Μόνο στη στάση της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΑΠ) δεν αναφέρεται ο Αλ. Καλύβης. Λες και δεν υπάρχει. Λες και δεν αναρωτιούνται ακόμη και οι εργαζόμενοι - ψηφοφόροι του ΣΥΝ γιατί βάζει τόσο καιρό «πλάτες» στην πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, αφού η τελευταία δεν εκφεύγει «από ένα συναινετικό ρόλο με το κεφάλαιο»; Προφανώς, η «ΑΠ» απλώς «προεδρεύει». Χάριν της... ενότητας, βέβαια...
Κάποιοι αναρωτιούνταν χτες από τις στήλες του «αντιπολιτευόμενου» Τύπου, για τη σύμπτωση της έλευσης του Βαβύλη από την Ιταλία, τη στιγμή, που στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, κατέθετε για τις υποκλοπές ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού. Ακόμη περισσότερο, γιατί «η σύμπτωση αυτή ακολουθήθηκε από μια δεύτερη», όπως σημείωναν: «το αιφνίδιο ενδιαφέρον της κρατικής τηλεόρασης για την άφιξη του Βαβύλη».
Και δε λέμε, μπορεί να έχουν βάση οι υποψίες τους και η κυβέρνηση να επιχειρεί τη μεταστροφή της κοινής γνώμης σε υποθέσεις τύπου Βαβύλη, απ' αυτή των υποκλοπών, που φαίνεται να είναι η πλέον σοβαρή για τους προαναφερόμενους και, όλως τυχαίως, η πλέον αγαπημένη του ΠΑΣΟΚ. Εμείς, πάντως, αναρωτιόμαστε γιατί «έφυγε» παντελώς από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τις εκπομπές, τόσο των ιδιωτικών όσο και των κρατικών τηλεοπτικών σταθμών, το θέμα της συμφωνίας ΓΣΕΕ - ΣΕΒ και όσα σχετίζονται με αυτή. Μήπως έπαψε η ακρίβεια να είναι το πρώτο στη σειρά πρόβλημα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις; 'Η, μήπως, θεωρούν, ότι οι εργαζόμενοι είναι ικανοποιημένοι από τις εξευτελιστικές αυξήσεις της συμφωνίας; Γιατί δεν την καταγράφουν τότε;
«Την οκταετία αυτή (σ.σ. κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) έγινε μια σειρά από σημαντικά και ουσιαστικά πράγματα, που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις η Ελλάδα να κάνει βήματα προόδου. Μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει διαφορετική προσέγγιση και αξιολόγηση των πολιτικών ή των προσώπων, αλλά ο μηδενισμός και η ισοπέδωση δεν υπηρετεί το συμφέρον του τόπου (...) Το αίτημα του εκσυγχρονισμού, της μεταρρύθμισης, των διαρθρωτικών αλλαγών είναι ακόμη επίκαιρο και στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης».
Το παραπάνω απόσπασμα ανήκει στην υπουργό Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη και διαβάστηκε σε παρουσίαση βιβλίου την περασμένη εβδομάδα.
«Στα θετικά η άρση της μονιμότητας» στον ΟΤΕ! «Να επεκταθεί και στον υπόλοιπο ευρύτερο δημόσιο τομέα»! «Να μειώσουμε ριζικά τις (ασφαλιστικές) εισφορές»! «Να συζητήσουμε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης»! Να καταπολεμήσουμε την «αναρχία των ασφαλιστικών δικαιωμάτων»! Αυτά έλεγε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, επικεφαλής του τομέα Εξωτερικής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας του ΠΑΣΟΚ και πρώην γραμματέας του κόμματος, τον Ιούνη του 2005.
Εχει καταντήσει πια αηδία. Κάθε τρεις και λίγο, τα στελέχη των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ «γαυγίζουν» το ένα το άλλο και «τσακώνονται» για να συσκοτίσουν - όσο τέλος πάντων μπορούν - την κοινή τους πολιτική σε όλα τα θέματα που αφορούν το λαό. Η εναλλαγή στο τιμόνι της εξουσίας, όμως, αφήνει ανεξίτηλα ίχνη. Ητοι: Μαζί σαλπίζουν ρεσάλτο στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Χέρι - χέρι ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, από οργανισμούς κι επιχειρήσεις μέχρι δάση και παραλίες. Αλά μπρατσέτα ξεγοφιάζονται από τις υποκλίσεις κάθε φορά που παρουσιάζονται μπροστά στα ευρω-ατλαντικά αφεντικά. Και τελικά - χωρίς πολλές περιστροφές - «διαφέρουν» όσο... δυο σταγόνες νερό!
ΥΓ: Οσοι παρακολουθούν ακόμα το αποτρόπαιο θέαμα των σκυλομαχιών έχουν - οι περισσότεροι τουλάχιστον - την αγωνία ποιο σκυλί θα νικήσει. Στην περίπτωση των δικομματικών «σκύλων», όμως, νικητές και χαμένοι είναι εκ των προτέρων γνωστοί. Πάντα κερδισμένη είναι η πλουτοκρατία και πάντα χαμένος ο λαός!