ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 7 Ιούλη 2011
Σελ. /28
Ενδοϊμπεριαλιστικές έριδες για τη «χασούρα»

Γρηγοριάδης Κώστας

Ασφαιρα τα πυρά που εξαπολύουν ορισμένοι ηγέτες και αξιωματούχοι της ΕΕ κατά των λεγόμενων διεθνών οίκων αξιολόγησης, δηλαδή των οργάνων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και «θυγατρικών» των μεγαλύτερων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ. Πρώτα απ' όλα γιατί οι κυβερνήσεις και τα διακρατικά όργανα της ΕΕ εδώ και δεκαετίες συνεργάζονται στενά μαζί τους και τους χρησιμοποιούν για να ανοίγουν δρόμους και να υλοποιούν βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, αποδεχόμενες πάντα ως θέσφατα τις αξιολογήσεις των εν λόγω οίκων. Η θέση αυτή δεν άλλαξε ούτε και μετά την αποκάλυψη του ρόλου που έπαιξαν στη χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ και γενικότερα στην εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Με δυο λόγια, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) και οι οίκοι αξιολόγησης είναι στην ίδια όχθη των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και σύμμαχοι στον πόλεμο κατά των λαών. Οι οργισμένες δηλώσεις ιδιαίτερα των Μέρκελ και Σόιμπλε, με τις οποίες ζητούν «να περιοριστεί η επιρροή τους» και «να σπάσει το ολιγοπώλιο» των οίκων αξιολόγησης, πρέπει να αποδοθούν στην άγρια σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών για το ποιος θα «φορτωθεί» τις ζημιές της καπιταλιστικής κρίσης και ποιος θα βγει πιο ενισχυμένος από αυτή. Σημείο «τριβής» αποτελεί αναμφίβολα η συμμετοχή των ιδιωτών στα διάφορα πακέτα διάσωσης κρατών - μελών της Ευρωζώνης, που οι ισχυρότερες χώρες της ΕΕ θέλουν να γίνει με όρους ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ώστε να αποτραπεί μια κατάρρευση του ευρώ. Ομως, την ίδια στιγμή, οι ιδιώτες, δηλαδή οι μονοπωλιακοί όμιλοι, θέλουν να αντλήσουν τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη. Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα πληρώσουν τα σπασμένα αυτής της ενδοϊμπεριαλιστικής διαμάχης και γι' αυτό πρέπει να φροντίσουν να απαλλαγούν από τη δικτατορία των μονοπωλίων.

Ποιοι μιλάνε για ιδεολογική τρομοκρατία...

Πάει πολύ οι «αρχιτέκτονες» της διαρκούς ιδεολογικής τρομοκρατίας και των εκβιαστικών διλημμάτων σε βάρος του λαού να εμφανίζονται ως υπερασπιστές των «δημοκρατικών δικαιωμάτων» και της «ελεύθερης έκφρασης». Πάει πολύ αυτοί που βάζουν σταθερά και ολοένα πιο άγρια το πιστόλι στον κρόταφο του λαού, εκβιάζοντάς τον με τη «μη καταβολή της επόμενης δόσης» και τη χρεοκοπία, να εμφανίζονται ως θεματοφύλακες «της ελευθερίας του δημόσιου λόγου και του διαλόγου». Ο λόγος φυσικά για τον πρωθυπουργό, που με περίσσιο θράσος δε δίστασε, μιλώντας χτες στο υπουργικό συμβούλιο, να κατηγορήσει για ιδεολογική τρομοκρατία το λαό που αντιστέκεται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στρέφει την πάλη του στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. «Οι αποκλεισμοί, η βία, η προσπάθεια ιδεολογικής τρομοκρατίας δεν έχουν θέση στη δημοκρατία, ούτε σε δημόσιους χώρους, ούτε στα πανεπιστήμια, ούτε στο κράτος, ούτε στις πλατείες, ούτε στις γειτονιές, ούτε στα μέσα ενημέρωσης»(!), ισχυρίστηκε ξεδιάντροπα, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα και τοποθετώντας την με το κεφάλι προς τα κάτω, με τη χρησιμοποίηση των στημένων αντιπαραθέσεων σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, πολύ περισσότερο της εκάστοτε προβοκάτσιας στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα από τις όποιες ομάδες παίζουν το συμπληρωματικό ρόλο στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής. Ο λαός όμως γνωρίζει πολύ καλά ότι ιδεολογική τρομοκρατία και καταστολή των αγώνων ασκούν το κράτος, η κυβέρνηση, η τρόικα και τα αστικά ΜΜΕ, ακριβώς για να αναγκάσουν το λαό να σκύψει το κεφάλι και να περάσουν τα φριχτά αντιλαϊκά μέτρα. Και όσο αυτό δεν το καταφέρνουν, τόσο εντείνουν την ιδεολογική τρομοκρατία, αλλά και την καταστολή. Ο πρωθυπουργός δείχνει την αδυναμία αποδοχής της πολιτικής τους από το λαό, όταν ισχυρίζεται ότι «η κοινωνία στηρίζει τις αλλαγές», την ώρα που αναπτύσσονται οι ταξικοί αγώνες.

