ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα κρίσιμα ερωτήματα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλοί και διάφοροι λένε και γράφουν, τον καιρό αυτό, για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του επόμενου χρόνου, την αναγκαία κατά τη γνώμη τους συνεργασία των «αριστερών δυνάμεων», τους πιθανούς υποψήφιους, κλπ., κλπ. Κανείς τους, όμως, δε μιλά -τουλάχιστον με σαφήνεια- για το πολιτικό περιεχόμενο των εκλογών αυτών. Κανείς τους, δε λέει με σαφήνεια, τι κυρίως κρίνεται σ' αυτές τις εκλογές.

Ας βάλουμε εμείς, λοιπόν, ορισμένα βασικά ζητήματα.

Πρώτον: Επιβάλλουν ή όχι οι σημερινές συνθήκες, να καταδικαστεί μέσα από τις εκλογές του επόμενου χρόνου η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, τόσο στη γενικότερη έκφρασή της, όσο και στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Επιβάλλουν ή όχι, ακριβώς το ίδιο, να γίνει και για την πολιτική της ΝΔ, αφού ελάχιστες και δευτερεύουσες διαφορές έχει απ' αυτή της κυβέρνησης; Πρέπει ή όχι, να εκφραστεί αυτό ενιαία, τόσο στο σύνολο της χώρας, σε μεγάλους και μικρούς δήμους ή νομαρχίες, όσο και στους δυο γύρους των εκλογών; Πρέπει ή όχι η καταδίκη να είναι ουσιαστική και αποφασιστική και όχι «συμβολική», δηλαδή, μόνο... για τα μάτια;

Δεύτερον: Τι Τοπικές Αρχές επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες; Περισσότερο ή λιγότερο ικανούς και καλούς «διαχειριστές» και «δεκανίκια» των προωθούμενων από την κυβέρνηση και την ΕΕ αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών ή πρωταγωνιστές της ενημέρωσης, της συσπείρωσης και οργάνωσης της πάλης του λαού, ενάντια στις πολιτικές αυτές, που γεννούν και αναπαράγουν καθημερινά την ανεργία, τη φτώχεια, κλπ., κλπ., μέχρι και τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα;

... των δημοτικών εκλογών

Δεν περιμένουμε, βέβαια, απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, ιδιαίτερα, απ' όσους, τον τελευταίο καιρό, κόπτονται για την ενότητα της Αριστεράς. Και δεν περιμένουμε απαντήσεις, γιατί γνωρίζουμε ότι σκόπιμα, μέχρι σήμερα, δεν παίρνουν σαφή θέση στα προαναφερόμενα ερωτήματα. Γιατί, μπορεί να αυτοπαρουσιάζονται ως αριστεροί, αλλά η πολιτική τους πρακτική και τακτική βρίσκονται μακριά απ' οτιδήποτε αριστερό. Ούτε η λιγότερο ή περισσότερο μερική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ είναι αριστερά. Ούτε η - με τον έναν ή άλλον τρόπο - αποδοχή και διαχείριση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης και της αντιδραστικής αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, της «φορομπηξίας» των δημοτών, της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης κοινωνικών λειτουργιών και υπηρεσιών, της μετεξέλιξης της δημοτικής αστυνομίας σε κατασταλτικό μηχανισμό κλπ., κλπ. Ούτε, βέβαια, η μη διεκδίκηση των παρακρατηθέντων και η αποφυγή της κινητοποίησης του λαού για τα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Οι σημερινές συνθήκες και, ιδιαίτερα, οι λαϊκές ανάγκες και τα σοβαρά προβλήματα των εργαζομένων απαιτούν και επιβάλλουν Τοπικές Αρχές που θα σηκώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα της κυβερνητικής πολιτικής. Που θα γίνουν πόλοι ενημέρωσης, συσπείρωσης και οργάνωσης της πάλης του λαού. Σ' αυτές τις απαιτήσεις απαντούν θετικά οι κομμουνιστές. Και καλούν τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα όσους βλέπουν την αδήριτη ανάγκη του αγώνα, να συμπαραταχτούν μαζί τους.

