Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται ούτε για «Ταμείο Αλληλεγγύης», πολύ περισσότερο για Ταμείο Προστασίας των ανέργων. Εκτός όλων όσων σημειώθηκαν παραπάνω και πίσω από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις κρύβεται η επιδίωξη, να χρησιμοποιηθεί το ΤΚΑ, ως μοχλός ενίσχυσης του καθεστώτος της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, αφού μεταξύ άλλων προβλέπεται: Η γεωγραφική και επαγγελματική κινητικότητα των ανέργων, ο εξαναγκασμός τους να προσφέρουν «κοινωνικό έργο», ενώ θα είναι άνεργοι, αλλά και η δημιουργία «τοπικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας», δηλαδή η υπονόμευση των σημερινών συμβάσεων.
Για πολλοστή φορά τον τελευταίο καιρό η χτεσινή «Αυγή» και ο Β.Β. επιτίθενται στον «Ρ» και, μάλιστα, με χυδαίο τρόπο. Και πάντα, το θέμα είναι τα ναρκωτικά και, ιδιαίτερα, «η θεραπεία των χρηστών ναρκωτικών με χορήγηση υποκαταστάτων». Και σε ό,τι αφορά στην εμπάθεια και το μένος της «Αυγής» κατά του «Ρ» είναι κατανοητά. Είναι απορίας άξιον, όμως, το πάθος, με το οποίο η «Αυγή» υπερασπίζεται την πολιτική και το οποιοδήποτε μέτρο «απελευθέρωσης» στη χορήγηση και τη χρήση υποκαταστάτων. Πάθος, που φτάνει μέχρι και τη στρεβλή ενημέρωση των αναγνωστών της σ' ένα ιδιαίτερα κρίσιμο ζήτημα, αφού τους δημιουργεί την εντύπωση ότι η απλή και μόνο χορήγηση υποκαταστάτων μπορεί να θεραπεύσει τους χρήστες ναρκωτικών.
Τέλος πάντων, οι αναγνώστες της «Αυγής», ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Εμείς δεν πρόκειται να ασχοληθούμε ξανά με τις ...υποκατάστατες εμμονές του Β.Β. και της «Αυγής» και τις χυδαίες διαστρεβλώσεις των σχετικών θέσεων του ΚΚΕ. Αλλωστε, η στήλη έχει πολλές φορές απαντήσει και ξεκαθαρίσει τις θέσεις του Κόμματος και του «Ρ» για το συγκεκριμένο ζήτημα. Μια μικρή απόδειξη γι' αυτό και, ταυτόχρονα, απάντηση στα όσα γράφει η «Αυγή», αποτελεί το διπλανό σχόλιο, το οποίο δημοσιεύτηκε στον «Ρ», την 1η Ιούλη 2005.
«Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, για μια ακόμη φορά τα πράγματα. Το ΚΚΕ και ο "Ρ" υποστηρίζουν τον θεραπευτικό πλουραλισμό που έχουν τελικό στόχο την απεξάρτηση - όπως ξεκίνησαν δηλαδή και τα προγράμματα υποκαταστάτων. Και όχι μόνο. Δημόσια έχει δηλώσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα ότι η διαδρομή μέχρι την απεξάρτηση είναι θέμα των επιστημόνων, πρώτα και κύρια.
Απεξάρτηση, όμως, με ταυτόχρονη χρήση τούτης ή της άλλης ουσίας δεν υπάρχει. Οχι γιατί το λέμε εμείς, αλλά σύμφωνα με τα επιστημονικά πορίσματα. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έγραφε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, καθηγητής Ν. Παρασκευόπουλος: "Είναι απρόσφορη μέχρι και επικίνδυνη μια πρόταξη των ιατρικών και φαρμακευτικών προσεγγίσεων, όταν πρόκειται για εξαρτημένους εφήβους. Αν ο έφηβος μάθαινε στην κρίσιμη ηλικία ότι μια ιατρική συνταγή ή μια κάψουλα τον σώζει από το αδιέξοδο και το ψυχοπλάκωμα, σε όλη του τη ζωή θα αναζητούσε ουσίες κάθε είδους, για να διαχειριστεί τα αδιέξοδά του" ("Ελευθεροτυπία" 29/6/2005). Και πολύ περισσότερο, βέβαια, δεν υπάρχει θεραπεία (δηλαδή, απεξάρτηση) με τη χορήγηση αποκλειστικά και μόνο υποκαταστάτων, όπως τείνουν να κάνουν τα σχετικά προγράμματα.
Αυτές τις αλήθειες θ' αποφασίσει να τις αναγνωρίσει η "Αυγή", αντί να χυδαιολογεί σε βάρος του "Ρ"; Ή, μήπως, η ιδεολογική εξάρτηση απ' το συμβιβασμό με τις ουσίες είναι ισχυρότερη απ' την εξάρτηση αυτή καθ' αυτή απ' τις ουσίες;»
Πέραν των άλλων, επειδή ο Β. Β. ισχυρίζεται, ότι ουδέποτε η ΕΙΝΑΠ δεν εξέφρασε οποιαδήποτε αντίρρηση για τη θεραπεία με υποκατάσταση, παραθέτουμε την απόφαση του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ (δημοσιοποιήθηκε με δελτίο Τύπου στις 24/2/2002), με την οποία εξέφραζε «τις επιφυλάξεις του για την κυβερνητική απόφαση της συνταγογράφησης της βουπρενορφίνης - ενός ακόμα υποκατάστατου της ηρωίνης - από τα δημόσια νοσοκομεία». Κι αφού περιέγραφε τη δυσχερή κατάσταση στους ψυχιατρικούς τομείς των νοσοκομείων, υπογράμμιζε: «Η συνταγογράφηση υποκατάστατων μέσα σε τέτοιες συνθήκες θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τα συγκεκριμένα γενικά νοσοκομεία που θα επιλεγούν από τον ΟΚΑΝΑ, για να εφαρμόσουν το μέτρο, αναγκάζοντάς τα εκ των πραγμάτων να προσαρμόσουν την ήδη προβληματική λειτουργία τους στις ιδιαίτερες ανάγκες αυτού του πολύ δύσκολου πληθυσμού». Και τόνιζε: «Η βουπρενορφίνη, δεν είναι αθώα, ούτε ακίνδυνη ουσία και αυτό πρέπει να τονίζεται πολύ σε μια εποχή που αποκτά τραγικές διαστάσεις το φαινόμενο της πολυτοξικομανίας, της στροφής δηλαδή όλο και περισσότερων νέων στην παράλληλη χρήση πολλών ουσιών, φαινόμενο που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την αύξηση του αριθμού των θανάτων αυτών των ατόμων».
Αν δε βρίσκουν την ίδια την ανακοίνωση της ΕΙΝΑΠ ο Β. Β. και η «Αυγή», ας διαβάσουν τη σελίδα του «Ρ» της 26/10/2002.