«Γαλάζια» φούμαρα

Η κοροϊδία πάει σύννεφο από την ηγεσία της ΝΔ, που ενώ από τη μια στηρίζει και υπερψηφίζει τα βάρβαρα και αντιδραστικά μέτρα που περιλαμβάνονταν στο «Μεσοπρόθεσμο» και στον εφαρμοστικό νόμο, από την άλλη και εκ των υστέρων «κλαίγεται» γιατί η κυβέρνηση την εξαπάτησε και πέρασε πιο «σκληρά» μέτρα στο επικαιροποιημένο μνημόνιο που υπέγραψε με την τρόικα. Προχτές «ζήτησε εξηγήσεις» από τον υπουργό Οικονομικών γιατί υπάρχει η λέξη «απόλυση» για τους εργαζόμενους που θα μπουν σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Χτες, επίσης, «ζήτησε εξηγήσεις» από τον ίδιο υπουργό γιατί στο κείμενο που υπέγραψε η κυβέρνηση και η τρόικα προβλέπεται «μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης για κύριες συντάξεις του ΟΓΑ και άλλων ασφαλιστικών ταμείων». Πού βρίσκεται όμως η κοροϊδία; Πρώτον, ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει υπερψηφίσει στον εφαρμοστικό νόμο τα άρθρα που περιλαμβάνουν τα συγκεκριμένα μέτρα. Και το άρθρο 37 που αναφέρεται στην εργασιακή εφεδρεία και γενικότερα τη μείωση των δαπανών στο Δημόσιο και το άρθρο 8 που προβλέπει τη μείωση των συντάξεων. Ακόμα πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι η ΝΔ δε ζητά έστω και τώρα την απόσυρση των παραπάνω αντιλαϊκών μέτρων ούτε φυσικά δεσμεύεται ότι θα τα καταργήσει μόλις πάρει το τιμόνι της εξουσίας. Στην πραγματικότητα προτρέπει την κυβέρνηση να προχωρήσει, αλλά επιχειρεί να διαφοροποιηθεί στα λόγια ακριβώς για να αποφύγει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να διασωθεί ως εφεδρεία του αστικού πολιτικού συστήματος. Ομως, με τα «αντιπολιτευτικά» φούμαρα δεν κοροϊδεύει κανέναν.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ορμητικά στη μάχη

Τη νέα φάση του αντιλαϊκού πολέμου, τη σφοδρότερη κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια σε ολόκληρη την γκάμα της ζωής των εργατών, της κάθε λαϊκής οικογένειας, ξεδιπλώνει μέσα σε αυτό το «καλοκαίρι» το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας. Το «Μεσοπρόθεσμο» μαζί και ο πρώτος από τους εφαρμοστικούς νόμους τους ήταν μόλις το πρώτο σκαλοπάτι, η πολεμική ιαχή της πλουτοκρατίας για όλα όσα έχουν σχεδιάσει, για την ομοβροντία από τα φρέσκα νομοσχέδια, τις άλλες κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις, που εσπευσμένα φέρνουν είτε για ψήφιση στη Βουλή είτε και με άλλες διαδικασίες.

