ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 5 Ιούλη 2005
Σελ. /40
Οι πρώτες κινήσεις

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι πρώτες κινήσεις στις οποίες άρχισαν να επιδίδονται η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, για τις ερχόμενες εκλογές στην Αυτοδιοίκηση, δείχνουν «πού το πάνε» και «σε τι αποσκοπούν». Από τις συζητήσεις και τις επαφές που γίνονται και από τα όσα βγαίνουν στη δημοσιότητα, αποκαλύπτεται ότι στόχος αυτών των κομμάτων είναι η, πάση θυσία, κατάληψη των νομαρχιακών και δημαρχιακών θώκων, ούτως ώστε να χρησιμοποιηθεί αυτή η εκλογική επιτυχία για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπών και κομματικών επιδιώξεων. Και για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι διατεθειμένα κι έτοιμα να κάνουν κάθε είδους «κολεγιά» και κάθε μορφής «απατεωνιά», ενεργώντας χωρίς πολιτικές αρχές και δίχως ηθικούς φραγμούς.

Αυτό που, πρωτίστως, τα απασχολεί τώρα είναι πώς θα διαμορφώσουν τις κατάλληλες κοινωνικές συνθήκες και πολιτικές προϋποθέσεις για την αποδοχή της τακτικής τους και πώς θα βρεθούν τα κατάλληλα πρόσωπα που θα υλοποιήσουν αποτελεσματικότερα τα σχέδιά τους. Και, βεβαίως, ουδόλως ενδιαφέρονται ν' ανοίξουν τη συζήτηση για τα καυτά λαϊκά προβλήματα και το ρόλο της Αυτοδιοίκησης ως μηχανισμού εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης.

Οπου ακούς «δεν»...

Το ρόλο του «τελάλη» επερχόμενων αντιλαϊκών μέτρων φαίνεται πως έχει αναθέσει η κυβέρνηση Καραμανλή στον υφυπουργό Οικονομικών Π. Δούκα. Ενα ρόλο που και ο ίδιος όχι μόνο δέχεται αλλά και τον παίζει αρκετά καλά, για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει.

Πρώτη φορά, που έπαιξε αυτό το ρόλο ο Π. Δούκας, ήταν φέτος την άνοιξη οπότε προανήγγειλε τη λήψη συμπληρωματικών φοροεισπρακτικών μέτρων, τα οποία συζητούσε στις Βρυξέλλες με τα αρμόδια όργανα της ΕΕ ο πολιτικός του προϊστάμενος, Γ. Αλογοσκούφης. Η διάψευση που έσπευσε να κάνει η κυβέρνηση διά των αρμοδίων εκπροσώπων της - ότι δηλαδή «δεν υπάρχει θέμα επιβολής νέων φόρων» - αποδείχτηκε κάλπικη καθώς ένα μήνα μετά ανακοινώθηκε η πρώτη δέσμη φοροεισπρακτικών μέτρων (αύξηση συντελεστών ΦΠΑ κατά 1 μονάδα, αύξηση έμμεσων φόρων σε τσιγάρα και ποτά, κλπ.), με πρόσχημα την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων.

Η δεύτερη φορά ήταν προχτές. Οσοι άκουσαν προχτές τον Π. Δούκα - που βρισκόταν με τον πρωθυπουργό στον Εβρο για τα εγκαίνια κατασκευής του ελληνοτουρκικού αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου - να δηλώνει πως «δεν» υπάρχουν σχέδια για την επιβολή νέων φόρων, τους ...έζωσαν τα φίδια, καθώς όταν τα στελέχη της κυβέρνησης της ΝΔ λένε «δεν», εννοούν το αντίθετο. Και αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από την επιβολή της πρώτης δέσμης φοροεισπρακτικών μέτρων που οι κυβερνώντες διέψευδαν όσο και από την υπερψήφιση των αντιασφαλιστικών διατάξεων για τους απασχολούμενους στις τράπεζες, σε πείσμα των διαβεβαιώσεων του ίδιου του Κ. Καραμανλή ότι «δεν» αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι ασφαλιστικές εισφορές και δε μειώνονται οι συντάξεις.

