Την αντίθεση του ΚΚΕ στην κατάργηση του βουλευτικού ακαταδίωκτου επεσήμανε χτες σε τοποθέτησή του στη Βουλή ο Γιάννης Γκιόκας, βουλευτής του Κόμματος, με αφορμή την πρόταση για άρση ασυλίας της Ζ. Κωνσταντοπούλου, στη διένεξή της με τον δήμαρχο Βόλου Αχ. Μπέο.

Συγκεκριμένα, ο Γ. Γκιόκας ανέδειξε ότι είναι λάθος να συγχέεται η βουλευτική με την υπουργική ασυλία - πρόκειται για νομικά, πολιτικά και συνταγματικά εσφαλμένη προσέγγιση. Εξήγησε ότι δεν υπάρχει βουλευτική ασυλία: Υπάρχει από τη μια πλευρά το βουλευτικό ακαταδίωκτο, που ισχύει και είναι δημοκρατική κατάκτηση, και από την άλλη ο απαράδεκτος νόμος περί ευθύνης υπουργών, που πρέπει να καταργηθεί, γιατί οδηγεί σε αμνήστευση υπουργών.

Επειδή υπάρχουν βουλευτές που υπερασπίζονται λαϊκά και εργατικά δικαιώματα, όπως σε μια απεργία ή στην παρεμπόδιση ενός πλειστηριασμού, το βουλευτικό ακαταδίωκτο είναι απαραίτητο να ισχύει, αλλιώς οι βουλευτές σε αυτές τις περιπτώσεις θα ήταν υπό την απειλή διώξεων, φυλακίσεων κ.λπ., τόνισε.

Πρόσθεσε δε ότι ακόμα κι αν κάποτε γινόταν κατάχρηση της βουλευτικής ασυλίας, τώρα πλέον έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, να αίρεται το βουλευτικό ακαταδίωκτο σε περιπτώσεις που είναι καραμπινάτα πολιτικές υποθέσεις. Η θέση που λέει ότι πρέπει συνταγματικά να καταργηθεί το βουλευτικό ακαταδίωκτο είναι αντιδραστική - την πρωτοέφερε ως πρόταση η Χρυσή Αυγή και την επανέφερε ο Στ. Κασσελάκης - γιατί υπονομεύει μια δημοκρατική κατάκτηση, είπε.

Οσον αφορά την υπόθεση της Ζ. Κωνσταντοπούλου, διευκρίνισε ότι το ΚΚΕ θα ψηφίσει κατά της άρσης ασυλίας, από θέση αρχής, γιατί θεωρεί ότι είναι υποθέσεις που έχουν πολιτικά χαρακτηριστικά, πολιτικές προεκτάσεις και πολιτικές σκοπιμότητες.

Ιδιαίτερα για τη συγκεκριμένη υπόθεση συμπλήρωσε ότι είναι γνωστή η κατάσταση που επικρατεί στον δήμο Βόλου, από το καθεστώς που έχει επιβάλει η αντιλαϊκή δημοτική αρχή του Μπέου, της οποίας θύμα υπήρξε και δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που δέχτηκε επίθεση από σεσημασμένο δημοτικό σύμβουλο της πλειοψηφίας.

Στην πρωτεύουσα του Λιβάνου Βηρυτό μεταβαίνει σήμερα ο Κυρ. Μητσοτάκης, σε άλλη μια ευρωατλαντική αποστολή ενώ η κατάσταση σε όλη τη Μέση Ανατολή θυμίζει κινούμενη άμμο.

Σύμφωνα με το Μαξίμου, στις συζητήσεις που θα έχει με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου Νατζίμπ Μικάτι και τον πρόεδρο της Βουλής, Ναμπίχ Μπέρι, ο Κυρ. Μητσοτάκης θα επαναλάβει «την ετοιμότητα της Ελλάδας να συνδράμει στην ενίσχυση των κρατικών δομών του Λιβάνου, ανάμεσά τους και των Ενόπλων Δυνάμεων, που παίζουν κρίσιμο ρόλο στην εφαρμογή της εκεχειρίας», απέναντι και στη δράση της Χεζμπολάχ.

Δείχνοντας τις πραγματικές προθέσεις και τους στόχους της, η κυβέρνηση έφτασε προ ημερών στο σημείο να καταδικάζει απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για διεθνές ένταλμα σύλληψης του Μπέντζαμιν Νετανιάχου αλλά και του πρώην υπουργού Αμυνας του Ισραήλ Γιόαβ Γκάλαντ. Χαρακτηριστικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης είπε ότι πρόκειται για «λανθασμένη απόφαση».

