ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενα σκάνδαλο ξεπουλήματος...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο «Ριζοσπάστης» είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε κάθε μορφής, νόμιμο ή παράνομο, τζόγο, όπως και στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, και η στήλη πολλές φορές έχει σχολιάσει ανάλογα τα - δυστυχώς - πολυάριθμα παρόμοια φαινόμενα. Το γεγονός αυτό, όμως, δε μας εμποδίζει στο παραμικρό, να σημειώσουμε το εξελισσόμενο, τον καιρό αυτό, σκάνδαλο ξεπουλήματος (49% των μετοχών) του καζίνο της Πάρνηθας.

Σύμφωνα με όσα εκτιμούν οι ειδικοί, τα κέρδη του προαναφερόμενου καζίνο, μόνον για το 2001, θα φτάσουν ή και θα ξεπεράσουν τα 21 δισ. δραχμές. Και αυτό, παρά το γεγονός της υπολειτουργίας του. Αρκεί να σκεφθείτε, ότι το καζίνο Λουτρακίου έχει υπερδιπλάσιους πελάτες απ' αυτό της Πάρνηθας. Ερχεται, λοιπόν, η κυβέρνηση και ξεπουλά το καζίνο Πάρνηθας αντί 31,3 δισ. δραχμών. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο όποιος «αετονύχης» αγοραστής θα βγάλει το ποσό της «εξαγοράς» σε τρία το πολύ χρόνια υποβαθμισμένης λειτουργίας ή σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα, εάν το καζίνο λειτουργήσει κανονικά. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση προσφέρει δώρο το καζίνο Πάρνηθας, αντί ενός ...συμβολικού τιμήματος. Ετσι, για τα συμβολαιογραφικά έξοδα...

... και οι πολύμορφες συνέπειές του

Και κάτι ακόμη, εξίσου αποκαλυπτικό: Στο εξευτελιστικό τίμημα των 31,3 δισ. δραχμών συμπεριλαμβάνονται, εκτός του καζίνο, τα δύο ξενοδοχεία, το τελεφερίκ και η «εκμετάλλευση» του εθνικού δρυμού! Ηδη, ο «αγοραστής» (κοινοπραξία «Hyatt» - Ελληνική Τεχνοδομική) ανακοίνωσε, ότι θα προχωρήσει σε αναμόρφωση των υπαρχουσών εγκαταστάσεων -ώστε να βγάλει σε λιγότερο από ένα χρόνο τα «ψίχουλα», που έδωσε ως «τίμημα»- με στόχο να δημιουργήσει «υπερπολυτελές κέντρο φιλοξενίας και αναψυχής». Κι όπως εκτιμάται, περίπου 3.000 στρεμμάτων δάσους θα καταστραφούν, προκειμένου να γίνουν γήπεδα, κέντρα υδροθεραπείας, χώροι ιππασίας κλπ, κλπ.

Με άλλα λόγια, η πολιτική της κυβέρνησης, όπου τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό της «ανάπτυξης», αποκαλύπτεται σε όλη της τη... μεγαλοπρέπεια. Και βάζουμε τα εισαγωγικά, γιατί πρόκειται για μια καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία είναι πλήρως υποταγμένη στην αύξηση και συσσώρευση των κεφαλαιοκρατικών κερδών, βάζοντας στο περιθώριο τις όποιες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού και καταστρέφοντας το ήδη υποβαθμισμένο περιβάλλον.

Πολυεθνικός ανταγωνισμός

Πολλά, πάρα πολλά τα δισεκατομμύρια δολάρια που τζιράρονται με αφορμή το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Μη νομίζετε, όμως, ότι οι πολυεθνικές - γιατί απ' αυτές προέρχονται τα χρήματα - δίνουν τα τεράστια αυτά ποσά, είτε επειδή αγαπούν το ποδόσφαιρο, είτε για να ευχαριστηθούν τα δισεκατομμύρια των τηλεθεατών. Οπως ομολογούν, δημόσια, οι ίδιοι οι μεγαλομέτοχοι και διευθύνοντες των μονοπωλίων, τα χρήματα αυτά θα επιστρέψουν πολλαπλάσια στα θησαυροφυλάκιά τους. Πώς; Κυρίως, με τη διαφημιστική εκμετάλλευση του Μουντιάλ, των ομάδων, των παικτών, κλπ., κλπ. και την αντίστοιχη προβολή και πώληση των προϊόντων τους. Και, βέβαια, οι σχετικές δυνατότητες και προοπτικές διαφέρουν, ανάλογα με τη θέση που θα πάρει η κάθε ομάδα, την απόδοση του τάδε ή δείνα παίκτη, το βαθμό της προβολής τους, κλπ., κλπ. Ετσι, ο όποιος αθλητικός συναγωνισμός, μεταξύ των ομάδων και των παικτών, μετατρέπεται ουσιαστικά σε σκληρό και αδυσώπητο ανταγωνισμό μεταξύ πολυεθνικών και μονοπωλίων. Και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι στον ανταγωνισμό αυτό υπάρχει ένας και μόνον κανόνας, ο γνωστός και από τη λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς»: Ο θάνατός σου η ζωή μου...

