ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η πρωθυπουργική φράση...

Τελικά, την είπε ή όχι ο Κ. Καραμανλής τη φράση «η χώρα δεν μπορεί να κυβερνάται από πέντε νταβατζήδες και πέντε συντεχνίες», καθώς τσούγκριζε τα ποτήρια και γευόταν τους μεζέδες, τις προάλλες, με βουλευτές του κόμματός του, σε ταβέρνα του Ψυρρή; Το ερώτημα, όπως όλα δείχνουν, θα μείνει για την ώρα - τουλάχιστον - αναπάντητο. Προφανώς, γιατί έτσι συμφέρει τους «επικοινωνιακούς» σχεδιασμούς και επιδιώξεις της κυβέρνησης. Γι' αυτό και μπορεί το Μέγαρο Μαξίμου, να διαψεύδει την παραπάνω φράση - με το επιχείρημα, πως ο πρωθυπουργός δε χρησιμοποιεί τέτοια φρασεολογία...- αλλά, οι πάντες γνωρίζουν ότι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος διοχέτευσαν το περιστατικό στα ΜΜΕ και, μάλιστα, όχι εν αγνοία του «επικοινωνιακού» επιτελείου της κυβέρνησης.

Η ουσία, πάντως, του ζητήματος δε βρίσκεται στο προαναφερόμενο ερώτημα. Πολύ περισσότερο, όταν η κυβέρνηση συνεχίζει και κλιμακώνει την ίδια, με την προκάτοχό της, αντιλαϊκή πολιτική. Ούτε βρίσκεται, βέβαια, στο λεξιλόγιο, που χρησιμοποίησε ο Κ. Καραμανλής - αν είπε την προαναφερόμενη φράση. Τι θα άλλαζε, δηλαδή, αν, αντί για τις λέξεις «πέντε νταβατζήδες», χρησιμοποιούσε την πρόταση «πέντε προστάτες των επί χρήμασι εκδιδομένων γυναικών»; Τίποτε απολύτως. Απλά, δε θα είχε την αναμενόμενη «επικοινωνιακή» εμβέλεια. Το πιθανότερο, μάλιστα, να προκαλούσε αποκλειστικά και μόνο ειρωνικά χαμόγελα και σχόλια...

... και οι στόχοι της

Η ουσία βρίσκεται στα ερωτήματα: Τι εννοούσε ο Κ. Καραμανλής, τι επιδιώκει και σε ποιους απευθύνεται. Ο πρώτος στόχος του, βέβαια, είναι η προβολή μιας εντελώς ψεύτικης εικόνας ασυμβίβαστου μαχητή κατά της διαφθοράς, των διαπλεκομένων και των μεγάλων συμφερόντων γενικότερα. Δεν υπάρχει, όμως, μόνον αυτός. Ο δεύτερος είναι η αποστολή μηνύματος προς τα μεγάλα συμφέροντα, με τα οποία παζαρεύει ήδη την αναδιανομή της πίτας, ότι οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές και η εκ μέρους τους υποστήριξη της κυβέρνησης της ΝΔ, το ελάχιστο αντάλλαγμα. Ο τρίτος, να αποστείλει σήμα πολέμου προς τα συνδικάτα, κύρια του δημόσιου τομέα («πέντε συντεχνίες»), μια και - όπως όλα δείχνουν - επίκειται «θερμός χειμώνας». Και ο τέταρτος, να «περάσει» στην κοινή γνώμη την αντίληψη ότι η κακοδαιμονία της χώρας και τα πολλά προβλήματα οφείλονται σε λίγους διεφθαρμένους και διαπλεκόμενους πλουτοκράτες - και, πάντως, όχι στην άρχουσα τάξη συνολικά, ούτε, βέβαια, στην αντιλαϊκή πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων - καθώς και στους «βολεμένους» συνδικαλιστές του δημοσίου τομέα. Αρα - σύμφωνα με την κυβερνητική λογική - η υπόλοιπη κοινωνία έχει κάθε λόγο να υποστηρίξει την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική. `Η, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ζητά από τους εργαζόμενους, να βγάλουν τα μάτια τους με τα χέρια τους...

«Σκυλοκαυγάς»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Βέβαια, η μη επιβεβαιωμένη πρωθυπουργική ρήση είχε την ανάλογη συνέχειά της και στη Βουλή, όπου, στην προχτεσινή συνεδρίαση, κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ διασταύρωσαν τα ξίφη τους. Στα «σουβλάκια», «τζάμπα μάγκας», «λαϊκισμός», κλπ. του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ αντέταξε «κότερα», «Εκάλη κλαμπ», «κρουαζιέρες», «πριγκιπικούς γάμους», «ρουφιάνους» και «μπουγαδοκόφινα». Κι όλα αυτά, ειπώθηκαν σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους, θυμίζοντας τις ...καλύτερες στιγμές των δικομματικών «σκυλοκαυγάδων» της εικοσαετίας.

Την ίδια στιγμή, ο κατώτερος μισθός παραμένει στα 560 ευρώ το μήνα, η μεγάλη πλειοψηφία των συνταξιούχων ζει (τρόπος του λέγειν...) με 500 ευρώ το μήνα και η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, έχει ονομάσει το 2005 Ετος Ανταγωνιστικότητας. Με άλλα λόγια, Ετος της παραπέρα, πολύμορφης ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων και της πλουτοκρατίας...

