ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεδομένη η «γαλάζια» προθυμία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αυτή τη στιγμή, συνιστά κοινοβουλευτική χούντα». Κι όμως η δήλωση αυτή ανήκει στον στενό συνεργάτη του προέδρου της ΝΔ Δ. Σταμάτη και την έκανε πριν μερικές μέρες (25 Οκτώβρη) σε ραδιοφωνικό σταθμό («Βήμα Fm»), απορρίπτοντας τα - τότε - σενάρια περί συγκυβέρνησης. Είναι προφανές ότι αυτό που ήθελε να υπογραμμίσει ο σύμβουλος του προέδρου της ΝΔ - που ας σημειωθεί ότι είναι ένας από τους τρεις που πήγαν προχτές το βράδυ στο υπουργείο Οικονομικών - είναι ότι δεν υπήρχε καμία λαϊκή νομιμοποίηση για μια τέτοια συγκυβέρνηση και άρα πως ήταν μονόδρομος - ή «εθνική ανάγκη» όπως έλεγε ο πρόεδρος της ΝΔ - να γίνουν εκλογές. Παρόμοιες βαρύγδουπες δηλώσεις έκανε βέβαια και ο ίδιος ο Α. Σαμαράς ακόμα και λίγες ώρες πριν δώσει το «πράσινο φως» για τη μεταβατική κυβέρνηση κοινής αποδοχής, που φυσικά είναι συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όσο και αν η ηγεσία της ΝΔ ορκίζεται για το αντίθετο, επιχειρώντας να διασωθεί όσο μπορεί από τις μάσκες της ψευτοαντιπολίτευσης που φορούσε μέχρι τώρα. Ομως πέρα από τα περί νομιμοποίησης της νέας «συμμαχικής» κυβέρνησης, το σίγουρο είναι ότι η πλουτοκρατία και η ΕΕ ήθελαν να προχωρήσουν στη συγκρότησή της προκειμένου να αυξήσουν τη «δύναμη πυρός» για να περάσουν τα μέτρα που εξοντώνουν το λαό για χάρη της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Σε αυτή τη στρατηγική επιδίωξη πλουτοκρατίας - ΕΕ, η ηγεσία της ΝΔ είχε από την πρώτη στιγμή δηλώσει πρόθυμη και γι' αυτό ο Α. Σαμαράς αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση τον περασμένο Ιούνη. Είναι ευνόητο ότι η προθυμία αυτή θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές, όποτε και αν γίνουν.

Ψέματα και εκβιασμοί...

Ο «Ρ» το έχει αποκαλύψει από την πρώτη στιγμή, αλλά καλό είναι να επανερχόμαστε για να μην ...ξεχνιόμαστε.

Από τα δάνεια της τρόικας, που όλα τα επόμενα χρόνια θα χρυσοπληρώνουν οι εργαζόμενοι, όλα τα ποσά, μέχρι και το τελευταίο ευρώ, πηγαίνουν στις ελληνικές και ξένες τράπεζες που έχουν στη διάθεσή τους ομόλογα του ελληνικού κράτους.

Υπολογίστε και μόνοι σας:

Η τρόικα μέχρι στιγμής έχει εκταμιεύσει, προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνολικά 65 δισεκατομμύρια ευρώ.

Την ίδια περίοδο, η κυβέρνηση έχει πληρώσει προς στους τραπεζίτες τόκους και χρεολύσια που φτάνουν τα 78,8 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αρα, τα 65 δισ. ευρώ του δανείου της τρόικας πήγαν κατευθείαν στα ταμεία των τραπεζών και η κυβέρνηση Παπανδρέου εκτός από αυτά έδωσε ακόμα 13,8 δισ. ευρώ, που άρπαξε από τους εργαζόμενους, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις.

Με δυο λόγια: Η τρόικα με την κυβέρνηση χρηματοδοτούν τους τραπεζίτες και οι εργαζόμενοι αναλαμβάνουν να πληρώσουν το λογαριασμό.

... για τα δάνεια της τρόικας

Βέβαια, τα επίσημα στοιχεία ποτέ δεν εμπόδισαν τα διάφορα «παπαγαλάκια» της αντιδραστικής πολιτικής να την προπαγανδίζουν με ψέματα και να προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, ώστε να εξασφαλίσουν την υποταγή τους. Ετσι, πολύ συχνά λένε ότι αν δεν υπήρχε η τρόικα και τα δάνειά της, τότε δεν θα υπήρχαν χρήματα για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.

Κι όμως, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Για παράδειγμα, στο εννεάμηνο Γενάρη - Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση κατέβαλε προς τους τραπεζίτες 14 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους και 25,7 δισεκατομμύρια για χρεολύσια, συνολικά, δηλαδή, περίπου 40 δισ. ευρώ.