Κατακραυγή

Γενική ήταν η καταδίκη και κατακραυγή, χτες, για την αιφνιδιαστική και ρουσφετολογική «τακτοποίηση» των συνεργατών των βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ προχτές στη Βουλή. Ολα, σχεδόν, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατέκριναν το απαράδεκτο μέτρο. Διάφοροι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που καλούνταν να το σχολιάσουν, είτε κρύβονταν, είτε ακολουθούσαν την τακτική «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε», είτε εξέφραζαν τη διαφωνία τους. Ακόμη και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν τόλμησε να υποστηρίξει δημόσια το προκλητικό και ρουσφετολογικό μέτρο και προτίμησε να κάνει την «πάπια», δηλώνοντας, ότι δε σχολιάζει τις αποφάσεις του Κοινοβουλίου... Και μπορεί, βέβαια, αρκετοί από τους βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, άλλα να λένε δημόσια και άλλα να 'χουν στο μυαλό τους -ούτε η πρώτη τους θα 'ναι, ούτε η τελευταία- αλλά ο Απ. Κακλαμάνης, τόσο ως πρόεδρος της Βουλής όσο και ως αρχιτέκτονας του ρουσφετολογικού αιφνιδιασμού, χρεώνεται εξ ολοκλήρου το προχτεσινό αίσχος.

Τα αίτια των εμπρησμών

Ανδρας, ηλικίας 45 έως 59 ετών, έγγαμος, με στοιχειώδη εκπαίδευση, ο οποίος απασχολείται σε δική του εργασία (κυρίως γεωργία, ζωοκομία, δασοκομία, αλιεία), διαμένει σε οικισμό με πληθυσμό μικρότερο των 10.000 κατοίκων, Ελληνας υπήκοος. Είναι το προφίλ του εμπρηστή, σύμφωνα με τα στοιχεία μελέτης της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και υποτίθεται πως αποτελεί την πρώτη επιστημονική προσέγγιση του φαινομένου των εμπρησμών στη χώρα μας.

Οπως καταλάβατε, οι φωτιές που κατακαίουν, τόσα χρόνια, τα δάση στη χώρα μας δεν έχουν καμιά - ή έχουν ελάχιστη και πάντως αμελητέα - σχέση με τα κυκλώματα των οικοπεδοφάγων, τις αυθαίρετες, αλλά πολυτελείς βίλες μέσα σε δασικές εκτάσεις, κλπ., κλπ. Πολύ περισσότερο, δεν έχουν καμιά σχέση με την ακολουθούμενη πολιτική γης, που εφαρμόζεται δεκαετίες τώρα και η οποία καλλιεργεί την κερδοσκοπία και την ασυδοσία και αποτελεί το θερμοκήπιο των εμπρησμών.

Οπως λέει και ο λαός μας, ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι...

Στήνουν ευρω-ιδιώνυμο

Η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», η ιμπεριαλιστική ρεβάνς απέναντι στους λαούς και στις κατακτήσεις τους, φέρνει τους «καρπούς» της... Πρόσχημα και μόνο είναι η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Ευρωτρομονόμος και ενιαίο ένταλμα σύλληψης, συμφωνία αστυνομικής συνεργασίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΗΠΑ, προσαρμογές στις νομοθεσίες των κρατών-μελών της ΕΕ, που οριστικοποιήθηκαν κατά το προχτεσινό Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις Βρυξέλλες, και άλλα που θα ακολουθήσουν, όλα αυτά δείχνουν ότι ο ιμπεριαλισμός στήνει το οικοδόμημα που χρειάζεται. Οικοδομεί το φρούριο μέσα στο οποίο θα φυλακίσει τους εχθρούς του, δηλαδή τους λαούς, και απ' όπου θα εξορμά για νέες κατακτήσεις.