Μετά τη σιωπή, ο βρόντος της... φούσκας

Τον... ακτιβισμό της «Γκρίνπις» ζήλεψε η πλειοψηφία της διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας, που προειδοποίησε χτες την κυβέρνηση ότι... ενδέχεται να στήσει μπλόκα στον Ισθμό της Κορίνθου, στα Τέμπη και στη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου στις 13 του Ιούλη, αντιδρώντας στο νομοσχέδιο για την απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων. Η τελική απόφαση θα ληφθεί ωστόσο την ερχόμενη Κυριακή. Προς το παρόν, «το φίδι από την τρύπα» θα το βγάλουν οι εργαζόμενοι μαζί με τους μικρούς ΕΒΕ που κλείνουν τα μαγαζιά τους, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των αγωνιστικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΓΣΕΒΕΕ υπονόμευσε την αυριανή κινητοποίηση εργαζομένων - ΕΒΕ, προγραμματίζοντας για τις 11 το πρωί... εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή με τη συμμετοχή συνδικαλιστών από τις διοικήσεις των Ομοσπονδιών μελών της! Αφού έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να αδρανοποιήσει το κίνημα των ΕΒΕ, προκειμένου τώρα να μην πληρώσει γι' αυτό, προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις. Οι αγώνες όμως δεν είναι υπόθεση των συμβιβασμένων ηγεσιών, αλλά της συνειδητοποιημένης βάσης. Και οι μορφές πάλης δεν καθορίζονται για να μπορεί μετά ο εμπνευστής τους να κορδώνεται, αλλά για να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικές...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η Ιστορία δεν είναι μία

To θέμα της Ιστορίας (πώς γράφεται και από ποιον) επανέρχεται τα τελευταία χρόνια με χαρακτηριστική συχνότητα. Κοινός τόπος όλων των προσπαθειών για την «αναθεώρησή» της είναι η εξαφάνιση ή η διαστρέβλωση ενός κρίσιμου κεφαλαίου της σύγχρονης Ιστορίας. Εκείνου όπου καταγράφεται η δύναμη των λαών και οι δυνατότητές τους να αλλάξουν τη μοίρα τους, να καταλύσουν το εκμεταλλευτικό, καπιταλιστικό καθεστώς, να οικοδομήσουν μιαν άλλη κοινωνία, τη σοσιαλιστική.

Το είδαμε να συμβαίνει με ιδιαίτερη ένταση πριν από μερικούς μήνες με αφορμή την 60ή επέτειο από τη νίκη των λαών κατά του φασισμού. Το είδαμε στις λυσσώδεις προσπάθειες όχι μόνο να υποβαθμιστεί, αλλά και να εξαφανιστεί ακόμη ο καταλυτικός ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης στην τελική, νικηφόρα, έκβαση του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Αρθρογράφος σε κυριακάτικη εφημερίδα, σε μιαν άλλη εκδοχή της ίδιας προσπάθειας, εξέφραζε τη «λύπη» του για την έλλειψη μιας και μόνο μιας Ιστορίας, η οποία να διδάσκεται στα σχολεία και να είναι «κοινή» για όλους τους Ελληνες. Για να υπογραμμίσει την έλλειψη αυτής της «κοινής Ιστορίας», εγκαλεί όσους υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι γιορτές μίσους στο Γράμμο, στο Βίτσι και σε άλλες περιοχές, όσους επιμένουν να θυμούνται ότι ο στρατηγός Γρίβας δεν ήταν μόνο ηγέτης της ΕΟΚΑ, αλλά και επικεφαλής της προδοτικής οργάνωσης Χ, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, κ.ά.

Φυσικά, οι συγκεκριμένες αναφορές «φωτογραφίζουν» το ΚΚΕ, το οποίο και, κατά την άποψη του αρθρογράφου, ευθύνεται για το ότι δεν υπάρχει στη χώρα μας μια «κοινή καταγεγραμμένη Ιστορία». Είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που εμποδίζει την κατάργηση των «διαχωριστικών γραμμών»...

Ιστορία «επίσημη» υπάρχει και διδάσκεται στα σχολεία επί δεκαετίες. Είναι η Ιστορία των «νικητών». Οπως και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, έτσι και στη χώρα μας η άρχουσα τάξη και οι ιστοριογράφοι της, πιστεύοντας πως ήρθε η ώρα τους, επιχειρούν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη των λαών κάθε περιστατικό, κάθε γεγονός, κάθε εξέλιξη που αμφισβητεί ότι η κοινωνική εξέλιξη τελείωσε, ότι ήρθε το «τέλος της Ιστορίας».

Το πρόβλημα του αρθρογράφου, όπως και όσων άλλων θέλουν να «γράψουν» τη μία, «κοινή Ιστορία», βρίσκεται στη ζωντανή ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού. Εκεί όπου είναι καταγραμμένη η «άλλη Ιστορία», η Ιστορία των λαϊκών αγώνων, του εξεγερτικού πνεύματος που εκδηλώνεται στον ξεσηκωμό του 1821, στους ταξικούς αγώνες, στην Εθνική Αντίσταση, στον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού, στον αγώνα για τη Δημοκρατία, στο Πολυτεχνείο, στα χρόνια που ακολούθησαν...

Και το ΚΚΕ, στους καιρούς που ζούμε, θα είναι η «κιβωτός» αυτής της Ιστορίας για να την κρατήσει ζωντανή μέχρι την τελική της δικαίωση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