Ε, την ώρα που τα τοκοχρεολύσια ήταν 40 δισ. ευρώ, οι μισθοί και οι συντάξεις ήταν μόλις 16 δισ. ευρώ!!! Αρα μόνο ως ηλίθιο παραμύθι μπορεί να σταθεί το επιχείρημα πως με τα λεφτά της τρόικας πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Ισα ίσα. Η κυβέρνηση τόσους μήνες «κόβει» τις αποδοχές των εργαζομένων για να μπορεί να πληρώνει μεγαλύτερες δόσεις προς τους τραπεζίτες.

«Πρόβα» για πιο επιθετική σύμπραξη

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αποτελεί ποιοτικό βήμα στον τρόπο με τον οποίο η αστική τάξη και τα κόμματά της επιτίθενται ενιαία στους εργαζόμενους και το λαό. Μετά από δεκαετίες μονοκομματικών κυβερνήσεων και δικομματικής εναλλαγής, μέσα από την οποία το αστικό πολιτικό σύστημα εξασφάλιζε τη σταθερότητά του, η συγκυβέρνηση των δύο βασικών πολιτικών εκφραστών της αστικής τάξης στόχο έχει να ισχυροποιήσει το μαύρο μέτωπο ενάντια στο λαό, για να σωθεί η πλουτοκρατία. Δε χωράει αμφιβολία ότι η κολεγιά των δύο, με τη στήριξη των άλλων προθύμων, ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗΣΥ, ΔΗΜΑΡ και Οικολόγων, αποτελεί πρόβα για παγίωση και γενίκευση των συνεργασιών στο μέλλον, με στόχο το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, που θα γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστική.

Η βαθιά καπιταλιστική κρίση, οι ανταγωνισμοί που οξύνονται ακόμα και στο εσωτερικό της αστικής τάξης, οι κλιμακούμενες λαϊκές αντιδράσεις στην κυρίαρχη πολιτική, η σταδιακή απαξίωση στις λαϊκές συνειδήσεις θεσμών του αστικού συστήματος, μεγαλώνουν τις δυσκολίες των αστικών κομμάτων να διαχειριστούν την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, με δεδομένο ότι η όποια ανάκαμψη θα είναι αναιμική και δεν μπορεί να μετριάσει τις αντιλαϊκές συνέπειες της κρίσης. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, που αντικειμενικά δημιουργούν προϋποθέσεις να οξυνθεί η ταξική πάλη, αυτό που οι αστοί βάζουν ως πρωταρχικό ζήτημα είναι η διασφάλιση των γενικών συμφερόντων τους ως τάξη, χωρίς αυτό να εξαλείφει τους επιμέρους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις μεταξύ τους, που ίσως τις παραμερίζουν προσωρινά μπροστά στον κίνδυνο αδυναμίας του αστικού πολιτικού συστήματος να λειτουργεί αποτελεσματικά.

Γι' αυτό θέλουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Πασχίζουν να επιβάλουν τη συναίνεση του λαού στην πολιτική πραγματοποίησης των συμφερόντων τους σε συνθήκες βαθιάς κρίσης. Θέλουν συμπαγές μέτωπο απέναντι στο λαό επειδή φοβούνται τη δύναμή του. Στην Ελλάδα, η ανησυχία τους είναι μεγαλύτερη, επειδή υπάρχει το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα, που πρωτοστατεί στο δυνάμωμα και τη ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής - λαϊκής πάλης. Με τη στρατηγική του συμβάλλει καθοριστικά στο να μπαίνουν εμπόδια στο πέρασμα των αντιλαϊκών μέτρων και, ταυτόχρονα, συσπειρώνει πλατιές λαϊκές μάζες για την ανατροπή της κυρίαρχης εξουσίας και πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αφήσουν ούτε ώρα να πάει χαμένη. Οι δικοί τους αγώνες είναι που ζορίζουν το σύστημα και μεγαλώνουν τα αδιέξοδά του. Συμφέρον του λαού είναι να διευρύνει τα ρήγματα που το κεφάλαιο και τα κόμματά του προσπαθούν να κλείσουν με κυβερνήσεις συνεργασίας, τρομοκρατία και καταστολή. Τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από μια κυβέρνηση που έχει διακηρυγμένο στόχο να περάσει νέα σαρωτικά μέτρα για να σωθεί η πλουτοκρατία με χρεοκοπημένο το λαό. Καμιά ανοχή και στα αναχώματα, που προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το λαό και να μπάσουν την αστική διαχείριση από την πίσω πόρτα, με «προοδευτική» δήθεν διακυβέρνηση. Να βρει το διάολό της και αυτή η κυβέρνηση από το λαό. Να μην μπορέσει να πάρει ούτε ένα μέτρο, να μη σταθεί. Οργάνωση παντού, στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές, στα χωριά, λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση με το ΚΚΕ για να δείξει ο λαός τη δύναμή του, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.