Πρόκειται για τα πρώτα και μόνο βήματα. Είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο σφυρηλατείται ένας ενιαίος διεθνής κατασταλτικός μηχανισμός, χωρίς γεωγραφικά όρια, όπως και ο ιμπεριαλισμός, χωρίς περιορισμούς ως προς τα αντικείμενα της καταστολής, με τελικό σκοπό την καθυπόταξη των λαών. Η προχτεσινή ομόφωνη απόφαση, που υπογράφηκε στις Βρυξέλλες και θα επικυρωθεί και τυπικά από τη Σύνοδο Κορυφής στο Λάακεν στις 14 και 15 του μήνα, αποτελεί την ιδεολογική βάση του ευρωτρομονόμου και είναι αποκαλυπτική για το πού στοχεύει.

Η «τρομοκρατία», πλέον, που προετοιμάζονται ν' αντιμετωπίσουν, τα χωράει όλα. Οτιδήποτε αμφισβητεί, υπονομεύει και ενοχλεί την κυριαρχία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, μπαίνει στο στόχαστρο. «Τρομοκρατία», σύμφωνα με τον ευρωτρομονόμο, είναι το σύνολο των εκ προθέσεως πράξεων που «είναι δυνατόν να προσβάλουν σοβαρά χώρα ή διεθνή οργανισμό». Εδώ μπορούν να χωρέσουν διαδηλώσεις και άλλες κινητοποιήσεις. Οι πράξεις αυτές ξεκινάνε από τον «σοβαρό εκφοβισμό του πληθυσμού» και προχωράνε στην «αποσταθεροποίηση ή καταστροφή των πολιτικών, συνταγματικών ή οικονομικών δομών». Εδώ χωράει μια απεργία, ένας αποκλεισμός δρόμου και άλλα.

Στην «τρομοκρατία» περιλαμβάνουν ακόμα την «προσβολή κατά της ακεραιότητας προσώπων», ζημιές σε δημόσιες εγκαταστάσεις υποδομής, «κατασκευή, κατοχή, κτήση, μεταφορά, προμήθεια ή χρήση» παντός είδους εξοπλισμού, τη «διαταραχή ή διακοπή» των ενεργειακών ροών. Εδώ χωράνε τα πάντα, από τα πανό των διαδηλωτών μέχρι μια απεργία στη ΔΕΗ ή όπου αλλού. Δε μένουν εδώ, στήνουν ένα νέο, ένα διεθνές ΙΔΙΩΝΥΜΟ, καθώς ποινικοποιούν εκτός από πράξεις και την «απειλή τέλεσης ενός εκ των προαναφερομένων εγκλημάτων». Ως γνωστόν, «απειλή» μπορεί να αποτελέσει και ένα κίνημα και μια ιδεολογία, αλλά και η πρόθεση, ενός ατόμου, όπως αυτή θα ερμηνεύεται από τα όργανα του ευρωτρομονόμου.

Ηρθαν σαν έτοιμοι από καιρό. Ολα αυτά προαναγγέλλουν ό,τι θα ακολουθήσει. Δείχνουν τι είναι εκείνο που τους φοβίζει πραγματικά. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και γενικά ο ευρωαμερικανικός ιμπεριαλισμός, εξοπλίζονται για να αντιμετωπίσουν τα κινήματα που η ίδια η πολιτική τους θα προκαλέσει. Τα σημάδια της ύφεσης και της όξυνσης των αντιθέσεων, που γεννάει ο ιμπεριαλισμός, έχουν ήδη φανεί και οι αντιδράσεις θα είναι αναπόφευκτες. Οσο γι' αυτούς που είτε έχουν αυταπάτες είτε καλλιεργούν τέτοιες για την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ρόλο της, οι εν λόγω εξελίξεις τούς δίνουν μία αποστομωτική απάντηση. Ο ευρωτρομονόμος αποτυπώνεται στην άλλη όψη του νομίσματος που λέγεται ευρώ.