ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ιδού η ρύθμιση και η ... διατύπωση!

Μιλώντας χτες απ' το βήμα του συνεδρίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) ο υφυπουργός Υγείας Γιώργος Κωνσταντόπουλος αναφέρθηκε στο ασφαλιστικό των εργαζομένων, λέγοντας ότι το υπουργείο Υγείας πάγωσε την επιλογή ασφαλιστικού φορέα που ζητούσε το Λογιστήριο του Κράτους. Επίσης, πρόσθεσε, το υπουργείο Υγείας συνέταξε τροπολογία που αποδέχτηκε ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας και προβλέπει ότι το «τακτικό προσωπικό» των νοσοκομείων και της πρόνοιας «υπάγεται στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου και στο καθεστώς υγειονομικής περίθαλψης του ΟΠΑΔ».

Επειδή όμως η διάταξη αυτή - καθ' ομολογία και του Π. Δούκα -αφήνει απέξω τους νεοπροσλαμβανόμενους στην Πρόνοια και αποτελεί κερκόπορτα για τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα των εργαζομένων, χρειάζεται άλλη διατύπωση που θα εξαλείφει τις αμφισβητήσεις και τις τυχόν αυριανές παρεξηγήσεις. Ιδού μια τέτοια διατύπωση: «Το προσωπικό που υπηρετεί και πρόκειται να υπηρετήσει στα ΝΠΔΔ που έχουν συσταθεί με τα άρθρα 7 και 14 του νόμου 3329/2005 (ΦΕΚ Α΄, 81) υπάγεται στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου και στο καθεστώς του ΟΠΑΔ».

Εάν, λοιπόν, η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση, ιδού η ρύθμιση ιδού και η διατύπωση. Αλλιώς πάμε αλλού...

Η ομάδα OLAF...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ολα άρχισαν λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όταν η τότε κυβέρνηση αποφάσισε τη συγκρότηση μιας "ομάδας" με αντικείμενο τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων...

...Η OLAF συγκροτήθηκε επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη στο πλαίσιο της ΕΥΠ και υπαγόταν απευθείας στον διοικητή της, τελώντας φυσικά υπό τον πολιτικό έλεγχο του υπουργείου Δημόσιας Τάξεως. Κατά τη συγκρότησή της, η ΕΥΠ ζήτησε και τη συμμετοχή στην ομάδα ενός αξιωματικού του Στρατού Ξηράς, ο οποίος να σημειωθεί ότι είχε αποσπαστεί στην Υπηρεσία από το 1998 και ο οποίος τα έτη 1992 και 1993 είχε μετεκπαιδευτεί στην Αγγλία. Το ΥΕΘΑ συναίνεσε, η ομάδα άρχισε να λειτουργεί και έδρασε στην περίοδο πριν και κατά τους Αγώνες, παρακολουθώντας τηλέφωνα. Λίγο μετά τους Αγώνες, έπρεπε να διαλυθεί, όπως ήδη από τη σύστασή της προβλεπόταν.

Ομως η ομάδα OLAF δε διαλύθηκε. Αντιθέτως, συνέχισε να βρίσκεται σε πλήρη δράση, πιθανότατα παρακολουθώντας πλέον όχι μόνον ντόπιους "αντιεξουσιαστές" ή ξένους υπόπτους για τρομοκρατία, αλλά, όπως αναφέρουν πηγές του ΥΕΘΑ, και πολλούς άλλους. Εκείνη ήταν η στιγμή, που ένας μυστικός πόλεμος ξέσπασε ανάμεσα στα δυο υπουργεία: Το Εθνικής Αμυνας και το Δημοσίας Τάξεως».

Το απόσπασμα είναι από σχετικό ρεπορτάζ της κυριακάτικης «Καθημερινής» και αποκαλύπτει άλλη μια μικρή πλευρά του «θερμοκηπίου» που έχουν στήσει και συντηρούν οι πρώην και νυν κυβερνώντες. Εχει και συνέχεια όμως...

... και ο «πολύτιμος» αξιωματικός

Και το δημοσίευμα της «Καθημερινής» συνεχίζει: «Αμέσως μετά το τέλος των Αγώνων, το ΥΕΘΑ ζήτησε τη λήξη της απόσπασης του αξιωματικού του ΓΕΣ και την επιστροφή του στην οργανική του υπηρεσία. Κι αυτό, όπως αναφέρουν οι πηγές του υπουργείου, για δύο λόγους: Ο πρώτος, και πιο βασικός, ήταν ότι το αντικείμενο είχε πλέον εκλείψει και συνεπώς η ύπαρξη της ομάδας δεν ήταν πλέον μόνον αναίτια, αλλά και επικίνδυνη. Ο δεύτερος ήταν ότι αξιωματικοί του ΓΕΣ είχαν παρακολουθήσει όλον αυτό τον καιρό τη δράση της ομάδας OLAF και ειδικά του συνάδελφού τους αξιωματικού και είχαν με ασφάλεια, όπως λένε οι πηγές, καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εκείνος ενεργούσε πολύ πέραν των αρμοδιοτήτων του. Ο στόχος ήταν λοιπόν να τον σταματήσουν το γρηγορότερο δυνατό και να τον απομακρύνουν.

Δεν τα κατάφεραν. Σύμφωνα με τις πιο πάνω πηγές, το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και η ΕΥΠ αντέδρασαν στο σχετικό επίσημο αίτημα, λέγοντας ότι ο αξιωματικός τούς είναι "απαραίτητος" και ότι είναι ο "καλύτερος σε αυτήν τη δουλειά"...».