Θυμίζουμε επίσης ότι στο πλαίσιο της επιχείρησης UNIFIL η φρεγάτα «Ναβαρίνον» πλέει ακριβώς στα ανοιχτά του Λιβάνου, υπηρετώντας τον συνολικότερο ευρωατλαντικό σχεδιασμό που βάζει φωτιά στην περιοχή.

Ενδεικτικά της απόφασης της κυβέρνησης να εμπλέξει τη χώρα ακόμα πιο βαθιά στα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, κόντρα σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ήταν και όσα είπε ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας προχθές, σε φόρουμ στην Ουάσιγκτον.

«Αν δείτε για παράδειγμα την Αλεξανδρούπολη, η οποία είναι κύριο λιμάνι του ΝΑΤΟ στη Βορειοανατολική Ελλάδα, η απόστασή της από την Οδησσό είναι μόνο 500 χιλιόμετρα», τόνισε, ενώ και «η απόστασή μας από τη Γάζα είναι λίγο μεγαλύτερη, όπως και από τον Λίβανο». Ωστόσο «το τελευταίο πράγμα που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε είναι να συμφωνήσουμε σε οποιονδήποτε κατευνασμό» απέναντι στη Ρωσία και στους μαχητές της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, επέμεινε, προϊδεάζοντας για παραπέρα εμπλοκή σε δύο συγκρούσεις που συγκλονίζουν τον πλανήτη.

Στο ίδιο πνεύμα, υπογράμμισε ότι «σε αυτό που πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, και είμαστε έτοιμοι να εκτελέσουμε το καθήκον μας, εμείς ως χώρες της πρώτης γραμμής, είναι να υποστηρίξουμε τους κανόνες που βασίζονται στη διεθνή τάξη», οι οποίοι όμως κόβονται και ράβονται ανάλογα με το τι συμφέρει τα σχέδια του κεφαλαίου.

Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνοντας την ένταση των ανταγωνισμών είπε ότι «ζούμε σε μια εποχή που η ειρήνη δεν είναι δεδομένη. Και αν δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε (...) δεν θα επιβιώσουμε (...) Εισήλθαμε στον 21ο αιώνα πιστεύοντας ότι εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα ζήσουν σε περίοδο ειρήνης και ευμάρειας. Είναι προφανές ότι αυτό δεν συμβαίνει».

Σε αυτό το φόντο υπεραμύνθηκε της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών, τασσόμενος - όπως και ο Κυρ. Μητσοτάκης - υπέρ της χαλάρωσης των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ για αγορές όπλων, την ώρα που τους τηρούν στο ακέραιο και απορρίπτουν την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών σε Υγεία, Παιδεία κ.α.

Τέλος, χθες ανακοινώθηκε ότι το διάστημα 8 με 10 Δεκέμβρη η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στο Ισραήλ, όπου μεταξύ άλλων θα έχει συνομιλίες με την ομόλογό της Sharren Haskel και τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, Eden Bar-Tal. Θα μεταβεί επίσης στη Ραμάλα, όπου θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό της Παλαιστινιακής Αρχής, Μοχάμεντ Μουσταφά.

Στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, που συνέρχεται στη Μάλτα, μετέχει ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης.

Κύριες θεματικές της Συνόδου είναι οι εξελίξεις στην Ουκρανία και ο ρόλος του ΟΑΣΕ στη λεγόμενη «ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας». Ωστόσο οι εργασίες της Συνόδου αγγίζουν και τα Ελληνοτουρκικά, καθώς, σε συνέχεια των παζαριών και των προσπαθειών για συνεννοήσεις πάνω σε σχέδια του ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου για τα μερτικά της καπιταλιστικής «λείας» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, οι κυβερνήσεις των δύο χωρών συγκρότησαν και προώθησαν ένα είδος κοινής διπλής υποψηφιότητας:

Η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει τον Τούρκο διπλωμάτη Φεριντούν Σινιρλίογλου για τη θέση του γγ του ΟΑΣΕ, η δε Τουρκία την υποψηφιότητα της νομικού Μάνιας Τελαλιάν για τη θέση της επικεφαλής του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού (επισήμως ασχολείται με την ακεραιότητα στη διεξαγωγή εκλογών, την εμπέδωση δημοκρατικών θεσμών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την προστασία ευάλωτων ομάδων και μειονοτήτων και την άρση των ανισοτήτων).