Πέραν των άλλων, επειδή ο Β. Β. ισχυρίζεται, ότι ουδέποτε η ΕΙΝΑΠ δεν εξέφρασε οποιαδήποτε αντίρρηση για τη θεραπεία με υποκατάσταση, παραθέτουμε την απόφαση του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ (δημοσιοποιήθηκε με δελτίο Τύπου στις 24/2/2002), με την οποία εξέφραζε «τις επιφυλάξεις του για την κυβερνητική απόφαση της συνταγογράφησης της βουπρενορφίνης - ενός ακόμα υποκατάστατου της ηρωίνης - από τα δημόσια νοσοκομεία». Κι αφού περιέγραφε τη δυσχερή κατάσταση στους ψυχιατρικούς τομείς των νοσοκομείων, υπογράμμιζε: «Η συνταγογράφηση υποκατάστατων μέσα σε τέτοιες συνθήκες θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τα συγκεκριμένα γενικά νοσοκομεία που θα επιλεγούν από τον ΟΚΑΝΑ, για να εφαρμόσουν το μέτρο, αναγκάζοντάς τα εκ των πραγμάτων να προσαρμόσουν την ήδη προβληματική λειτουργία τους στις ιδιαίτερες ανάγκες αυτού του πολύ δύσκολου πληθυσμού». Και τόνιζε: «Η βουπρενορφίνη, δεν είναι αθώα, ούτε ακίνδυνη ουσία και αυτό πρέπει να τονίζεται πολύ σε μια εποχή που αποκτά τραγικές διαστάσεις το φαινόμενο της πολυτοξικομανίας, της στροφής δηλαδή όλο και περισσότερων νέων στην παράλληλη χρήση πολλών ουσιών, φαινόμενο που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την αύξηση του αριθμού των θανάτων αυτών των ατόμων».

Αν δε βρίσκουν την ίδια την ανακοίνωση της ΕΙΝΑΠ ο Β. Β. και η «Αυγή», ας διαβάσουν τη σελίδα του «Ρ» της 26/10/2002.