμένα και βαμμένα σεντόνια κι έκανε ένα παλάτι. Ενα παλάτι που κουβαλούσε ολόκληρη ιστορία και όλο το τραγικό μεγαλείο. Χωρίς τον Τσαρούχη (ειδικό) δε θα ανέβαινε το έργο. Αν δεν υπήρχε ο Lee Lacocca (ειδικός), μπορεί η Κράισλερ να είχε κλείσει. Αν ένας από αυτούς τους δύο αναλάμβανε τον «902» μπορεί να αποτύγχανε και να τον έκλεινε. Γιατί αυτό είναι άλλη ειδικότητα. Ο «Στρατηγός» δεν είναι απαραίτητο να είναι κομμουνιστής. Απαραίτητο είναι να δημιουργεί ένα σταθμό επιτυχημένο και φυσικά να πειθαρχεί στη γραμμή του Κόμματος.

Φυσικά αυτός ο ειδικός άνθρωπος πρέπει να πληρωθεί. Από πολλά έως λίγα. Δε θα υπάρξει βέβαια αντίρρηση από μέρους μας αν υπάρξει προσφορά για λίγα ή για καθόλου. Μπορεί να είναι κανένας ξένος κυνηγημένος από τα προδομένα ανατραπέντα σοσιαλιστικά κράτη ή κανένας νεότερος που θα χρησιμοποιήσει τον «902» σαν σκαλοπάτι για να κάνει καριέρα αργότερα στα αστικά κανάλια, όπως ακριβώς μερικοί δημοσιογράφοι που χρησιμοποίησαν το «Ριζοσπάστη» για σκαλοπάτι για να πραγματοποιήσουν το ιδανικό τους... το χρήμα. Τουλάχιστον αυτός θα μας αφήσει ένα πρόγραμμα. Αυτά. Είπα ό,τι μπορούσα να πω μέσα στις μετρημένες λέξεις. Ο «Στρατηγός», τώρα, ας ζυγίσει τις δυνάμεις του και ας δει πώς θα νικήσει τον πάνοπλο αντίπαλο. Ας είμαστε αισιόδοξοι. Εξάλλου και λεφτά απεριόριστα να είχαμε, ούτε τη «Λάμψη» θα ανεβάζαμε, ούτε τα αίματα και το πορνό θα δείχναμε, ούτε θα δείχναμε τον Λαλιώτη και την Αγγελοπούλου στο ελικόπτερο να κοιτάνε τις πλημμύρες και σίγουρα να σκέφτονται: «Κοίτα τι τραβάνε τα ζώα».

Τελειώνοντας, θέλω να πω άλλη μια φορά ΕΥΓΕ σε όλους αυτούς που κράτησαν το σταθμό ζωντανό. Τώρα, σκοπός του «902» πρέπει να πάψει να είναι η επιβίωση, αλλά να γίνει όπλο διαφώτισης και προσέλκυσης νέων οπαδών για το Κόμμα και το ΑΑΔΜ κι αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας άνθρωπος που προσφέρεται να θυσιαστεί γι' αυτό το σκοπό, αλλά μόνο ένας Ειδικός. Πρωτότυπο πρόγραμμα, γοργοί ρυθμοί και μακριά από πλήξη. Η πλήξη σκοτώνει και το δίκιο.

Προχωρούμε με αισιοδοξία και σιγουριά.