Η «σούπα»

Μπόλικη δημοσιότητα έδωσαν οι χτεσινές εφημερίδες στην προχτεσινή δικομματική κόντρα στη Βουλή, με αφορμή τα όσα υποτίθεται πως είπε ο Κ. Καραμανλής στην ταβέρνα του Μπαϊρακτάρη. Αναλυτικά τα ρεπορτάζ, για τις εκατέρωθεν εκτοξευθείσες κατηγορίες και βολές, περιγράφουν παραστατικά το σχετικό κλίμα. Σε κανένα δημοσίευμα, όμως, δεν υπάρχει η παρέμβαση του βουλευτή του ΚΚΕ, Αγγ. Τζέκη. Προφανώς, γιατί κατάγγειλε το «σκυλοκαυγά», τονίζοντας πως το ΚΚΕ μένει συνειδητά εκτός «του κλίματος Μπαϊρακτάρη», επιμένοντας να φέρνει προς συζήτηση τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό, όπως είναι η ακρίβεια, η ανεργία, οι απολύσεις κλπ.

Τους καταλαβαίνουμε. Τόσος κόπος έγινε για να μαγειρευτεί η συγκεκριμένη δικομματική «σούπα»...

Σήμερα διαδηλώνουμε...

Σήμερα διαδηλώνουμε. Στις 11 το πρωί, στο Πεδίον του Αρεως, όλοι μαζί, από όλη την Ελλάδα, ενώνουμε τη φωνή μας, για να διαμηνύσουμε όσο δυνατότερα γίνεται πως δεν πρόκειται να ανεχτούμε άλλο την ανέχεια, στην οποία έχει καταδικάσει τη λαϊκή οικογένεια η ασκούμενη πολιτική. Κάνουμε την οργή μας αγώνα και εναποθέτουμε σ' αυτόν τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο. Στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ έχουμε όλοι θέση. Τη θέση που μας υποδεικνύει η ευθύνη να γίνουμε μέρος της λύσης, γιατί διαφορετικά θα παραμένουμε, έστω άθελά μας, μέρος του προβλήματος. Οποια μορφή κι αν έχει αυτό για τον εργαζόμενο, τον αγρότη, τον επαγγελματοβιοτέχνη, τον άνεργο, τους νέους, τις γυναίκες.

Κανείς, φυσικά, δεν ισχυρίζεται ότι ένα συλλαλητήριο αρκεί για να δρομολογηθούν λύσεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Αυτό είναι ένα έργο πολλαπλών πράξεων. Η αρχή, όμως, είναι το ήμισυ του παντός. Σήμερα, από την παρουσία μας θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό αν αυτό το συλλαλητήριο θα αποτελέσει την απαρχή νέων, πιο δυναμικών αγώνων, αν θα δώσει ώθηση στη λαϊκή συσπείρωση και πάλη και κατά πόσο θα επιδράσει ευεργετικά στην αγωνιστική ανάταση του λαϊκού κινήματος. Η μαζική συμμετοχή εργατών κάθε κλάδου, αγροτών και μικρομεσαίων από όλη τη χώρα μπορεί να βάλει το θεμέλιο λίθο για την οικοδόμηση μιας ισχυρής συμμαχίας, βασισμένης σε εκείνα που τους ενώνουν και που είναι απείρως σπουδαιότερα απ' όσα τους χωρίζουν. Βασισμένης στην παραδοχή πως κοινός είναι ο αντίπαλος, κοινή η αιτία πρόκλησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, άρα δεν μπορεί παρά κοινή να είναι και η απάντησή τους.

Η μαζικότητα του σημερινού συλλαλητηρίου είναι η βασική προϋπόθεση για την ανάδειξη και υποστήριξη ενός διεκδικητικού πλαισίου, που απαντά στις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Ενα πλαίσιο αιτημάτων, που δε διαμορφώθηκε στα τυφλά, αλλά παίρνοντας υπόψη το διαρκώς αυξανόμενο πλούτο, τα κέρδη που «ανθίζουν» γιατί ποτίζονται από το δικό μας ιδρώτα. Και είναι τέτοιου μεγέθους, που θα μπορούσαν να εγγυηθούν την ικανοποίηση τόσων και ακόμα περισσότερων αιτημάτων. Με την παρουσία μας λοιπόν, βάζουμε τον πήχη των απαιτήσεών μας πιο ψηλά, να προσανατολίζει και τους αγώνες που θα ακολουθήσουν.

Αγώνες, που μπορεί να είναι αποτελεσματικοί στο βαθμό που θα συνιστούν καρπό της λαϊκής ενότητας για την περιφρούρηση και τη διεύρυνση δικαιωμάτων, αλλά, κυρίως, στο βαθμό που αυτή θα μετασχηματίζεται σε ένα ισχυρό λαϊκό μέτωπο, που θα συγκρουστεί και θα ανατρέψει την αιτία των λαϊκών προβλημάτων, την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου. Η μαζικότητα του σημερινού συλλαλητηρίου θα φωτίσει αυτήν την αναγκαιότητα. Κι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να κάνουμε το βήμα που θα μας φέρει στο Πεδίον του Αρεως.