Η σύνταξη

Αποκούμπι

και ελπίδα

στα γεράματα

του εργάτη

και την «τρώει»

κι αυτή η «ακρίδα»

μ' ένα νόμο

σκέτη απάτη!

* * *

Αποκούμπι

ως τα τώρα

και ας ήταν

σκάρτη, λίγη

κι όμως, κοίτα,

η «καμόρα»

πιο πολύ πλέον

την «πνίγει»!

* * *

Δυο δεκάρες

πια την κάνει

τη λειψή

και τη ρημάδα

και στο μέλλον

δε θα φτάνει

ούτε, ναι,

για μια βδομάδα!

* * *

Κι οι εργάτες

σαν γεράζουν

μες τη φτώχεια

όλοι θα ρεύουν,

σηκωθείτε,

μας ρημάζουν,

πάνω, οι λήσταρχοι

μας κλέβουν!

Ο οίστρος

Η μάχη του Ασφαλιστικού

Το αντιασφαλιστικό έκτρωμα βρίσκεται ήδη στη Βουλή. Ο χρόνος άρχισε να μετρά αντίστροφα για τη μεγαλύτερη κατάκτηση της εργατικής τάξης τον αιώνα που πέρασε. Κι αυτή τη στιγμή περισσότερο από κάθε άλλη επισήμανση έχει αξία αυτή που λέει ότι μπορούμε να ανακόψουμε την αντίστροφη μέτρηση, αξιοποιώντας κάθε λεπτό, κάθε στιγμή για την οργάνωση της πάλης, για να δοθεί η μάχη της υπεράσπισης του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος με όρους ταξικού κινήματος, στους δρόμους του αγώνα.

Καμία αυταπάτη. Οι ανατροπές που εισάγονται είναι βαθύτατες. Και - ίσως το πλέον σοβαρό - ανοίγουν το δρόμο για τα πολύ χειρότερα. Η κυβέρνηση, αξιοποιώντας κάθε μέσο που διαθέτει, θέτοντας σε λειτουργία όλους τους μηχανισμούς προπαγάνδας, υποβοηθούμενη από τα συγκροτήματα του Τύπου, την πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επιχειρεί να κάνει το μαύρο άσπρο και επιλέγει το δρόμο της σύγκρουσης με την εργατική τάξη. Αλλωστε η συγκυρία είναι ευνοϊκή γι' αυτήν. Στην κεφαλή της ΓΣΕΕ βρίσκονται οι έμπιστοί της, αυτοί που επέλεξαν να γραφτούν με μαύρα γράμματα στην ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας.

Καμία ψευδαίσθηση. Το νομοσχέδιο δεν παρεκκλίνει στην ουσία του από τις περσινές προτάσεις Γιαννίτση. Η μόνη «ουσιαστική» αλλαγή είναι η μέθοδος που το πλασάρουν για να μην ξεσηκωθούν ως και οι πέτρες. Προβάλλουν κάποιες ψευτορυθμίσεις ως ευνοϊκές για τους εργαζόμενους, όμως κι αυτές ακυρώνονται από την πραγματικότητα των ολοένα και περισσότερο ελαστικών εργασιακών σχέσεων, που καθιστά απαγορευτική για όλο και περισσότερους τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Αποκρύπτουν την ουσία των μέτρων. Οι συντάξεις μειώνονται, τα όρια συνταξιοδότησης αυξάνονται, χτυπιέται το σύνολο των παροχών της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ακόμη περισσότερο, χτυπιέται ο δημόσιος χαρακτήρας του, ενώ ενισχύονται οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες που καραδοκούν στη γωνία για να βάλουν άγριο χέρι στα αποθεματικά των ταμείων και όχι μόνο σ' αυτά.

Δουλιά λοιπόν ως το θάνατο. Σύνταξη - ελεημοσύνη. Παροχές φτώχειας και αθλιότητας. Αυτό το μέλλον σχεδιάζει σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενη από τη ΝΔ, τα διάφορα φερέφωνα και τα στηρίγματά της, όπου κι αν αυτά συναντώνται. Ολα αυτά όταν με τον ιδρώτα των εργαζομένων ο πλούτος αυξάνει και συγκεντρώνεται προκλητικά στα χέρια όλο και λιγότερων. Οταν η τεχνολογία είναι τέτοια που θα επέτρεπε σημαντικά και γενικευμένα μέτρα ανακούφισης των εργαζομένων. Η κυβέρνηση εντείνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Νομοθετεί τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου. «Χορταίνει» την απληστία και την αδηφαγία του, προσφέροντάς του στο πιάτο κατακτήσεις που θεμελιώθηκαν με αίμα.

Το νομοσχέδιο ισοδυναμεί με την κήρυξη πολέμου ενάντια στους εργάτες, τους υπαλλήλους, όλο το λαό. Και πέρα από την ύπαρξη μιας οικτρής μειοψηφίας λιποτακτών και προδοτών - όπως σε κάθε πόλεμο - υπάρχουν πολύ περισσότεροι μαχητές. Κι αυτοί είμαστε χιλιάδες και αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την Κοινωνική Ασφάλιση και να διεκδικήσουμε αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Αποφασισμένοι να δώσουμε τη μάχη από θέσεις ταξικής ενότητας και πάλης και με την αισιοδοξία ότι μπορούμε να νικήσουμε!