«Ουσιαστικά αυτή η κυβέρνηση ασχολείται με τα προβλήματα του ελληνικού λαού εδώ και τέσσερις μήνες»!, είπε ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, μιλώντας στη διοίκηση του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αθήνας, στη συνεδρίαση στην οποία προσκλήθηκε, προκειμένου να ακούσει τα προβλήματα των ΕΒΕ και να μιλήσει για τις λύσεις τους. Ηταν ένας ρητορικός ελιγμός - απάντηση στο επίσης ρητορικό ερώτημα «γιατί δε λύνει η κυβέρνηση όλα τα προβλήματα των μικρομεσαίων». Και πώς να ασχοληθεί η κυβέρνηση με τα προβλήματα του ελληνικού λαού, αφού ασχολείται με το πώς ο ελληνικός λαός δε θα γίνει πρόβλημα γι' αυτήν και το μεγάλο κεφάλαιο;

Στη συγκεκριμένη εκδήλωση, του μεγαλύτερου Επιμελητηρίου της χώρας με 135.000 μέλη, στην πλειοψηφία τους μικρές επιχειρήσεις, καταστήματα και επαγγελματίες, το επίμαχο θέμα ήταν το ωράριο των καταστημάτων και οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση. Και ήταν αρκετές οι σχετικές ερωτήσεις που δέχτηκε ο υπουργός, παρ' όλο που το συνδικαλιστικό κοινό ήταν αρκετά φιλόξενο. Ισως γι' αυτό το λόγο κατόρθωσε στο τέλος να μην απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα. Στις περίπου δύο ώρες που παραβρέθηκε στο Επιμελητήριο, κατόρθωσε να μιλήσει ακόμη και για θέματα Παιδείας, όχι όμως και να απαντήσει στις ερωτήσεις για το ωράριο. Η πρόεδρος του Επιμελητηρίου Σ. Οικονομάκου, παρουσιάζοντας τον υπουργό εξέφρασε «μεγάλη ικανοποίηση» για το νομοσχέδιο περί των αδειοδοτήσεων των μεταποιητικών επιχειρήσεων και δήλωσε κατηγορηματικά «ξέρουμε ότι αγωνίζεστε για τα προβλήματά μας». Ωστόσο επισήμανε: «Δε θέλουμε καμιά μετακίνηση στο ωράριο. Δε θέλουμε διεύρυνση, τα μέλη μας δεν μπορούν να ανταποκριθούν στον ανταγωνισμό από τα πολυκαταστήματα»!

Η απάντηση του υπουργού σε αυτό το σχόλιο ήταν αποκαλυπτική, αφού έδειξε ότι τα σχέδιά της δεν υπηρετούν τους εργαζόμενους, τους μικρούς ΕΒΕ και τους καταναλωτές.

