Στις λεγόμενες ευέλικτες μορφές εργασίας και στη «μαύρη» εργασία (εκεί που η εργαζόμενη ούτε καν δεν αναφέρεται ως τέτοια, αλλά ως απασχολήσιμη), το ποσοστό των γυναικών φτάνει μέχρι 70%.

Και έχει μια «λογική» εξήγηση:

Η έλλειψη κοινωνικής πολιτικής αναγκάζει τις γυναίκες να προτιμούν τέτοιες μορφές απασχόλησης.

Μπορούν λοιπόν να τσοντάρουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό και παράλληλα να έχουν και το χρόνο για τη φροντίδα των παιδιών, του σπιτιού ή των ηλικιωμένων και ανήμπορων της οικογένειας. Νιώθουν πολύ τυχερές που βρήκαν δουλιά, έστω και για 2 ώρες την ημέρα. Αλλωστε δεν έχουν καν χρόνο να σκεφτούν αν υπάρχει εκμετάλλευση ή όχι κι αν πρέπει να αντιδράσουν και να διεκδικήσουν. Γιατί αν πεις ότι μένει κανένα μισάωρο το βράδυ για ξεκούραση, τότε ανοίγουν την ΤV και εκεί έρχεται το τελικό χτύπημα της αποβλάκωσης.

Ας θυμηθούμε ότι η ΕΕ, το κεφάλαιο δηλαδή, στο όνομα της ισότητας των δύο φύλων έχει καταργήσει την απαγόρευση της νυχτερικής εργασίας των γυναικών.

Τώρα στο όνομα της ισότητας δίνει εντολή να ανέβουν τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών και να εξισωθούν με των αντρών.

Πόσο ίσα είναι τώρα τα δύο φύλα;

Ας μας απαντήσουν.

Θα έχουν φροντίσει κάποιοι άλλοι για τις άλλες υποχρεώσεις που έχει όταν τελειώνει το ωράριό της;

Και δεν εννοούμε εδώ το σύντροφό της. Εννοούμε την πολιτεία και τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στους εργαζόμενους.

Θα έχουν φροντίσει όταν αρρωστήσει να μην ξοδέψει στα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα, ό,τι οικονομίες έκανε μια ολόκληρη ζωή για να γίνει καλά;

Θα έχουν φροντίσει να μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια, χωρίς να γίνεται βάρος στα παιδιά της, όταν θα φύγει με σύνταξη;

Επειδή η πραγματικότητα είναι διαφορετική και σκληρή, εμείς πρέπει να την αλλάξουμε, μαζί με την εργατική τάξη και την πρωτοπορία της, το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Απαιτούν: 1. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άνδρες και 55 για τις γυναίκες. Οι εργαζόμενοι είναι οι παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και έχουν δικαίωμα να απαιτούν όσα τους αναλογούν, και τους αναλογούν πολλά.

2. Διατήρηση της 5ετούς διαφοράς στη συνταξιοδότηση ως ελάχιστο αντιστάθμισμα στην ανισότιμη θέση τους στην κοινωνία.

3. Κοινωνική ασφάλιση δημόσια, καθολική και υποχρεωτική για όλο το λαό με παροχές υψηλού επιπέδου για όλους και όλες.

4. Δημόσια και δωρεάν σύστημα Υγείας, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για όλους, χωρίς διακρίσεις.

Καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα δεν πρέπει να υπάρχει στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας.

5. Αύξηση των μισθών και των συντάξεων.

6. Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανασφάλιστων γυναικών με ουσιαστικό έλεγχο για τις συνθήκες ασφάλισης και εργασίας.

7. Κάλυψη των ανέργων γυναικών για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη και επίδομα για όσο διαρκεί η ανεργία.

Αν δεν αντιδράσουμε οι γυναίκες και δε συντονιστούμε με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ισχυροποιώντας το λαϊκό μέτωπο, τότε είμαστε άξιες της τύχης μας. Και καλά της δικής μας, αλλά δε μας χρωστούν τίποτε οι επόμενες γενιές. Εχουμε υποχρέωση λοιπόν να το κάνουμε. Οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές θα μπούμε μπροστά.

Ο δρόμος είναι ένας, του κοινού αγώνα, της διεκδίκησης, της υπεράσπισης των συμφερόντων μας, της εργατικής τάξης και του λαού.

Στο τέλος του δρόμου θα είναι το ξέφωτο. Δεν έχουμε, παρά να το τολμήσουμε.