Στο δημοσίευμα αναφέρθηκε προχτές και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, χωρίς ουσιαστικά να διαψεύσει τα παραπάνω στοιχεία, σημειώνοντας μόνο ότι η ομάδα OLAF είχε αντικείμενο τη δίωξη του οικονομικού εγκλήματος...

Ερευνες...

Πέρσι είχαμε την έρευνα που, με θέμα τη λειτουργία του ανταγωνισμού στο λιανεμπόριο, «έβγαζε» τα σούπερ μάρκετ, ούτε λίγο ούτε πολύ, ...εθνικούς ευεργέτες. Πρόσφατα, παρουσιάστηκε άλλη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας, και πάλι υπό την εποπτεία του καθηγητή Γ. Δουκίδη, με αντικείμενο αυτή τη φορά το πώς βλέπουν οι καταναλωτές τα σούπερ μάρκετ. Ανεξάρτητα από τις απαντήσεις των καταναλωτών, ο καθένας διακρίνει την τάση των συντακτών της έρευνας να αποενοχοποιήσουν τα σούπερ μάρκετ για το καθεστώς της ακρίβειας που επικρατεί στην αγορά. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι συντάκτες αποδίδουν τις αρνητικές απαντήσεις των καταναλωτών για την αξιοπιστία των σούπερ μάρκετ στο γεγονός ότι «κατά τη χρονική περίοδο διεξαγωγής της έρευνας καθώς και κατά τους προηγούμενους μήνες υπήρχε μια συνολικά αρνητική δημοσιότητα για τον κλάδο και μια τάση των ΜΜΕ να επιρρίψουν σε μεγάλο βαθμό την ευθύνη για την ακρίβεια των τιμών στα σούπερ μάρκετ. Το γεγονός αυτό ενδέχεται να έχει επηρεάσει και την άποψη των καταναλωτών για την αξιοπιστία». Προφανώς, αυτές καθαυτές οι ληστρικές πρακτικές των σούπερ μάρκετ δεν «παίζουν» ως ενδεχόμενα...

Να βγάλουν συμπεράσματα οι τραπεζοϋπάλληλοι

Η απόφαση της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ στο προχτεσινό Γενικό Συμβούλιο να αναστείλει ουσιαστικά τις κινητοποιήσεις για την κλαδική Σύμβαση Εργασίας, πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους εργαζόμενους στις τράπεζες. Να αναρωτηθούν για τα πραγματικά κίνητρα που οδήγησαν τις παρατάξεις της συναίνεσης στην από κοινού εκτόνωση των κινητοποιήσεων, την ώρα που οι τραπεζίτες, με σύμμαχο την κυβέρνηση, εντείνουν την επιθετικότητά τους. Να προβληματιστούν και να βγάλουν συμπεράσματα για το ποια συμφέροντα εξυπηρετεί πραγματικά ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, ποιον βοηθάει η τακτική του στο κίνημα, τι αγώνες χρειάζονται σήμερα, με ποιο περιεχόμενο και σε ποια κατεύθυνση.

Η αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων για τη μεθεπόμενη Παρασκευή, αντικειμενικά δίνει χρόνο στους τραπεζίτες να ελιχθούν. Φρενάρει τις αγωνιστικές διαθέσεις του κλάδου, όπως αυτές εκφράστηκαν και με την προχτεσινή απεργία. Με δοσμένη την αδιαλλαξία των εργοδοτών στο θέμα της Σύμβασης και την πρόθεση της κυβέρνησης να στηρίξει ολόπλευρα τη μεθόδευσή τους, η απεργία θα έπρεπε να αποτελέσει το εφαλτήριο για μια πολύμορφη κλιμάκωση, όπως πρότειναν οι ταξικές δυνάμεις, καταθέτοντας στο Γενικό Συμβούλιο συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης, το οποίο και απορρίφθηκε.

Η στάση της ΟΤΟΕ είναι ταυτισμένη με την τακτική της «μη σύγκρουσης», που αναφώνησε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, απαντώντας πρόσφατα στις προκλητικές αξιώσεις του ΣΕΒ, στις διαπραγματεύσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ακόμα παραπέρα: Τα επιχειρήματα περί «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων και αναγκαιότητας του «κοινωνικού διαλόγου», που επικαλούνται οι εκπρόσωποι των συμβιβασμένων πλειοψηφιών, αναπαράγοντας τη φρασεολογία της κυβέρνησης και των τραπεζιτών, οριοθετούν και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων που καμπανιακά κηρύσσουν. Ενα περιεχόμενο που επί της ουσίας στρέφεται ενάντια στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, αποδυναμώνοντας την πάλη τους και κλείνοντας κάθε διέξοδο προς τον - αναγκαίο όσο ποτέ - ριζοσπαστισμό.

Τις συλλογικές Συμβάσεις κανείς δεν τις χάρισε στους εργαζόμενους. Είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης, αποτέλεσμα σκληρών αγώνων. Η μάχη για τη διασφάλισή τους είναι ένα το κρατούμενο. Ο αγώνας όμως για την απόσπαση κατακτήσεων μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι μια εξίσου σημαντική μάχη που δεν πρέπει ποτέ να φεύγει από τον προσανατολισμό της εργατικής τάξης.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, οι εργαζόμενοι στις τράπεζες έχουν αντικειμενικό συμφέρον να καταδικάσουν τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της Ομοσπονδίας τους. Να μπουν οι ίδιοι μπροστά για την οργάνωση του αγώνα τους, μαζί με τις ταξικές δυνάμεις και τους εργαζόμενους όλων των κλάδων που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης κυβέρνησης - εργοδοτών. Να παλέψουν για τη διασφάλιση της κλαδικής τους σύμβασης και να δώσουν με τα αιτήματα του ΠΑΜΕ τη μάχη για τη βελτίωση των όρων εργασίας τους, στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της.