Πέτρα πάνω στην πέτρα δε σκοπεύουν να αφήσουν, υποτάσσοντας τα πάντα στον ενιαίο στρατηγικό στόχο τους, την τόνωση και ενίσχυση των μονοπωλίων μέσα στις σημερινές (και αυριανές) συνθήκες απότομης όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης. Ακόμη και η παραμικρή αμφιβολία και επανάπαυση δεν πρέπει να βρουν θέση στη λαϊκή αντίληψη. Η τέτοια στάση εξ αντικειμένου, από τα ίδια τα πράγματα και την εξέλιξή τους, θα σημάνει το αδυνάτισμα του λαϊκού μετώπου, την παράδοση πολύτιμων θέσεων μάχης στο αντίπαλο μαύρο μέτωπο. Μέσα στον Ιούλη, τα λαϊκά στρώματα θα βρεθούν αντιμέτωπα με τα ήδη ψηφισμένα μέτρα, όπως τη συρρίκνωση μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων. Από το φθινόπωρο θα πέφτουν και τα ψηφισμένα χαράτσια από τις κάθε είδους έκτακτες εισφορές, που μαζί με όλα τα άλλα πάνε αποκλειστικά για τα τρωκτικά του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.

Η νέα συμφωνία τους περιλαμβάνει πληθώρα από νέους «εκτελεστικούς» νόμους, βουνό από ρυθμίσεις για την τόνωση και ενίσχυση των καπιταλιστών. Τον Ιούλη ιδρύουν το Ταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις - μαμούθ, μέσα στο οποίο θα περάσουν «αμετάκλητα» κάθε περιουσιακό στοιχείο. Θωρακίζουν το νομικό οπλοστάσιό τους για την εκχώρηση φιλέτων δημόσιας γης και περιουσίας, βασικών και συγκεντρωμένων κλάδων (ενέργεια, ύδρευση, λιμάνια, δίκτυα και υποδομές κ.ά.). Το Σεπτέμβρη θα έχουν έτοιμα και τα νέα μέτρα για την καρατόμηση των επιδομάτων ανεργίας - που και οι ίδιοι βλέπουν να εκτοξεύεται σε νέα ύψη - του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, των πολυτεκνικών επιδομάτων. Οπου να 'ναι έρχεται και το νομοσχέδιο για τα λουκέτα, τις συγχωνεύσεις και τις μαζικές απολύσεις στο στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Για τις ανάγκες της πλουτοκρατίας, πετάνε στους «πέντε δρόμους» όλους τους συμβασιούχους που ακόμη έχουν απομείνει. Το Σεπτέμβρη σχεδιάζουν να έχουν ξεμπερδέψει και με τις επικουρικές συντάξεις. Για την αποφασιστική στήριξη αυτής της πολιτικής μπάζουν ιδιώτες σε νευραλγικούς τομείς του κράτους που, μαζί με τα επιτελεία της τρόικας, θα στηρίζουν την κυβέρνηση, προκειμένου όλοι μαζί να επιβάλουν τη διά πυρός και σιδήρου απόδοση των κλοπιμαίων στις μερίδες της πλουτοκρατίας. Ούτε και σε αυτά δεν πρόκειται να σταματήσουν. Το ομολογούν και οι ίδιοι μέσα από την πρόσφατη «έκθεση αξιολόγησης» της Κομισιόν, όπου ορθά - κοφτά σημειώνουν ότι κάθε «αστοχία» συνεπάγεται και πρόσθετα «διορθωτικά» μέτρα.

Ο λαός, μέρα με τη μέρα, μάχη με τη μάχη, πρέπει να γίνεται ολοένα και πιο ισχυρός, ικανός, αποφασισμένος. Να συμμετάσχει στην οργάνωση του εργατικού - λαϊκού αγώνα και της λαϊκής συμμαχίας στους χώρους δουλειάς, με κλιμάκωση στις συνοικίες και παντού. Να ανατρέψει το συσχετισμό δυνάμεων και στο πολιτικό επίπεδο με το ΚΚΕ, για τη λαϊκή εξουσία, χωρίς καπιταλιστές και τις κρίσεις τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