• «Αρχή μας είναι ότι δε θα σας αιφνιδιάσουμε ποτέ, θα προηγηθεί εξαντλητικός διάλογος, όλα θα γίνουν σε συνεννόηση μαζί σας», επισήμανε ο υπουργός. Ωστόσο, το ζήτημα των αλλαγών στο ωράριο προέκυψε μετά από παρέμβαση των εκπροσώπων των πολυκαταστημάτων, των μεγαλεμπόρων και των σούπερ μάρκετ. Το διατύπωσε εύστοχα ένα από τα μέλη της διοίκησης του Επιμελητηρίου, λέγοντας ότι η αγορά - εκτός από τους παραπάνω - δε ζήτησε παρέμβαση στο ωράριο. Εξάλλου, ο υφυπουργός Γ. Παπαθανασίου μίλησε για επέκταση μιας ώρας και δυνατότητα περαιτέρω διεύρυνσης από τους νομάρχες! Ενας άλλος συνδικαλιστής ζήτησε λεπτομέρειες γύρω από την κυβερνητική πρόταση, αλλά ο υπουργός δεν επεκτάθηκε στο θέμα.
• «Συμφωνείτε να είμαστε μέλος της ΕΕ εδώ και 25 χρόνια και η χώρα μας να έχει τόσα ωράρια όσα και οι νομοί μας»; Το πόσο και πόσοι συμφωνούν με την ένταξη στην ΕΕ είναι μια άλλη υπόθεση. Αλλά ότι η συμφωνία στο ένα συνεπάγεται και το άλλο δεν είναι καθόλου δεδομένο. Πρώτα πρώτα, επειδή η λογική του «έτσι κάνουν οι άλλοι» είναι και απόλυτη και άσχετη. Υστερα, επειδή τα διαφορετικά ωράρια ανά νομό υπακούουν στις τοπικές ιδιαιτερότητες, τις οποίες κρίνουν οι καθ' όλα αρμόδιοι για να το κρίνουν, ΕΒΕ. Αλλά και επειδή το «εθνικό ωράριο» που επικαλείται η κυβέρνηση, επίσης, δεν εξασφαλίζει το ενιαίο του ωραρίου, ενώ επιμένει αδικαιολόγητα στη διεύρυνση των ωρών λειτουργίας. «Επιμένουμε σε ωράριο 52 ωρών, τρία απογεύματα κλειστά και Κυριακή αργία», επισήμανε αργότερα ένας από τους συνδικαλιστές, αλλά η παρατήρησή του δε σχολιάστηκε από τον υπουργό.
• «Περιμένουμε 20 - 25 εκατομμύρια πολίτες άλλων χωρών, πώς θα γίνει αυτό με 54 ωράρια»; Η άποψη ότι ο τουρισμός είναι η «βαριά βιομηχανία» της χώρας είναι κοινή σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αλλά, όπως είπε μια συνδικαλίστρια, «έχουμε γίνει αποδέκτες παραπόνων από όλη την Ελλάδα. Ο τζίρος είναι μειωμένος και οι ώρες αρκετές. Εάν θέλετε να δημιουργήσετε εμπορικό τουρισμό να το κάνετε και τότε να δούμε εάν χρειάζονται κι άλλες ώρες. Με το ωράριο που εφαρμόσαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες κάποιοι είχαν μεγάλη κίνηση, αλλά για τους περισσότερους ήταν μια από τις χειρότερες περιόδους».
• «Τέσσερα εκατομμύρια καταναλωτές που εργάζονται τις ίδιες ώρες που λειτουργούν τα καταστήματά σας δεν είναι εν δυνάμει πελάτες σας». Θα μπορούσε να πει κανείς ότι με τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις οι εργαζόμενοι θα χρειάζονται σε λίγο 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων, για να μπορέσουν να καλύψουν τις αγοραστικές ανάγκες τους. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή, σε ολόκληρη την Ελλάδα ο πληθυσμός κατορθώνει να τροφοδοτείται με αγαθά - με τους οικονομικούς περιορισμούς της λιτότητας - δείχνει ότι διαθέτει την ικανότητα να επιβιώσει ακόμη και με το ωράριο των ...75 ωρών! Ωστόσο, η συγκεκριμένη φράση δείχνει ότι η κυβέρνηση προτάσσει το «εθνικό ωράριο», όταν μοναδική της επιδίωξη είναι η περαιτέρω διεύρυνση του ωραρίου.
• «Δεν είναι δυνατόν κάποιος να θέλει να δουλέψει και να μην μπορεί». Με δεδομένο ότι μέχρι σήμερα το ωράριο τοπικά καθοριζόταν από την πλειοψηφία των μικρών ΕΒΕ και η κυβέρνηση αντιτίθεται σε αυτό, ο «κάποιος» δεν είναι ένας από αυτούς. Είναι τα πολυκαταστήματα, τα μεγάλα σούπερ μάρκετ και οι πολυεθνικές, που έχουν τη δυνατότητα σε συνδυασμό με τις «ελαστικές» σχέσεις εργασίας να λειτουργούν όλο το 24ωρο, 7 μέρες τη βδομάδα. Και αυτή η φράση είναι αποκαλυπτική για τις διαθέσεις της κυβέρνησης για απελευθέρωση του ωραρίου. Γι' αυτό και ένας από τους συνδικαλιστές επισήμανε στη συνέχεια ότι «ήδη γίνεται πράξη ο αθέμιτος ανταγωνισμός στα στάδια, δεν μπορούμε να δουλεύουμε όλο το 24ωρο» και ένας ακόμη παρατήρησε ότι «με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλα γίνονται για τα πολυκαταστήματα».
• «Το πλαίσιο που θέτουμε θα είναι υπέρ των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων, υπέρ των εργαζομένων και υπέρ των καταναλωτών». Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα τέτοιον σκοπό. Η δεδομένη συρρίκνωση των μικρών εμπορικών καταστημάτων που απασχολούν και την πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου, όπως τόνισε ένας ακόμη συνδικαλιστής, θα δημιουργήσει νέες στρατιές ανέργων. Η μειονεκτική θέση των ΜΜΕ απέναντι στα μεγαθήρια στο θέμα των ωρών λειτουργίας ομολογείται από όλους. Οι ίδιοι οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν σοβαρά εισοδηματικά προβλήματα και αυτός είναι ο κύριος λόγος που οι «μικροί» της αγοράς βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται.

Οι συνδικαλιστές του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου έθεσαν και άλλα θέματα στον υπουργό. Προτίμησε στο τέλος να επικεντρωθεί σε αυτά, στα 20 λεπτά που έμειναν για να απαντήσει σε ερωτήσεις και παρατηρήσεις. Εφτασε στο σημείο να αναπτύξει έντονα το θέμα της Παιδείας, να μιλήσει για «βιομηχανία» και την ανάγκη να μείνουν στη χώρα τα χρήματα που δαπανώνται για να σπουδάσουν στο εξωτερικό Ελληνες φοιτητές. Αλλά και για την ανάγκη προσέλκυσης φοιτητών και από άλλες χώρες, αρκεί να σταματήσει «η αγκύλωση της άρνησης των μη κρατικών πανεπιστημίων». Για το ωράριο, έκανε μόνο μια εξαίρεση: Απαντώντας στο σχόλιο συνδικαλιστή ότι προωθείται η απελευθέρωση του ωραρίου, επανέλαβε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει κάτι τέτοιο, γιατί «η απελευθέρωση είναι ασυδοσία». Από την άλλη όμως... «δεν είναι δυνατόν κάποιος να θέλει να δουλέψει και να μην μπορεί».